در انتخابات به روش الکترال، این مجموع آرای ملی نیست که سرنوشت انتخابات را تعیین می‌کند بلکه مجموع آرای کالج الکترال ایالت هاست که پیروز انتخابات را مشخص خواهد کرد. در آمریکا بیشتر ایالت‌ها به صورت سنتی رای ثابتی دارند، اما ۷ ایالت هستند که به دلیل شناور بودن، نقش «کینگ میکر» را بازی می‌کنند.
از بین ۷ ایالت خاکستری و سرنوشت ساز، ترامپ در ۵ ایالت رتبه نخست را دارد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد ایالت‌های نوادا با ۱۰ رای الکترال، پنسیلوانیا با ۱۹ رای، جورجیا با ۱۶ رای، کارولینای شمالی با ۱۶ رای و آریزونا با ۱۱ رای کالج الکترال قصد دارند به ترامپ رای بدهد و تنها میشیگان با ۱۵ رای و ویسکانسین با ۱۰ رای الکترال تاکنون به سمت هریس چرخیده اند.
انتخابات ۲۰۲۴ غیر قابل پیش بینی و به زعم بسیاری از کارشناسان و خبرنگاران آمریکا، حتی غیرمنطقی است. یک شکاف تاریخی در نحوه رأی دادن مردان و زنان مشاهده شده که ممکن است واقعی نباشد. نظرسنجی‌ها نشان داده که آمریکا از زمان تصویب قانون حقوق شهروندی تاکنون با بزرگ‌ترین تغییر نژادی روبرو است (تغییری که حتی ممکن است سراب باشد). جوانان ممکن است به دلیل سرخوردگی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شرکت کنند و به یک شخص ثالث رأی بدهند؛ شاید هم این اتفاق نیافتد و تعداد بی سابقه‌ای از آن‌ها به نفع کامالا هریس در انتخابات مشارکت کنند. این‌ها همه مواردی است که در نظرسنجی‌ها دیده شده، اما ممکن است در دقیقه نود تغییر کند.
نشریه «وکس» آمریکا ۵ رازی را که ممکن است نتیجه انتخابات ۲۰۲۴ را تغییر دهد، برشمرده است.
هفته‌های پایانی انتخابات، هفته‌های طلایی برای تقلای جلب رای رای دهندگان بلاتکلیف است. در انتخابات ۲۰۲۴ تعداد آن‌ها در هر نظرسنجی نسبت به نظرسنجی قبل کاهش پیدا کرده است. این‌ها شامل دو گروه هستند؛ رای دهندگانی که بین انتخاب یکی از کاندیدا‌ها بلاتکلیف هستند و رای دهندگانی که نمی‌دانند میخواهند در انتخابات شرکت کنند یا نه.
نشریه وکس می‌گوید ما دقیقاً نمی‌دانیم این رای دهندگان بلاتکلیف چه کسانی هستند. آیا آن‌ها می‌توانند همان رای دهندگان طبقه کارگر و تحصیلکرده دانشگاهی (عمدتا سفیدپوست) باشند که ترامپ را در در سال ۲۰۱۶ به پیروزی رساندند (و نتایج نظرسنجی‌ها را به هم ریختند)؟ یا آیا آن‌ها رای‌دهندگان جدید و جوان (عمدتاً غیرسفیدپوست) هستند که ممکن است به هریس رای بدهند؟
برای همه این زیرگروه ها، چه نوع پیام یا کمپینی ممکن است در روز‌های آخری آن‌ها را قانع کند که در انتخابات مشارکت کنند؟ آیا احیای دموکراسی هریس و اقتدارگرایی ترامپ می‌تواند نظر آن‌ها را تغییر دهد؟ آیا چیزی شبیه لفاظی‌های نژادپرستانه و افراطی ترامپ می‌تواند عاملی برای تصمیم گیری آن‌ها باشد؟ یا چیزی شبیه گاف‌های جو بایدن در این هفته ممکن است حمایت‌ها از ترامپ را تقویت کند؟
دو عامل سرنوشت دموکراسی و کنار هم قرار دادن فهرست «وعده های» هریس در برابر فهرست «دشمنان» ترامپ، نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد چقدر دموکرات‌ها در اجرای کمپین خود برای جلب رای جمهوریخواهان مردد به عنوان کلید جلوگیری از پیروزی ترامپ، اشتباه عمل کرده اند. اما آیا ممکن است جمهوریخواهان از خطوط حزبی عبور کنند یا صرفاً به عنوان رأی‌دهندگانی بی‌میل، بار دیگر رای خود را به نفع ترامپ در صندوق خواهند انداخت؟
حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از رای دهندگان مقدماتی جمهوری خواه به ترامپ رای ندادند. بسیاری از این جمهوری خواهان، زن هستند، که بخشی از تمرکز هریس هم برای جلب حمایت آن‌ها بوده است. حمایت نماینده سابق جمهوری خواه لیز چنی و پدرش، معاون سابق رئیس جمهور دیک چنی، و تعداد زیادی از رهبران سابق جمهوری خواه از هریس در همین راستا بوده است.
با این حال، حزب گرایی یک پدیده جهنمی است. جمهوری خواهان، حتی اگر شخصاً ترامپ را دوست نداشته باشند، به طور معمول به نامزد حزب خود پایبند هستند. هریس مدام از این جمهوریخواهان محتاط می‌خواهد که «کشور را بر حزب ترجیح دهند».
