پس از استقلال هند در سال ۱۹۴۷، توجه این کشور به توسعه اقتصادی و صنعتی جلب شد و این امر بستری مناسب برای همکاری با آلمان، کشوری که به مهارت در زمینه‌‌‌های صنعتی و فناوری شهرت داشت، فراهم کرد. آلمان در دهه‌‌‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به یکی از شرکای اصلی هند در پروژه‌‌‌های صنعتی بزرگ تبدیل شد. بهطور خاص، آلمان در توسعه صنایع فولاد، مهندسی و داروسازی هند نقش مهمی ایفا کرد. در دهه‌‌‌های بعد، این روابط گسترش یافت و به حوزه‌‌‌های انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر و فناوری‌‌‌های زیست‌‌‌محیطی نیز وارد شد. امروزه، هند بهعنوان پرجمعیت‌‌‌ترین کشور جهان، از یکسو دارای نیروی کار و پویایی اقتصادی قابل‌توجهی است و از سوی دیگر با بیش از یک‌میلیارد و ۴۰۰میلیون نفر جمعیت داخلی، بازار بزرگی برای محصولات و خدمات داخلی و خارجی فراهم می‌کند.
علاوه بر این، هند بهعنوان یکی از مراکز بزرگ توسعه نرمافزار و فناوری اطلاعات در جهان شناخته می‌شود و صادرات نرم‌‌‌افزاری بسیار موفقی دارد. این کشور همچنین بهعنوان یکی از اعضای مهم جامعه بازرگانی بین‌المللی شناخته می‌شود و با کشورهای مختلف دنیا تجارت انجام می‌دهد. این ویژگی‌ها باعث توجه ویژه قدرت‌های اقتصادی جهان، از جمله آلمان، به هندوستان شده است. در حال حاضر، آلمان بهعنوان یکی از شرکای تجاری بزرگ هند در اتحادیه اروپا و یکی از سرمایه‌گذاران عمده در این کشور شناخته می‌شود.در سال ۲۰۲۲ میلادی، حجم تجارت این دو کشور، بیش از ۳۱میلیارد دلار بوده که از این میزان حدود ۱۶میلیارد دلار کالا از هند به آلمان و بیش از ۱۵میلیارد دلار از آلمان به هند صادر شده است. نزدیک به یک‌درصد از کل واردات و یک‌درصد از کل صادرات آلمان در همکاری با هندوستان انجام گرفته و در طرف مقابل، ۱.۹درصد واردات و بیش از ۲.۳درصد صادرات هند نیز حاصل فعالیتهای بازرگانی با آلمان بوده است.
اتاق بازرگانی آلمان-هند (Indo-German Chamber of Commerce) که با نام AHK Indien نیز شناخته می‌شود، در سال ۱۹۵۶ میلادی و با تلاش و همکاری برخی از چهره‌‌‌های برجسته صنعتی و تجاری هر دو کشور بنیان‌گذاری شد. پس از استقلال هند، بسیاری از رهبران آلمانی و هندی به دنبال راهی برای گسترش همکاری‌‌‌های تجاری و فناوری بودند. از این‌رو، تاسیس این اتاق بازرگانی بهعنوان قدمی اساسی برای ایجاد پل اقتصادی میان دو کشور مطرح شد. بنیان‌گذاران این اتاق شامل برخی از چهره‌‌‌های برجسته در صنعت و تجارت هر دو کشور بودند. در میان آلمانی‌ها، نمایندگانی از شرکت‌های بزرگی همچون «زیمنس» و «بایر» نقش اساسی داشتند و از سوی دیگر، نمایندگان برجسته‌‌‌ای از بخش خصوصی هند مانند انجمن مالکان کارخانه‌‌‌های احمدآباد و انجمن اشراف بمبئی، در این مسیر نقش‌‌‌آفرینی کردند. هدف اولیه این سازمان، تسهیل تجارت بین آلمان و هند و فراهم کردن بستری برای تبادل فناوری و دانش فنی بود. در سال‌های ابتدایی فعالیت، این اتاق بازرگانی موفق شد قراردادهای مهمی را میان شرکت‌های آلمانی و هندی به سرانجام برساند. این قراردادها بهویژه در حوزه‌‌‌های صنایع سنگین، مهندسی و صنایع شیمیایی به امضا رسیدند. در طول دهه‌‌‌ها، AHK India به یکی از اتاقهای بازرگانی بزرگ و فعال آلمان در خارج از این کشور تبدیل شده است. این اتاق با بیش از ۶هزار عضو از صنایع مختلف، خدماتی همچون مشاوره کسب‌وکار، تحقیقات بازار، برگزاری دوره‌‌‌های آموزشی و رویدادهای شبکه‌‌‌سازی را ارائه می‌دهد. علاوه بر این، اتاق در طول تاریخ فعالیت خود، نقشی کلیدی در انتقال فناوری‌‌‌های صنعتی آلمان به هند ایفا کرده و به توسعه صنایع هند و بهبود تجارت بین دو کشور کمک شایانی کرده است.
