به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، برنامه میز اقتصاد امروز توزیع عادلانه یارانه سوخت هواپیما را با حضور آقایان محمد صادق کریمی رئیس امور انرژی سازمان برنامه و بودجه، آرمان بیات کارشناس صنعت هوانوردی و کرامت ویس کرمی مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی بررسی کرد.
مجری: دولت سالانه بیش از ۳۵ هزار میلیارد تومان یارانه بابت سوخت هواپیما پرداخت می‌کند هدف از پرداخت این یارانه هم ارزان رسیدن بلیط به دست مردم است، اما بسیاری کارشناسان اعتقاد دارند که بخش عمده این یارانه به دست مردم نمی‌رسد برخی هم معتقدند که تاثیر نرخ سوخت بر قیمت بلیط هواپیما حدود ۲۰ درصد است و در نتیجه این یارانه چندان تاثیرگذار نیست ضمن اینکه باز هم به عقیده برخی کارشناسان تنها سه درصد مردم از هواپیما استفاده می‌کنند و در واقع یارانه پرداختی به سوخت هواپیما به قشر مرفه می‌رسد در لایحه بودجه سال آتی کاهش یارانه سوخت ناوگان هواپیمایی پیش بینی شده در برنامه امروز پیگیری می‌کنیم که آیا یارانه سوخت هواپیما فقط به دهک‌های مرفه می‌رسد و تاثیر تغییر یارانه سوخت هواپیما بر قیمت بلیط هواپیما چه میزان هست و در نهایت اینکه چگونه می‌شود عدالت را در توزیع یارانه سوخت برقرار کرد.
سوال: آقای کریمی الان به طور کلی چقدر یارانه پرداخت می‌شود بابت سوخت هواپیما؟
کریمی: عدد مصرف سوخت هوایی در کشور به طور متوسط در روز حدود ۴ تا ۴.۵ میلیون لیتر در ساعت است این عدد به شرکت‌های هواپیمایی با نرخ ۶۰۰ تومان فروخته می‌شود و این قیمت سال ۹۴ تعیین شده از سال ۹۴ تا الان با همین نرخ دارد فروخته می‌شود.
سوال: اینکه می‌فرمایید ۶۰۰ تومان به ازای هر لیتر قیمت تمام شده‌اش چقدر است؟
کریمی: قیمت تمام شده را باید بر اساس هزینه حمل هزینه پالایش و هزینه‌ها حساب کنیم که این عدد عدد بالاتری از حدود ۵ هزار تومان ۶ هزار تومان می‌توانیم بگوییم، ۵۰۰۰ تومان که ۶۰۰ تومان عرضه می‌شود؟
سوال: یعنی همین جا می‌شود گفت که ۴۶۰۰ تومان یارانه روی هر لیتر؟
کریمی: بیشتر از این است برای دولت دولت فراورده‌های نفتی را از پالایشگاه‌ها به قیمت صادراتی خریداری می‌کند قیمت صادراتی که هر سال توسط وزارت نفت تعیین می‌شود و به پالایشگاه ابلاغ می‌شود این عدد الان حدود ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان است که قیمت نفت خام هم در آن لحاظ شده، بنابراین آن عدم و نفعی که ناشی از قیمت ۶۰۰ تومانی سوخت هوایی هست حدود ۲۵ هزار تومان ۲۴ هزار تومان به ازای هر لیتر هست بر همین اساس در آن چهار و نیم لیتر در روز اگر در نظر بگیریم حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان ارزش عدم و نفع فروش سوخت هوایی به شرکت‌های هواپیمایی هست.
سوال: به صورت سالانه دیگر قاعدتاً؟
کریمی: بله.
سوال: حالا این یارانه روی بلیط هواپیما محاسبه می‌شود یا اینکه مستقیماً به مسافر‌ها می‌رسد سهم شرکت‌های هوایی چقدر است.
