آسمان خراش پوینت سیتی
معماری آسمان خراش پوینت سیتی
ارتفاع آسمان خراش پوینت سیتی
فضای مرکزی به عنوان "هسته" شناخته می‌شود و از یک کف سنگی ناهموار بالا می‌رود. هنگام ساخت، پونته سیتی به دلیل موقعیت مکانی و چشم‌اندازی که بر ژوهانسبرگ داشت، به عنوان یک آدرس بسیار مطلوب دیده می‌شد، اما در دهه‌های 1980 تا 1990 به دلیل جرم و نگهداری ضعیف بدنام شد. از آن زمان تاکنون به یک ملک امن بازسازی شده است. تابلو نئونی بالای ساختمان بزرگ‌ترین تابلو در نیمکره جنوبی است. پیش از سال 2000، این تابلو شرکت کوکاکولا را تبلیغ می‌کرد. در سال 2000، این تابلو با یک بنر تبلیغاتی شبکه تلفن همراه آفریقای جنوبی، Vodacom، جایگزین شد. Vodacom در سال 2023 برای تبلیغ VodaPay، یک سیستم کیف پول دیجیتال، تغییر نام داد.
تاریخچه آسمان خراش پوینت سیتی
طراح اصلی Ponte، Mannie Feldman بود که در یک تیم با Manfred Hermer و Rodney Grosskopff کار می‌کرد. گروسکپف تصمیم برای ساخت ساختمان را به صورت دایره‌ای، اولین آسمان خراش استوانه‌ای در آفریقا، به یاد آورد. طراحی - شکل استوانه‌ای و مصالح بتنی - و مفهوم شهری - یک شهر در یک شهر با خدمات و فروشگاه‌ها در محل - از معماری شیکاگو، برتاند گلدبرگ، Marina City (1964)، در زمانی که مورخ معماری کلیو چیپکین آن را "بوم بزرگ آپارتاید" می‌نامد، زمانی که چندین شرکت ژوهانسبرگ از فرم‌های شیکاگو قرض می‌گرفتند، قرض گرفته شد.
در آن زمان، مقررات ژوهانسبرگ آشپزخانه‌ها و حمام‌ها را ملزم می‌کرد که پنجره داشته باشند، بنابراین گروسکپف ساختمان را با یک فضای داخلی توخالی باز به سمت آسمان طراحی کرد که اجازه می‌داد نور از خیابان و آتریوم وارد آپارتمان‌های گوه‌ای شکل شود. در پایین این ساختمان عظیم فروشگاه‌های خرده فروشی و برنامه‌های اولیه برای گنجاندن یک شیب اسکی سرپوشیده در طبقه 3000 متر مربعی (32000 فوت مربع) هسته داخلی وجود داشت. این ساختمان 35 دقیقه از فرودگاه بین‌المللی OR Tambo فاصله دارد و تقریباً در فاصله پیاده‌روی از مرکز شهر با تئاترهایی مانند Market و Civic در فاصله 5 کیلومتری (3.1 مایلی) قرار دارد.
نقشه آسمان خراش پوینت سیتی
در اواخر دهه 1980، فعالیت‌های باند باعث شده بود تا نرخ جرم و جنایت در برج و محله اطراف افزایش یابد. تا دهه 1990، بسیاری از باندها به ساختمان نقل مکان کردند و این ساختمان بسیار ناامن شد. پونته سیتی نماد جرم و ویرانی شهری شد که منطقه مرکزی کاسمپولیتی شامل برئا و هیلبرو را در بر می‌گرفت. هسته فضای باز ساختمان با زباله‌هایی به ارتفاع پنج طبقه پر شد زیرا صاحبان ساختمان را ترک کردند تا پوسیده شود.
در اواسط دهه 1990 گمان می‌رفت که استان گائوتنگ ممکن است ساختمان را به یک زندان بلند تبدیل کند، اما علی‌رغم پوسیدگی، پونته سیتی در این دوره خانه بسیاری از مهاجران، به‌ویژه از غرب و مرکز آفریقای فرانکوفون بود.
ویژگی‌های آسمان خراش پوینت سیتی
در ماه مه 2007، پونته مالکیت خود را تغییر داد و یک پروژه بازسازی، "پونته جدید"، به حرکت درآمد. دیوید سلوان و نور الدین ایوب تحت شرکت ایوب، اینوستاگین، قصد داشتند ساختمان را کاملاً احیا کنند. توسعه برنامه‌ریزی شده حاوی 467 واحد مسکونی، مناطق خرده فروشی و اوقات فراغت می‌شد. در چند سال آینده، آژانس توسعه ژوهانسبرگ قصد داشت حدود 900 میلیون راند در مناطق اطراف پونته سیتی مانند پروژه Ellis Park Precinct و همچنین ارتقاء هیلبرو و برئا بخشی در آماده‌سازی برای جام جهانی فیفا 2010 سرمایه‌گذاری کند. بحران وام مسکن فرعی باعث شد بانک‌ها بودجه مورد نیاز برای تکمیل احیا را ارائه ندهند. این پروژه لغو شد و مالکیت به گروه کمپستون بازگردانده شد که همچنان به بازاریابی ساختمان ادامه داد.
از سال 2017، ساختمان کاملاً بازسازی شده بود و "مطلوب" و "قابل پرداخت" شده بود، حداقل از نظر اصطلاحاتی که توسط گروه کمپستون تبلیغ می‌شد. گزارش شده است که جمعیت حدود 80 درصد سیاه‌پوست بوده و شامل مهاجران از کشورهای مختلف می‌شود. از سال 2022، علی‌رغم مشکلات زیرساخت و حاکمیت در مرکز ژوهانسبرگ، کمپستون آپارتمان‌های "امن و مقرون به صرفه" خود را تبلیغ می‌کرد.
