به‌گزارش رکنا به نقل از اداره کل روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت میراث فرهنگی، یعقوب زلقی با بیان اینکه همواره اختلافات بین میراث فرهنگی و کشاورزان وجود داشته است، گفت: همواره ما تا جایی که توانسته‌ایم سعی کردیم این اختلافات را کاهش دهیم و شرایط بهتری را فراهم کنیم، بااین‌حال، فیلم‌های تخریب یک تپه تاریخی گویای آن است که این موضوع همچنان به قوت خود باقی است و همچنان شکوه ایران باستان فدا می‌شود.
مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی جندی‌شاپور و ایوان کرخه در ادامه با اشاره به اتفاق رخ داده افزود: یکی از کشاورزان منطقه جندی‌شاپور هنگام شخم زمین کشاورزی، به یکی از تپه‌های تاریخی آسیب زده است که به‌طور قطع با او برخورد قانونی می‌شود، ضمن اینکه موضوع در شورای تأمین شهرستان دزفول نیز در حال پیگیری است.
او با بیان اینکه البته تخریب تپه‌های باستانی منطقه تاریخی جندی‌شاپور تا حدی بزرگنمایی شده است، اضافه کرد: اگرچه تخلف انجام شده، ولی اینکه یک کشاورز دو هکتار از تپه‌های باستانی منطقه جندی‌شاپور را تسطیح کرده است، به هیچ وجه صحت ندارد.
زلقی تصریح کرد: این کشاورز دو هکتار زمین کشاورزی در این منطقه دارد که یک تپه تاریخی کوچک در محدوده آن واقع شده و کشاورز هنگام شخم زدن، گوشه‌ای از تپه را نیز همراه زمین شخم زده است.
او با بیان اینکه این پایگاه با هر تعرض سهوی یا عمدی به آثار تاریخی برخورد قانونی و قاطع می‌کند، گفت: منطقه جندی‌شاپور ۸۰۰ هکتار زمین دارد که تپه‌های باستانی در این منطقه پراکنده‌اند.
مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی جندی‌شاپور و ایوان کرخه عنوان کرد: این زمین‌های کشاورزی که در بین آن‌ها تپه‌های تاریخی وجود دارد، باید از جهاد کشاورزی به میراث‌فرهنگی واگذار شوند تا برنامه‌ریزی بهتری برای حفاظت و حراست از آن‌ها انجام شود.
او خاطرنشان کرد: آثار برجامانده شهر قدیمی جندی‌شاپور در ۲۴شهریور۱۳۱۰ به شماره ۴۶ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید که تعیین محدوده دقیق و واقعی عرصه و حریم، نیاز به تحقیقات دقیق توسط هیأت‌های کارشناسی دارد.
زلقی افزود: این شهر، یکی از مهم‌ترین شهرهای دوره ساسانی بوده که توسط شاپور اول ایجاد شده است، جندی‌شاپور از همان بدو تأسیس به‌تدریج به‌صورت یکی از مراکز علمی و پزشکی جهان آن روز درآمد و بنا به گفته تاریخ‌نویسان، شاپور دستور داده بود تعداد زیادی از کتاب‌های طب یونانی را به زبان پهلوی ترجمه و در آنجا نگهداری کنند؛ همچنین خسرو انوشیروان در این شهر بیمارستان بزرگی ساخت و بر توسعه دانشکده پزشکی آن افزود.
نخستین دانشگاه جهان، ثبت در حافظه میراث‌جهانی یونسکو از منظر فرهنگی تولید علم و دانش در ۱۳ آبان ۱۳۹۷، به دستور شاپور اول ساسانی، حدود یک هزار و ۸۰۰ سال پیش در این شهر که اکنون بقایایی از آن بر جا مانده، تأسیس شد.