کریمی: ببینید دولت در واقع برای قیمت‌های انرژی یک منطقی دارد که هدفش این است که یک کسب و کاری را بتواند شکل بدهد شرکت‌های هواپیمایی هم برای اینکه بتوانند قیمت بلیط را به قیمت ارزان و قابل تحملی برای مصرف کننده عرضه کنند در سال‌های گذشته این قیمت پایین تعیین شده برای اینکه قیمت نهایی بلیط هم پایین باشد و مصرف کننده‌ها با قیمت پایین این را دریافت کنند، منتها الان طی یک سال گذشته بعد از اینکه یک رفت و برگشت‌هایی شده قیمت بلیط هواپیما دیگر از حالت دستوری و تعیین قیمت توسط دولت خارج شده و شرکت‌های هواپیمایی بر اساس قواعدی که مجموعه سازمان هواپیمایی و قوانین دیگری حاکم است بر قیمت گذاری بلیط دارند بلیطشان را تعیین می‌کنند.
بنابراین یک قیمت تعیین شده دولتی برای بلیط‌های هواپیمایی الان چند ماهی است که حداقل دیگر وجود ندارد بنابراین در این فاصله عملاً قیمت بلیط بر اساس تقاضای آن در بازار در فصل‌های اوج غیر اوج دارد تعیین می‌شود و قیمت‌های بلیط بعد از اینکه این اجازه فروشش و آزاد فروختنش بر اساس قواعد فعلی فراهم شد یک افزایشی داشته بنابراین عملاً آن تصمیمی که ما داشتیم برای اینکه سوخت را ارزان بدهیم تا سفر هوایی ارزان شود با این ساز و کاری که در فروش بلیط هست عملاً دارد محقق نمی‌شود.
سوال: اینکه می‌گویند تاثیرش ۲۰ درصد هست در واقع سوخت هواپیما در قیمت بلیط این ۲۰ درصد را شما تایید می‌کنید؟
کریمی: باید این را محاسباتش اینطوری است که باید حساب کنیم هزینه هر ساعت صندلی پرواز چقدر است و اینکه سهم سوخت در این چقدر هست، الان عدد‌هایی که ما در محاسباتمان هست حدود یکی دو درصد سهم سوخت در هزینه تمام شده شرکت‌های هواپیمایی بنابراین اگر این از ۶۰۰ تومان به ۳۰ درصد آنطوری که در بودجه ۳۰ درصد همین خرید از پالایشگاه‌ها گذاشته شده تعیین شود این حدود قیمت بلیطش این میزانی که افزایش پیدا خواهد کرد در حدود ۲۰ درصد است.
سوال: تازه اگر قیمت‌ها افزایش پیدا کند یعنی الان شما می‌گویید یکی دو درصد است یعنی در حد هیچ دیگر؟
کریمی: عرض می‌کنم ببینید قیمت بلیط الان بر اساس تقاضای بازار دارد تعیین می‌شود یعنی ممکن است حتی قیمت سوخت افزایش پیدا بکند، اما در فصلی که تقاضا وجود نداشته باشد قیمت بلیط نتواند افزایش پیدا بکند بستگی به تقاضا دارد.
سوال: آقای بیات آقای کریمی می‌گویند که سوخت یارانه‌ای می‌دهیم ولی قیمت بلیط آزاد اینجا قیمت گذاری وجود ندارد این به نظرتان اصلاً با فلسفه اینکه بلیط ارزان به دست مردم برسد سازگار هست؟
بیات: عرضم به حضورتان که در مورد نرخ ابتدا بخواهیم صحبت کنیم قانونی‌اش را بگوییم ماده ۱۶۱ قانون برنامه پنجم مبنی بر شناورسازی و بعد آزادسازی نرخ بلیط هواپیما در آن سال که سال ۹۴ اجرایی شد در عین حال خرداد ماه همان سال نرخ سوخت به ۶۰۰ تومان تنظیم شد آن زمان با نرخ تسعیر وقت حدوداً ۲۰ درصد نرخ دلار بود این عدد، امروز که داریم صحبت می‌کنیم این ماده دقیق و درست اجرا نشده در یک مقطع اجرا شد متوقف شد سقف تعیین شد مجدد حالا با جنگ و بحث‌هایی که در سنوات گذشته بود امسال چند ماهی است که مجدد دارد به نرخ بازار فروخته می‌شود مسئله‌ای که وجود دارد ما اساساً کاری به بحث نرخ الان فعلاً نداریم ماهیت موضوع را بخواهیم بررسی کنیم این است که اصلاً یارانه چیست و اثرش چیست.
