به عنوان والدین، یکی از مهم ترین وظایف ما تامین رفاه و شادی فرزندانمان است. برخی افراد اغلب بر دستاوردهای تحصیلی و سلامت جسمانی فرزندانشان تمرکز کرده و رشد اجتماعی و عاطفی آنها را نادیده می گیرند، در صورتی که این کار بسیار آسیب زننده است. داشتن دوست و برقراری روابط اجتماعی بادیگران از نیازهای اساسی فرزندان بخصوص در سنین نوجوانی و جوانی است. دوستی ها نقش مهمی در زندگی کودک و نوجوان دارند، اما همه دوستی ها سالم نیستند.
یکی از علائم نشان دهنده دوستی ناسالم، تغییر ناگهانی و غیرقابل توضیح رفتار فرزند است. مراقب تغییرات ناگهانی مانند گوشه گیری، پرخاشگری، نوسانات خلقی یا کاهش عملکرد تحصیلی باشید. این تغییرات می تواند به تأثیرات منفی یک دوست مرتبط باشد.
یک دوستی ناسالم می تواند فرزند شما را از سایر روابط معنادار منزوی کند. اگر فرزند شما به تازگی متمایل به حضور در جمع خانواده و دوستان قدیمی خود نیست، این می تواند به تأثیرات منفی یک دوست مرتبط شود و این را می رساند که فرزندتان، دوست جدیدش را در اولویت قرار می دهد.
کودکان اغلب در برابر فشار همسالان آسیب‌پذیر هستند و ممکن است به دلیل تأثیر دوست، رفتارهای پرخطر انجام دهند. به دنبال نشانه هایی از شرکت فرزندتان در فعالیت هایی باشید که خارج از شخصیت یا بالقوه خطرناک هستند. اگر فرزند شما رفتارهای پرخطری را در پی گرفته، وقت آن است که وارد عمل شوید و به وضعیت رسیدگی کنید.
دوستی‌ها هم باید حد و مرز مشخصی داشته باشند، گاهی وابستگی بیش از حد به دوست آرامش روحی فرد را به هم می‌زند. اگر به نظر می رسد فرزند شما بیش از حد به یک دوست وابسته است، ممکن است نشانه ناسالم بودن رابطه آنها باشد.
در رابطه دوستانه دعوا و قهر با دوست صمیمی وجود دارد اما درگیری های مداوم و شدید با یک دوست مایه نگرانی است. مشاجرات مکرر، خصومت یا جنگ قدرت می تواند بر سلامت عاطفی فرزند شما تأثیر منفی بگذارد.
یک دوستی ناسالم می تواند عزت نفس فرزند شما را از بین ببرد. اگر متوجه شدید که فرزندتان ارزش خود را زیر سوال می برد، احساس می کند مدام مورد انتقاد قرار می گیرد یا معتقد است که به دلیل تأثیر دوستش به اندازه کافی خوب نیست، وقت آن رسیده است که مداخله کنید.
کودکان از دوستان خود الگو می گیرند و از علایق و سرگرمی های دوستان خود پیروی می کنند، این کار تا حدی طبیعی است اما تغییر شدید از علایق و علایق خود ممکن است نشان دهنده وابستگی ناسالم به یک دوست باشد.
به عنوان والدین، بسیار مهم است که وقتی نشانه‌هایی از یک دوستی ناسالم را در زندگی فرزندتان مشاهده می‌کنید، راهکارهایی را به کار بگیرید و فرزندتان را از دوستان نابابش دور کنید. در ادامه بهترین روش های دور کردن فرزند از دوستان ناباب را آورده ایم که عبارتند از:
با فرزندتان صمیمی شوید تا او بتواند در مورد دوستیبا شما صحبت کند. فضای امنی برای ابراز احساسات و نگرانی های فرزندتان ایجاد کنید.
بدون قضاوت به صحبت های فرزندتان گوش دهید. بگذارید او بداند می تواند با شما بدون قضاوت و متهم شدن حرف بزند.
مرزهای سالمی را برای دوستی فرزندتان تعیین کنید. او را تشویق کنید تا با گروهی از دوستان مورد تایید شما وقت بگذراند.
تاب آوری نیرویی درونی و عمیق است که کمک می‌کند با چالش‌های زندگی کنار بیاییم، آنها را بپذیریم یا برای رفع مشکلات، راه‌حل پیدا کنیم. به فرزندتان کمک کنید تا مهارت های تاب آوری و ابراز وجود را برای گذر از موقعیت های اجتماعی چالش برانگیز را بیاموزد.
اگر به هر دلیلی نمی توانید فرزند خود را از دوست نابابش دور سازید، به دنبال راهنمایی از یک روانشناس یا مشاور کودک باشید.
