به گزارش رکنا، قرص دمیترون (Demitron) یا اندانسترون (Ondansetron) با مسدود کردن برخی از گیرنده‌های سروتونین در بدن عمل می‌کند که این گیرنده‌ها در ایجاد احساس تهوع نقش دارند.
شیمی‌درمانی و پرتودرمانی: یکی از رایج‌ترین کاربردهای دمیترون، پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی است.
جراحی: برای کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی نیز از دمیترون استفاده می‌شود.
سایر دلایل تهوع و استفراغ: گاهی اوقات دمیترون برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از دلایل دیگر مانند مسمومیت غذایی یا اختلالات گوارشی نیز تجویز می‌شود.
مهم: دمیترون باید تحت نظر پزشک و طبق دستور تجویز شده مصرف شود. خوددرمانی با این دارو توصیه نمی‌شود.
مانند هر داروی دیگری، دمیترون نیز ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. برخی از عوارض جانبی شایع عبارتند از:
یبوست
سردرد
سرگیجه
خواب آلودگی
خشکی دهان
توجه: این لیست کامل نیست و ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه عارضه جانبی غیرمعمول یا آزاردهنده، باید به پزشک مراجعه کنید.
افرادی که به دمیترون یا هر یک از اجزای آن حساسیت دارند نباید از این دارو استفاده کنند.
در برخی شرایط خاص مانند انسداد روده، شیردهی و برخی بیماری‌های قلبی، مصرف دمیترون با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام می‌شود.
دمیترون ممکن است با برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشد. بنابراین، قبل از مصرف دمیترون، پزشک را از تمام داروهای دیگری که مصرف می‌کنید (از جمله داروهای گیاهی و مکمل‌ها) مطلع کنید.
دمیترون را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید.
دوز دارو، مدت زمان درمان و نحوه مصرف آن را تغییر ندهید.
اگر دوزی را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر زمان دوز بعدی نزدیک است، دوز فراموش شده را رها کرده و برنامه مصرف خود را ادامه دهید.
از مصرف بیش از حد دمیترون خودداری کنید.
در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی در مورد دمیترون، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
در کل، دمیترون داروی موثری برای کاهش تهوع و استفراغ است، اما مانند هر داروی دیگری، باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
توجه: اطلاعات ارائه شده در این جدول صرفاً جنبه‌ی اطلاع‌رسانی داشته و جایگزین مشاوره پزشکی نیست. برای هرگونه تغییر در دوز یا روش مصرف، حتماً با پزشک یا داروساز مشورت کنید. دوز و نحوه مصرف دمیترون برای هر فرد بسته به سن، وزن، شرایط پزشکی و شدت علائم متفاوت خواهد بود.
| گروه سنی | دوز معمول | زمان مصرف | نکات مهم |
|---|---|---|---|
| کودکان زیر 2 سال | معمولاً تجویز نمی‌شود | - | به دلیل احتمال عوارض جانبی بیشتر در این گروه سنی، مصرف دمیترون در کودکان زیر 2 سال معمولاً توصیه نمی‌شود. |
| کودکان 2 تا 12 سال | تعیین شده توسط پزشک | قبل از عمل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی | دوز دارو برای کودکان بر اساس وزن و شرایط آن‌ها تعیین می‌شود. |
| نوجوانان و بزرگسالان | 8 تا 16 میلی‌گرم | قبل از عمل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی؛ در صورت لزوم هر 8 ساعت تکرار شود | در برخی موارد، ممکن است دوزهای بالاتر یا فواصل زمانی کوتاه‌تر تجویز شود. |
| بزرگسالان مسن | معمولاً دوز کمتری تجویز می‌شود | مشابه بزرگسالان | به دلیل احتمال حساسیت بیشتر به عوارض جانبی، ممکن است دوز کمتری برای افراد مسن تجویز شود. |
قبل از عمل جراحی: معمولاً 1 ساعت قبل از عمل مصرف می‌شود.
قبل از شیمی درمانی یا پرتودرمانی: معمولاً 30 دقیقه قبل از شروع درمان مصرف می‌شود.
در صورت تهوع و استفراغ حاد: به محض شروع علائم مصرف شود.
نحوه مصرف: قرص دمیترون را باید با آب فراوان و بدون جویدن مصرف کرد.
تداخلات دارویی: دمیترون ممکن است با برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشد. بنابراین، قبل از مصرف هر داروی جدید، پزشک را در جریان بگذارید.
عوارض جانبی: شایع‌ترین عوارض جانبی دمیترون عبارتند از: یبوست، سردرد، سرگیجه، خواب‌آلودگی و خشکی دهان.
بارداری و شیردهی: مصرف دمیترون در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود.
پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ ناشی از:
شیمی درمانی
پرتودرمانی
جراحی
مسمومیت غذایی
اختلالات گوارشی
حساسیت به دمیترون یا هر یک از اجزای آن
انسداد روده
برخی بیماری‌های قلبی
توصیه می‌شود که این دارو را همیشه طبق دستور پزشک مصرف کنید و در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی، با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
دقت کنید که این جدول تنها یک راهنمای کلی است و برای اطلاعات دقیق‌تر باید به پزشک یا داروساز مراجعه کنید.