برای مملکت یارانه می‌دهیم که قدرت خرید مردم را افزایش بدهیم من از نگاه متخصص هوایی عرض کنم خدمتتان از نگرش ما و مشخص در دولت چهاردهم هم همین نگرش را پیش رو دارد این است که ما موضوع نرخ سوخت و نرخ یارانه سوخت را هدف نداریم اگرچه لازم است افزایش نرخ با یک درایتی در یک برنامه ۱۰ ساله حداقل آن را بتواند به نرخ خلیج فارس برسد و یک شبه اگر بخواهیم این کار را بکنیم بار تورمی سنگینی دارد با توجه به اینکه عرضه ما نسبت به تقاضا تعادل و برابر نیست یعنی ناترازی را ابتدا باید حلش کنیم و بعد برویم به سمت آن، اما نکته‌اش الان که داریم جراحی می‌کنیم.
صنعت هوانوردی را در دولت چهاردهم این است که ما باید ببینیم از یارانه چگونه باید استفاده کنیم از نظر ما یارانه یک ابزار تنظیمی است این سیاست کلی است که یارانه را به عنوان یک ابزار تنظیمی در حوزه کسب و کار در حوزه سن ناوگان هوایی در حوزه مسیر‌های پروازی و در بحث پرواز‌های داخلی و خارجی شرکت‌های هواپیمایی ایرانی باید تنظیمش کنیم بر این اساس آنچه که اهمیت دارد در شرایط فعلی نحوه تخصیص یارانه است ما نمی‌توانیم بگوییم ۳۰ درصد یا همان قبلاً که ۶۰۰ تومان بود هواپیمای نو ۶۰۰ تومان بعد از برجام هواپیمای ۴۰ ساله هم ۶۰۰ تومان چرا ابتداً باید این رو یک سیاست گذاری جدید می‌کردیم که انجام شده در سازمان هواپیمایی کشوری که با تغییرات اخیری که توسط دولت انجام شده و در آن سیاست سوخت را به عنوان یک سیاست راهبردی برای توسعه کسب و کار و تقویت کسب و کار‌ها و بعد جوانسازی ناوگان هوایی می‌خواهد استفاده کند در کنار این باید ابزار مالی و امکانات مالی هم در اختیار شرکت‌های هواپیمایی بدهیم که استهلاک سرمایه‌گذاری را به نحوی کاهش بدهیم که این اتفاق بیفتد.
سوال: در این شکل کنونی الان یارانه به دست کسی که هدفش گرفته‌اید آن مصرف کننده آن کسی که می‌خواهد سوار هواپیما شود می‌رسد؟
بیات: ببینید بستگی دارد توزیع که عادلانه نیست در شبکه پروازی ما سال گذشته ۱۷ میلیون و ۲۰۰ هزار مسافر داخلی جابجا کردیم شما باید بدانید که ۱۲ میلیون از این ۱۷ میلیون در ۷ فرودگاه تردد داشتند این سه درصد دو درصد ۴ درصدی که می‌گوییم جمعیت کشور دارد از حمل و نقل هوایی استفاده می‌کند از نظر من عوام فریبی است، چون باید بگوییم ۴ درصد این هفت فرودگاه نه ۴ درصد کشور، به کل کشور که ما پرواز برقرار نکرده‌ایم با تعداد پرواز بالا که مبنا را می‌گذاریم روی ۴ درصد کل کشور بر این اساس ابتدا باید جراحی بکنیم شبکه را توزیع کنیم کسب و کار‌ها را رونق بدهیم ناوگان هوایی وسیله پرنده را در صنعت هوانوردی توسعه بدهیم و بر اساس آن حالا میزان اثرگذاری‌اش را ببینیم امروزه دیگر مسافرت هوایی یک مسافرت لوکس نیست.