اتاق بازرگانی در هندوستان براساس مدل آنگلوساکسون فعالیت می‌کند. ساختار آنگلوساکسون، مبتنی بر عضویت داوطلبانه است. در این شیوه، وظیفه عمومی برای اتاق بازرگانی تعریف نشده است و هیچ حکم قانونی نیز مبنی بر پرداخت اجباری دولت برای حمایت از آن وجود ندارد. درواقع اتاق بهعنوان شخص حقوقی و برابر با دیگر انجمن‌‌‌ها و اتحادیه‌‌‌ها ثبت می‌شود. در نتیجه می‌توان اتاقی با مدل آنگلوساکسون را یک سازمان غیرانتفاعی تحت قوانین خصوصی دانست که به دنبال حفاظت از منافع کارآفرینان، براساس عضویت داوطلبانه است. این مدل تحت عناوین مدل آنگلوساکسون، انگلیسی-آمریکایی یا قوانین خصوصی شناخته می‌شود. شیوه فعالیت آنگلوساکسون، نخستین بار توسط کارآفرینان مهاجر به آمریکای شمالی مورد استفاده قرار گرفت و اولین اتاق از این نوع، در سال ۱۷۹۸ و در شهر نیویورک راه‌‌‌اندازی شد. امروزه این مدل، بیشتر در اتاقهای بازرگانی کشورهای انگلیسی‌زبان مانند ایالات‌متحده، بریتانیا و استرالیا دیده می‌شود. محدودیت درآمدهای ناشی از حق عضویت و نیاز به جست‌وجو برای ارائه خدمات جدید به‌منظور بهبود وضعیت مالی، از مشکلات این شیوه عملکرد است.
این در حالی است که شیوه فعالیت و مدیریت اتاقهای بازرگانی در آلمان، مبتنی بر مدل قاره‌‌‌ای یا کانتیننتال است. این نوع از مدیریت اتاق، تحت قوانین ملی و برپایه صیانت از منافع عمومی و همچنین توجه به منافع کارفرمایان انجام می‌شود. برخلاف مدل عمومی، در مدل قاره‌‌‌ای، اتاق تا حدودی از استقلال برخوردار است و حق انتخاب هیات‌رئیسه خود را دارد، اما در عین حال تاثیر دولت بر فعالیتهای اتاق عامل تعیین‌کننده‌ای است. در این شیوه، اتاق بهعنوان مشاور دولت در اموری که بر تجارت و صنعت تاثیر می‌‌‌گذارد، فعالیت می‌کند و در اتخاذ سیاست‌‌‌های مناسب، بسیار موثر است. اتاقهای قاره‌‌‌ای، مانند اتاقهای آلمان، در استاندارد‌سازی و ارائه اطلاعات اقتصادی، به دولت کمک می‌کنند. به دلیل اینکه اتاق‌‌‌ها در مدل کانتیننتال، تحت قوانین ملی هستند و فعالیتهای اتاق در این مدل، تحت نظارت چند وزارتخانه به طور همزمان است، حقوق و تعهدات آنها در مقابل دولت و جامعه بهطور واضح تعریف شده است. این امر، موجب بالا رفتن میزان مسوولیت‌‌‌پذیری اتاق در قبال جامعه می‌شود. از آنجا که اتاق بازرگانی و صنعت هند و آلمان بهعنوان یک سازمان غیرانتفاعی فعالیت می‌کند، شیوه مدیریت و عضویت در این اتاق به مدل آنگلوساکسون نزدیک‌‌‌تر است. با این حال، دوملیتی بودن ساختار اتاق باعث می‌شود که قوانین عمومی آلمان بر نحوه فعالیت اتاق بی‌‌‌تاثیر نباشد.
