به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: داشتن آمار و اطلاعات درست، یکی از پیش نیازهای موثر و ضروری برای برنامه‌ریزی، ارزیابی عملکردها و تصمیم گیری در سطوح مختلف مدیریتی است که سیاستگزاران، برنامه ریزان و کارشناسان در حوزه های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، سخت به آن نیازمندند.
وی در ادامه تاکید کرد: برغم بدیهی بودن این ضرورت، آنچه در نظام حکمرانی کشور، در بخش کلیدی و موثری مانند سازمان برنامه و بودجه که از سال ۱۳۲۷ تاکنون وظیفه و نقش سازمانی خود را «برنامه ریزی و نظارت توسعه ای و راهبردی نظام اقتصادی و اجتماعی کشور» می داند به وفور دیده می شود تکیه بر حدسیات، برآوردهای کیلویی با کاهش یا افزایش درصدی به عملکرد سنوات پیشین دستگاه های اجرایی است بی آنکه از دلیل یا منطقی درست تحت عنوان عملیاتی شدن بودجه تبعیت کند.
ابراهیم سحرخیز با اشاره به اینکه سازمانی که قرار است قوه عاقله و چراغ راه دیگر سازمان های دولتی حتی بخش خصوصی در مدیریت و راهبری بر منابع محدود کشور بر حسب اولویت ها باشد بسان کوزه گری که از کوزه شکسته آب می خورد خواسته یا ناخواسته با تکیه بر آمار و اطلاعات نادرست با اسیر شدن در گرداب فشار و چانه زنی، در حال مات شدن یا کم رنگ شدن چرایی خود است، گفت: ممکن است گفته شود اتخاذ رویکرد مبتنی بر چانه زنی یا سیاست به مرگ گرفتن تا به تب راضی شدن دستگاه ها برای توزیع و تقسیم نابرابر کیک بودجه یا منابع، مسئله ای جا افتاده و اتفاقا از زرنگی های سازمان برنامه و بودجه است اما تجربه می گوید در اغلب این موارد، سازمان برنامه و بودجه، مجبور شده است علاوه بر خوردن همزمان چوب و پیاز، عاقبت این پول را هم پرداخت کند.
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش گفت: بد نیست در این زمینه به چند نمونه یا مثال اشاره شود. نخست پرداخت مطالبات به گندم کاران است. چرا باید سالی که به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» نام گرفته است کشاورزان ما، آن هم در تولید استراتژیک ترین کالاهای اساسی کشور یعنی گندم، به جای دست مریزاد گفتن یا دریافت تشویق و پاداش از سوی دولت و مجلس، با پرداخت نشدن به موقع مطالبات خود و تمهید مقدمات برای کشت پاییزه، نقره داغ شوند که در کمال ناباوری، سخنگوی تازه کار دولت پزشکیان بی خبر از همه جا بگوید: «چون امسال ناگهان و یکباره نرخ خرید تضمینی یا توافقی گندم تغییر کرد این تاخیر در پرداخت اتفاق افتاده است» که در پاسخ باید گفت پارسال و سال های گذشته چرا این اتفاق افتاده است؟ جالب آنجاست که در تمامی این سال ها، چه در دولت روحانی یا در دولت رییسی همین آقای حمید پورمحمدی در صفحه شطرنج توزیع اعتبارات در سازمان برنامه و بودجه، همچنان نقش اول را ایفا کرده است.
سحرخیز افزود: کشوری که از پیش می داند بر حسب تجربه سنوات گذشته یا اطلاعات به دست آمده از طریق وزارت جهاد و کشاورزی، گندم خریداری شده در جشن خودکفایی امسال به بیش از ۱۲ میلیون تن خواهد رسید، چرا در پیش بینی و محاسبات بودجه‌ای خود از یک جمع و تفریق ساده عاجز است؟ البته به مجلسی که مرکز پژوهش ها را به دنبال خود به یدک می کشد نیز این اشکال وارد است.
وی در ادامه افزود: موضوع دیگر پاداش پایان خدمت ۷۰ هزار معلم بازنشسته است. بازنشستگان فرهنگی چه گناهی کرده اند که از پشتوانه استخدام در شرکت ملی نفت، دیگر صندوق ها و شرکت های دولتی، موسسات مالی و اعتباری زیان ده، بانک ها، سازمان های پولداری مثل برنامه و بودجه، بورس یا قس علی هذا بی نصیب مانده و نمی توانند علاوه بر درخواست وام میلیاردی، پاداش های گزاف موسمی و مناسبتی، پاداش بازنشستگی خود را به محض خداحافظی از دستگاه دریافت کنند؟
ابراهیم سحرخیز تاکید کرد: پولی که به موجب قوانین این کشور، آخرالامر باید به حساب بازنشستگان فرهنگی واریز شود چرا باید به صورت قطره چکانی تقسیط شده، پس از دامن زدن به نارضایتی در جامعه معلمان، زمانی به آنان پرداخت شود که بیش از نیمی از ارزش واقعی خود را از دست داده است آن هم در کشوری که تورم در آن بیداد می کند؟ آیا آمار واقعی ذینفعان را در اختیار نداشتید یا این سیاست هم بخشی از بازی کیش و مات کردن آموزش و پرورش دولتی به سود بنگاه های برون سپاری آموزش، فروش مدارس دولتی یا گسترش خصوصی سازی است؟
معاون اسبق آموزش و پرورش گفت: مورد دیگر قابل بررسی، اجرای متناسب سازی حقوق بازنشستگان است. قانونی که همه نامزدها اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب در تمامی انتخابات یک سال گذشته با آن عکس یادگاری گرفته و در باب اعجاز و کرامات آن، چه چیزها که نگفتند و چه شعرها که در وصفش نسرودند! اما دولت، یک درصد مالیات بر ارزش افزوده را به نقد ستاده در جیب دولت گذاشته، بعد از کلی تاخیر و تسویف، امروز و فردا کردن، شب انتخابات با پرداخت علی الحساب یک میلیونی معلمان را به حلوای نسیه ای وعده دادند که کام هیچ بازنشسته ای را شیرین نساخت! این همان بلایی است که چندسال پیش، بر سر مسئله رتبه بندی معلمان نازل شد.
ابراهیم سحرخیز افزود: وقتی پای پاسخ به میان می آید دولت، مجلس را مقصر جلوه داده، مجلس نیز متقابلاً، دولت را آماج نوازش های خود قرار می دهد. بیچاره بازنشسته هایی که به آن امید نشسته بودند تا فردای انتخابات، یخچال خالی آنها با گوشت، مرغ و تخم مرغ پر شود یا با سپردن کار به کارشناسان در دولت، نابرابری از میان برخاسته، کارها و امور حول محور خردورزی و قانون پیش برود. اگر گوش سازمان برنامه و بودجه از این حرف ها، آن هم در مورد آموزش وپرورش همیشه پر است اما خدا را چه دیدی شاید آقای پزشکیان جدی جدی تکانی به مدیران و کارشناسان خود داد تا کار را بر اساس آمار و اطلاعات درست پیش ببرند!