نمی‌گویند مسافرت هوایی قشر مرفه می‌گویند آن مسافر کیست آن مسافر تاجر است اثرش القایست روی کسب و کاری آن مسافر توریست است اثرش القاییست روی صنعت گردشگری ما اون مسافر مریض احوال است اثرش هست روی درمان و مسائل تامین اجتماعی اش بر این اساس صنعت هوانوردی امروزه یک شتاب دهنده هست در حوزه کسب و کار‌ها به خصوص کسب و کار‌های کوچک هواپیمایی و از همه مهمتر خون صنعت صنایع مادر و مباحث اقتصادی اجتماعی فرهنگی و سیاسی کشور را دارد می‌چرخاند.
سوال:حالا در شکل فعلی بالاخره می‌رسد به آن کسانی که؟
بیات: من اعتقاد دارم که یارانه ۶۰۰ تومانی عمدتاً حافظ منافع سهامداران شرکت هواپیمایی هست ببینید یک نکته را من در این جا عرض کنم.
سوال: یعنی به چه ترتیب؟
بیات: عرض می‌کنم خدمتتان ما از آن ۱۷ میلیون و دویستی که سال گذشته جابجا کردیم ۶۰ درصد سهم بازار تقریبا دست بخش خصوصی است حدود ۲۷ درصد دست شرکت‌های دولتی است باقیش دست شرکت‌های نظامی است در این ۶۰ درصد تا ما نتوانیم ابزار تنظیمی دولت را که شرکت‌های هواپیمایی دولتی هستند تقویتشان کنیم و یک رقابتی بین شرکت‌های خصوصی و مجموعه شرکت‌های دولتی ایجاد نکردیم جراحی این داستان از جهت نرخ که بخواهیم آزادش کنیم به نظر من به نفع مردم نیست.
سوال: آزاد به چه معنا یعنی به طور کامل آزاد شود؟
بیات: اگر به طور کامل آزاد شود نرخ هم باید از آن سمت آزاد شود نه ۳۰ درصد پالایشگاه پس باید همچنان کنترل شده باشد ولی کنترل شده‌ای که شبیه به آزاد باشد یعنی در یک فضایی شرکت‌ها بتوانند داینامیک قیمت گذاری کنند نسبت به تقاضا.
سوال: آقای کریمی نظرتان چیست راجع به صحبت‌های آقای بیات؟
کریمی: ببینید ما در بخش‌های مختلفی که مصرف کننده انرژی هستند تصمیم گرفتیم که برای توسعه و شروع حرکتشان ابتدا مزیت انرژی ارزان را بهشون بدهیم ما در صنعت اینطوری بودیم در صنعت هوایی اینطوری بودیم در بخش حمل و نقل اینطوری بودیم در هر حال ما با محدودیت منابع انرژی و مزیتمان مواجه خواهیم شد یک روزی ما به کمبود منابع برخورد خواهیم کرد بنابراین ما باید یک حالت گذاری را تعریف کنیم.
سوال: الان به کمبود منابع برخورد نکرده‌ایم؟
کریمی: در مورد سوخت هوایی حداقل نه ولی در مجموع بله در انرژی ناترازی داریم و مسئله روز کشور است ولی می‌خواهم بگویم ما باید به این سمت حرکت کنیم که مزیت انرژی را که یک روزی به مصرف کنندگانمان و صنایع مان و به کسب و کار‌های ما داده‌ایم کم کم با یک شیب کم و با طمأنینه این مزیت را کم کم از بین ببریم و برویم به سمت مزیت‌های پایدار مزیت‌های پایداری که هم می‌تواند مبتنی بر نوآوری باشد و هم می‌تواند مبتنی بر جغرافیای ما باشد جغرافیایی که گرفتنی نیست تمام شدنی نیست در حوزه هوایی همین مسئله صدق می‌کند یعنی ما از وضعیت سوخت ارزان باید کم کم برویم به سمت اینکه شرکت‌های هواپیمایی ما بار و مسافر منطقه را جابجا بکنند و این مزیت دیگر از بین رفتنی نیست شرکت هواپیمایی بروند به سمت نوسازی بروند به سمت هواپیما‌های ایمن‌تر نوتر و کم مصرف‌تر بروند، به سمت اقتصاد مقیاس تعداد پرواز‌ها را بیشتر کنند بنابراین اگر ما کم کم هزینه انرژی را.