اتاق بازرگانی آلمان و هند، بهعنوان مرکز اصلی و مرجع تعاملات اقتصادی و تجاری بین آلمان و هند شناخته می‌شود و نقش مهمی در توسعه روابط اقتصادی و انتقال دانش فنی بین این دو کشور ایفا می‌کند. این اتاق بازرگانی در طول دهه‌‌‌ها، به یکی از شبکه‌‌‌های تجاری بین‌المللی بزرگ در هند تبدیل شده و با فراهم آوردن بستر مناسب برای همکاری‌‌‌های اقتصادی، به شرکت‌های آلمانی و هندی کمک می‌کند تا در پروژه‌‌‌های مختلف سرمایه‌گذاری کنند. این سازمان، خدمات گسترده‌‌‌ای ارائه می‌دهد که شامل مشاوره در زمینه قوانین تجاری، پشتیبانی در فرآیندهای سرمایه‌گذاری، راهنمایی برای ورود به بازار و تامین امنیت حقوقی کسب‌وکارهاست. اتاق بازرگانی آلمان و هند از طریق شبکه‌‌‌ای از کارگاه‌‌‌ها، کنفرانس‌‌‌ها و جلسات شبکه‌‌‌سازی، امکان ارتباط مستقیم بین کسب‌وکارهای دو کشور را فراهم کرده و بستری برای تبادل دانش و تجربیات فراهم می‌‌‌آورد. این سازمان همچنین بهعنوان نماینده رسمی جامعه تجاری هند و آلمان در نهادهای دولتی و بین‌المللی حضور دارد و با پیگیری سیاست‌‌‌های تجاری مطلوب، در جهت رفع موانع تجاری و حمایت از حقوق کسب‌وکارها فعالیت می‌کند. یکی از ماموریت‌‌‌های اصلی اتاق بازرگانی آلمان و هند تقویت نوآوری و انتقال فناوری‌‌‌های پیشرفته از آلمان به هند است. در این راستا، اتاق در حوزه‌‌‌های مهندسی، خودروسازی، داروسازی و بهویژه انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر، پروژه‌‌‌های مختلفی را پیگیری می‌کند. علاوه بر این، اتاق با همکاری با دانشگاه‌‌‌ها و موسسات آموزشی، به توسعه مهارت‌‌‌های حرفه‌‌‌ای در بین جوانان هندی کمک کرده و از طریق برنامه‌‌‌های کارآموزی و تبادل نیروی کار، زمینه‌‌‌ای برای افزایش توانایی‌‌‌های انسانی و پیشرفت حرفه‌‌‌ای نسل آینده هند، فراهم می‌کند. اتاق بازرگانی آلمان و هند همچنین در حوزه سیاستگذاری اقتصادی و تجاری تاثیرگذار است و با ارائه تحلیل‌‌‌ها و گزارش‌‌‌های تخصصی، به دولت‌‌‌ها و سیاستگذاران دو کشور کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری در راستای تقویت تجارت دوجانبه اتخاذ کنند. این نهاد، بهطور فعال در ارتقای پروژه‌‌‌های توسعه پایدار و مسوولیت‌‌‌های اجتماعی شرکت‌ها نیز مشارکت دارد و با تشویق اعضا به شرکت در این نوع فعالیت‌‌‌ها، در راستای حفظ محیط‌‌‌زیست و انجام مسوولیت‌‌‌های اجتماعی گام برمی‌‌‌دارد.
«تاپان سینگِل» (زاده ۱۲ اوت ۱۹۶۶) یکی از مدیران برجسته صنعت بیمه در هند است که ریاست اتاق بازرگانی هند و آلمان را برعهده دارد. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس کلکته و آگرا گذراند و سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته فیزیک با گرایش لیزر و طیف‌‌‌سنجی از دانشگاه «باناراس هندو» دریافت کرد. تاپان سینگِل در سال ۱۹۹۱ فعالیت حرفه‌‌‌ای خود را در شرکت بیمه «نیو ایندیا» بهعنوان کارمند آغاز کرد و در طول دوران کاری خود در بخش‌‌‌های مختلفی از جمله حسابداری، فناوری اطلاعات، ارزیابی، بازاریابی و فروش مسوولیت داشت. او از سال ۲۰۰۱ به عنوان مدیر ارشد بازاریابی در «باجاج آلیانز» فعالیت خود را ادامه داد و نقش مهمی در توسعه و هدایت شبکه‌‌‌های خرده‌‌‌فروشی این شرکت ایفا کرد. همچنین، تاپان در پروژه‌‌‌های بین‌المللی مانند راه‌‌‌اندازی کسب‌وکار خرده‌‌‌فروشی شرکت آلیانز در چین نیز همکاری داشت. تاپان سینگِل در سال ۲۰۱۲ به سمت مدیرعامل و مدیرکل باجاج آلیانز منصوب شد و از آن زمان تاکنون در این سمت مشغول به کار است. تحت رهبری او، باجاج آلیانز به موفق‌‌‌ترین شرکت بیمه خصوصی در هند تبدیل شد. تاپان همچنین ریاست کمیته ملی بیمه و مستمری اتاق صنایع هند را بر عهده دارد.
علاوه بر فعالیتهای شغلی، تاپان سینگِل دارای پادکستی شخصی است که در آن درباره موضوعاتی همچون بیمه و کارآفرینی صحبت می‌کند. وی در طول دوران حرفه‌‌‌ای خود، موفق به کسب جوایز متعددی از جمله عنوان شخصیت سالBFSI در سال ۲۰۲۱ میلادی، جایزه ویژه اجلاس بیمه هند در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۹ و جایزه ویژه صنعت بیمه آسیا در سال ۲۰۱۸ شده است. او همچنین در سال ۲۰۱۷ میلادی از سوی «تایمز اقتصادی» بهعنوان یکی از رهبران الهام‌بخش در آسیا شناخته شد و در سال ۲۰۱۶ جایزه ASSOCHAM را در بخش مدیران ارشد دریافت کرد.