در عکاسی، فیلم و ادبیات عکاسان از زمان تأسیس آن جذب پونته سیتی شده‌اند، شروع با دیوید گلدبلات مشهور جهانی، که از سال 1948 تا قرن 21 در مرکز شهر کار می‌کرد. عکاس آفریقای جنوبی میکائیل سوبوتسکی و هنرمند بریتانیایی پاتریک واترهاوس جایزه دیسکاوری را در جشنواره عکاسی Rencontres d’Arles در سال 2011 برای پروژه سه ساله خود "پونته سیتی" که در سال 2014 منتشر شد، دریافت کردند.
به‌ویژه در دهه 1990، در گذار ناخوشایند و خطرناک از اواخر آپارتاید دهه 1980 تا تلاش‌های آژانس توسعه ژوهانسبرگ برای پاکسازی مرکز شهر از سال 2002، پونته سیتی در فیلم‌های تاریک و دیستوپیایی مانند "زمین خطرناک" (1997) به کارگردانی دارل رودت آفریقای جنوبی با بازی رپر آمریکایی آیس کیوب ظاهر شد. یکی از آخرین نماهای "منطقه 9" (2009) توسط نیل بلومپام، مهاجر آفریقای جنوبی، برج را نشان می‌دهد. یک صحنه جنگ برای فیلم 2016 "Resident Evil: The Final Chapter" در داخل برج فیلمبرداری شد. درمان‌های ظریف‌تر شامل "خارجی" (1997)، یک فیلم کوتاه تحریک‌کننده توسط زولا ماسکو درباره یک مهاجر سنگالی زندگی در پنه سیتی، که با یک عکس شبانه گرفته شده از یک هلیکوپتر از تبلیغ کوکاکولا نئون که در آن زمان دور بالای ساختمان پیچیده شده بود، آغاز می‌شود. کارگردان فیلیپ بلوم یک فیلم مستند با عنوان "برج پونته" را ساخت. اینگريد مارتنس مستند "آفریقای شفت: زیر یک سقف" را به طور کامل، در طول دو سال و نیم، در آسانسورهای پونته فیلمبرداری کرد.
معروف‌ترین آسمان خراش‌های ژوهانسبرگ
پونته سیتی همچنین در ادبیات پس از آپارتاید ظاهر می‌شود. اگرچه در منطقه همسایه هیلبرو اتفاق می‌افتد، رمان "خوش آمدید به هیلبرو" (2001) فاسوان مپ به برج اشاره دارد.
حمل و نقل به آسمان خراش پوینت سیتی
نویسنده آلمانی نورمن اوهلر از پونته به‌عنوان صحنه کتاب خود "شهر طلا" ("شهر طلا") استفاده کرد که در آفریقای جنوبی با عنوان "پونته سیتی" منتشر شد و گفت: "پونته همه امید، همه ایده‌های نادرست مدرنیسم، تمام پوسیدگی، تمام دیوانگی شهر را خلاصه می‌کند. این یک ساختمان نمادین است، نوعی نهنگ سفید، این ترس بتنی، برج بابل است، و با این حال به طرز عجیبی زیباست.
1.آسمان خراش پوینت سیتی در کجا واقع شده است؟
آسمان خراش پوینت سیتی در منطقه برئا در ژوهانسبرگ، آفریقای جنوبی واقع شده است.
2. ارتفاع آسمان خراش پوینت سیتی چقدر است؟
این آسمان خراش به ارتفاع 173 متر (567.6 فوت) ساخته شده است.
3. تاریخ ساخت آسمان خراش پوینت سیتی چه زمانی بوده است؟
آسمان خراش پوینت سیتی در سال 1975 ساخته شده است.
4. چه ویژگی خاصی در طراحی آسمان خراش پوینت سیتی وجود دارد؟
این ساختمان دارای یک مرکز باز است که اجازه ورود نور طبیعی به آپارتمان‌ها را می‌دهد و طراحی استوانه‌ای شکل آن منحصر به فرد است.
5. چگونه وضعیت آسمان خراش پوینت سیتی در طول زمان تغییر کرده است؟
این ساختمان در دهه‌های 1980 و 1990 به دلیل جرم و نگهداری ضعیف بدنام شد، اما از آن زمان به یک ملک امن و قابل سکونت تبدیل شده است.
آسمان‌خراش پوینت سیتی نه‌تنها به‌عنوان یک بنای معماری بی‌نظیر، بلکه به‌عنوان نمادی از تاریخ و تحولات اجتماعی شهر ژوهانسبرگ شناخته می‌شود. این سازه عظیم، با طراحی منحصر به فرد خود و سابقه تاریخی پرماجرا، نشان‌دهنده ظرفیت‌های نهفته در جوامع شهری است. با وجود چالش‌ها و تغییرات متعدد، آسمان‌خراش پوینت سیتی همچنان به‌عنوان یک مقصد مهم و جاذب گردشگری در قلب آفریقای جنوبی باقی مانده است. از آنجا که این بنا با پیوندهای عمیق فرهنگی و اجتماعی عجین شده، به ما یادآوری می‌کند که معماری می‌تواند ابزاری برای بازسازی و احیای جوامع باشد. امید است که این آسمان‌خراش در آینده‌ای نزدیک، بار دیگر به‌عنوان نشانی از شکوه و زیبایی شهری در دل شهروندان و بازدیدکنندگان درخشش یابد.
گرد آوری:بخش گردشگری بیتوته