جنگ غزه و رفتار اسرائیل با فلسطینی‌ها یکی از موضوعات تعیین کننده در حوزه انتخابات بوده است. رفتار و واکنش بایدن حجم نارضایتی گروه‌های مترقی‌تر و چپ‌گراتر ائتلاف دموکرات را افزایش داده و به نظر می‌رسد که این ضدیت تا حدی نسبت به هریس باقی مانده است. این داستان در مورد یک گروه رأی‌دهی تأثیرگذار در یک ایالت کلیدی مطرح هست: رأی‌دهندگان عرب آمریکایی در میشیگان.
نظرسنجی‌ها به‌ویژه از آمریکایی‌های عرب نشان می‌دهد که در این انتخابات هریس به اندازه نامزد‌های دموکرات دیگر در گذشته مورد حمایت نیست: نظرسنجی Arab News-YouGov اوایل هفته نشان داد که ترامپ در بین آمریکایی‌های عرب آمریکایی با ۴۵ در برابر ۴۳ درصد از هریس پیشی گرفته است هرچند ظاهرا این آرا بار دیگر به سمت هریس چرخیده است.
در انتخابات ۲۰۲۰ عرب‌های آمریکا ۲۴ درصد بیشتر به بایدن رای دادند و حتی در انتخابات ۲۰۱۶ که ترامپ پیروز شد نیز هیلاری کلینتون با ۳۴ درصد از رقیب خود در میان این گروه جلوتر بود. اما همیشه اینطور نبوده است. قبل از ۱۱ سپتامبر، رای دهندگان عرب آمریکایی متمایل به جمهوری خواهان بودند. تنها پس از چرخش جمهوریخواهان بر ضد مسلمانان و ضد عرب‌ها در طول سال‌های جورج دبلیو بوش، این بخش از رای دهندگان به سمت دموکرات‌ها چرخیدند.
جنگ غزه ممکن است چرخش این گروه به سمت جمهوری خواهان را تسریع کند چرا که جمهوریخواهان اولویت‌های سیاست خارجی خود را تغییر داده اند.
در سال‌های گذشته، کمپین ترامپ بخش خاصی از رای دهندگان را هدف قرار داد؛ مردان سیاه پوست. ترامپ سعی کرده از ضعف آشکار هریس در این حوزه و از آسیب‌پذیری دموکرات‌ها در میان گروه سیاه پوستان جوان آمریکایی را به نفع خود استفاده کند.
نظرسنجی‌های سنتی نشان می‌دهد که هریس برای به دست آوردن رای سیاهپوستان و به ویژه مردان سیاه پوست که معمولا به دموکرات‌ها رای می‌دادند، با چالش مواجه بوده است. دلایل اجتماعی و اقتصادی این نقص را توضیح می‌دهند، از جمله نظریه باراک اوباما، رئیس جمهور سابق، مبنی بر اینکه درجه‌ای از زن ستیزی در برخی از مردان سیاه پوست وجود دارد که جلوی رای دادن آن‌ها به یک زن سیاه پوست می‌گیرد.
اما بر اساس نظرسنجی‌ها، ضعف بزرگ‌تری نیز وجود دارد که نشان می‌دهد رای‌دهندگان جوان سیاه‌پوست نسبت به رای‌دهندگان مسن‌تر سیاه‌پوست پیوند‌های ضعیف‌تری با حزب دارند و ممکن است محافظه‌کارتر از بزرگ‌تر‌های خود باشند؛ و مردان جوان سیاه‌پوست امسال بیشتر از ترامپ حمایت می‌کنند.
اما این ماجرا مربوط به گروهی از رای دهندگان است که احتمالا رای نمی‌دهند. برخی از نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ممکن است با بیشتر شدن اظهارات نژادپرستانه ترامپ و حامیانش در هفته‌های پایانی تعداد بیشتری از آن‌ها به هریس رای بدهند.
اینکه رای دهندگان لاتین تبار از ابتدای سال‌های ترامپ به سمت حزب جمهوری خواه سوق پیدا کرده اند یا نه واقعا قابل احصا نیست. دستاورد‌های ترامپ در سال ۲۰۲۰ به پیروزی جمهوری خواهان در انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۲۲ منجر شد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که او در روز‌های پایانی حمایت هیا بیشتری را جلب خواهد کرد، اما از آنجایی که انتخابات ریاست جمهوری را کالج الکترال تعیین می‌کند نه رای مردم، سوال جالب‌تر این است که آیا این اتفاق برای ایالت‌های کلیدی خواهد افتاد؟
در سال ۲۰۲۰، بسیاری از رسانه‌های سیاسی مجذوب حملات گسترده فلوریدا جنوبی و جنوب تگزاس از ترامپ شدند. ایالت‌هایی که لاتین تبار‌های آن سال‌ها به دموکرات‌ها رای داده بودند.
امسال، به نظر می‌رسد حتی در ایالت‌هایی که احتمالاً از ترامپ یا هریس کاملاً حمایت می‌کنند، ممکن است جمعیت لاتین تبارشان به سمت راست (جمهوری خواهان) گرایش پیدا کنند. اما این میزان حمایت لاتین تبار‌ها برای تغییر ترکیب آرای ایالت‌های کلیدی کافی نیست؛ و تاثیری بر انتخاب برنده نخواهد داشت.