سوال: سوخت یارانه‌ای جلوی این کار‌هایی که شما گفته‌اید را گرفته؟
کریمی: به خاطر اینکه مزیت این کسب و کار همان سوخت یارانه‌ای است و آن به سود معقول خودش به دلیل سوخت یارانه‌ای می‌رسد، اما اگر این هزینه کم کم افزایش پیدا کند او کم کم به این فکر خواهد افتاد که خوب چگونه هزینه‌ها را کم کنم چگونه اقتصاد مقیاسم را درست کنم چگونه مصرف سوخت هر پرواز را کم کنم دیگر اینجا می‌شود مزیت نوآوری ما مزیت‌های جغرافیایی ما این در همه حوزه‌های انرژی صدق می‌کند این سیاست یک سیاست پرهیز از شوک و یک سیاست ترجیحی است برای کاهش تدریجی مزیت انرژی ارزان در بخش هوایی و حرکت به سمت اتفاقاً بهبود و توسعه این صنعت.
سوال: حالا، چون اشاره کردید آن چیزی که در لایحه بودجه دیده شده را برای سال آتی به طور کامل بفرمایید که به چه ترتیب هست؟
کریمی: در لایحه بودجه در تبصره ۳ تبصره‌هایی که به مجلس محترم ارائه شده آنجا پیشنهاد شده که قیمت عرضه سوخت هوایی به شرکت‌های هواپیمایی داخلی برابر شود با ۳۰ درصد قیمت خرید از پالایشگاه‌ها یعنی در واقع هزینه‌ای که دولت دارد عملاً می‌دهد و از پالایشگاه‌ها این را به قیمت تقریباً معادل صادرات و یا واردات تهیه می‌کند ۳۰ درصد آن را از شرکت‌های هواپیمایی دریافت می‌کند این برای سال ۱۴۰۴ تعیین شده و ما این را به مجلس پیشنهاد دادیم اگر آنها تصویب شود و در قانون ما از سال ۱۴۰۴ دولت این را اجرایی خواهد کرد.
سوال: ارتباط تصویری ما برقرار است با آقای کرامت ویس کرمی مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی آقای ویس کرمی عرض خدا قوت دارم خدمتتان سوالم خدمت شما این است که هر سال چند میلیون لیتر سوخت هوایی در کشور توزیع می‌شود؟
ویس کرمی: ببینید ما آمار میزان سوخت هوایی که سال ۱۴۰۱ و سال ۱۴۰۲ توزیع کردیم و تحویل ایرلاین‌ها دادیم میانگین حدوداً یعنی روزانه اگر در نظر بگیریم ۴ میلیون لیتر بوده با یک اختلاف جزئی در سال ۱۴۰۱ یک میلیارد و ۴۶۷ میلیون لیتر تحویل بوده به ۱۹۸ هزار فروند هواپیما در سال ۱۴۰۲ یک میلیارد و ۴۶۳ میلیون لیتر بوده که تقریباً ۲۰۱ هزار فروند هواپیما این سوخت را دریافت کردند در سال ۱۴۰۳ هم یک مقداری بیش از این هست ما در شهریور ماه داشته‌ایم میانگین روزی ۴.۹ میلیون لیتر سوخت هوایی را توزیع کرده‌ایم بین ایرلاین‌ها این آماری بود که من در سال ۱۴۰۱ و سال ۱۴۰۲ خدمتتون عرض کردم.
سوال: یعنی روند افزایشی است؟
ویس کرمی: افزایشی است بله.
سوال: بعد اگر بخواهیم تفکیک کنیم سهم پرواز‌های مسافری حالا به تفکیک داخلی و خارجی و حتی باری از این سوختی که توزیع شده چقدر است؟
ویس کرمی: ببینید ما بر مبنای قیمت بر اساس مصوبه سال ۱۳۹۴ هیئت محترم وزیران اینطوری است که سوخت پرواز‌های ایرانی یعنی ایرلاین‌های ایرانی چه در داخل پرواز و به چه سمت کشور‌های خارجی یارانه ۶۰۰ تومان هست کلیه ایرلاین‌هایی که بار جابجا می‌کنند چه ایرانی و پرواز‌های خارجی یعنی ایرلاین‌های خارجی نرخ آزاد هست در سال ۱۴۰۱ ما یک میلیارد و ۳۶۱ میلیون لیتر سوخت هوایی را به ایرلاین‌های ایرانی‌مان دادیم که چی بوده این نرخ ۶۰۰ تومانی و یارانه‌ای بوده ۱۰۷ میلیون لیتر به هواپیما‌های باری و ایرلاین‌های خارجی تحویل داده‌ایم یعنی ۸۶ درصد به نرخ یارانه‌ای ۶۰۰ تومانی بوده که مختص ایرلاین‌های خودمان بوده ۱۴ درصد باری بوده و ایرلاین‌های خارجی در ۱۴۰۲ این عدد یک میلیارد و ۳۲۶ میلیون لیتر برای ایرلاین‌های ایرانی بوده برای بخش باری چه ایرانی و چه خارجی و ایر لاین‌های خارجی، چون اینها نرخشان آزاد است ۱۳۲ میلیون لیتر بوده که در این حالت ۹۱ درصد قیمت یارانه‌ای به ایرلاین‌های داخلی خودمان بوده و ۹ درصد ایرلاین‌های باری چه داخلی و چه خارجی و همچنین هواپیما‌های خارجی بوده.
سوال: الان سوال دیگری که مطرح هست این است که تولید و یا حالا احیاناً وضعیت واردات سوخت هواپیما در کشور به چه ترتیب هست؟
ویس کرمی: ببینید ما واردات نداریم، چون پالایشگاه‌هایی که داریم نیاز داخل را دارند برطرف می‌کنند ما گاهاً هم بوده صادرات به کشور‌های همجوار داشته‌ایم پالایشگاه‌های تهران عمدتاً تولید ما در پالایشگاه تهران دارد اتفاق می‌افتد بعدش پالایشگاه اصفهان را داریم شازند را داریم تبریز را داریم بندرعباس و آبادان پالایشگاه‌هایی هستند که سوخت مورد نیاز هواپیما را تولید می‌کنند بنابراین با توجه به میزان تولیدی که انجام می‌پذیرد و تولید ما بیش از مصرف است اصلاً نیازی به واردات سوخت هوایی نداریم گرچه در واقعی هم صادرات سوخت هوایی انجام داده‌ایم.
سوال: آقای کریمی آمار و اطلاعاتی وجود دارد که در واقع از پرواز‌هایی که سالانه در کشور انجام می‌شود بیشتر چه دهک‌های درآمدی استفاده می‌کنند سهم دهک‌های درآمدی از این پرواز‌ها به چه ترتیب هست؟
کریمی: بررسی ما نشان می‌دهد از روی اطلاعات درآمد هزینه خانوار ۸۵ درصد هزینه‌ای که بابت بلیط هواپیما و سفر هوایی پرداخت شده توسط سه دهک بالا ۸ و ۹ و ۱۰ پرداخت شده بنابراین عملاً می‌توانیم بگوییم بخش مهمی یعنی ۸۵ درصد استفاده از سفر هوایی توسط دهک‌های پردرآمد اتفاق افتاده بنابراین ما بحثمان این است که این یارانه دارد با آن هدفی که سیاستگذار مد نظرش هست انگار اصابت نمی‌کند از یک طرف ما مسئله ما توسعه صنعت هوایی است و فکر می‌کنیم که با یک شیب ملایمی باید به سمت بهبود نوآوری و بهره‌وری در این صنعت حرکت کنیم از یک طرف ما از ابتدای زنجیره تصمیم گرفته‌ایم انرژی را ارزان بدهیم که در انتهای زنجیره اصابت کند و به کسانی که می‌خواهیم ازشون حمایت کنیم در واقع قیمت بلیط و سفر هوایی ارزان را به دستشان برسانیم.
اما خوب در عمل این دهک‌های ۸ و ۹ و ۱۰ هستند که از این یارانه دارند استفاده می‌کنند و افزایش قیمت بلیط اگر اتفاق بیفتد البته عرض کردم به دلیل ماهیت بازار بلیط هواپیما ممکن است که افزایش هم عملاً اتفاق نیفتد، اما اگر افزایش بلیط اتفاق هم بیفتد سهم کوچکی از هزینه‌های آن دهک‌های بالا است پس بنابراین به نظر می‌آید برای آنها قابل پرداخت هست و این حرکت ملایم می‌تواند ما را در جهت این تغییر مزیت پیش ببرد و ما با نگرانی کمتری به سمت این هدف حرکت کنیم.
سوال: آقای بیات صحبتی داشتن درباره کسانی که استفاده می‌کنند از هواپیما در کشور و حالا ما آماری که داشتیم گفتیم سه درصد مردم استفاده می‌کنند نظر شما در این مورد چیست؟
کریمی: روی آمار حالا اندازه مسئله را تغییر نمی‌دهد بالاخره ۳ درصد یا ۵ درصد فرقی نمی‌کنند.
سوال: شما چه آمار‌هایی دارید؟
کریمی: آمار‌هایی که ما داشتیم حداکثر ۵ درصد بود به لحاظ تعدادی تعداد افرادی که از سفر هوایی استفاده می‌کنند مسئله همونی هست که عرض کردم ترکیب جمعیتی که دارد از این استفاده می‌کند ۵ درصد جامعه از حداکثر و خود اینها اکثرشون سه دهک بالا هستند.
سوال: حالا نکته‌ای که وجود دارد این شرایطی که الان در بودجه سال آتی دیده شده به عادلانه شدن این توزیع و شرایط فعلی که می‌فرمایید خودتان که چندان عادلانه نیست چقدر کمک می‌کند این ۳۰ درصدی که الان دیده شده؟
کریمی: دولت در کلان برای حمایت از اقشار محروم و هدایت یارانه و اصابت دقیقش طرح‌ها و برنامه‌هایی دارد که کلیاتش تا حدودی در بودجه آمده باقیش در حوزه اختیارات و تصمیمات خود دولت است که این کار را انجام خواهد داد سیاست دولت این است که همانطور که بار‌ها بحث شده در مورد لایحه بودجه ۱۴۰۴ این است که ما منابع و مصارف را یکپارچه کنیم و دولت اختیار تصمیم گیری و مدیریت این هزینه‌ها را داشته باشد و در جایی که نیاز دارد و تشخیص می‌دهد که حمایت باید درآنجا اتفاق بیفتد از این منابع استفاده کند.
سوال: از منابعی که باقی می‌ماند در واقع؟
کریمی: بله از منابعی که در واقع ایجاد می‌شود بنابراین یک کانال کشی مستقیم وجود ندارد که این منبع را در کجا مصرف کنیم مجموع فروش فرآورده‌های داخلی فروش گاز داخلی همه اینها می‌آید در منابع عمومی بودجه قرار می‌گیرد و دولت از آن طرف فرض کنید مصرف یارانه نقدی دارد مصرف خرید گندم از گندمکاران دارد بهزیستی دارد دارو دارد .....
