پریسا ساسانی: هوشنگ کاوه در واقع یکی از عاشقان سینما بود که قبل از خریداری سینما تخت جمشید به عنوان تهیه کننده و مدیر دوبلاژ در سینما فعالیت داشته و از مهمترین فیلمهایی که تولید کرده می توان به تهیه کنندگی فیلم «داش آکل» ساخته مسعود کیمیایی، تولید مشترک فیلم با کشور ایتالیا با نام «صندلی الکتریکی» با بازی رضا بیک ایمانوردی اشاره کرد.
کاوه اواخر دهه ۳۰ مدیر سینما «دنیا» شد و فیلم های خارجی درآن نمایش داده می شد. و در سال ۱۳۵۷ سینما «تخت جمشید» را خرید و پس از بازسازی دو سالن دیگر به آن اضافه کرد و در سال ۱۳۵۸ این سینما با نام «عصر جدید» کار خود را با نمایش فیلم «ظهور فاشیسم» ساخته فلورانس وانچینی بازگشایی شد و تا سالهای سال به عنوان مدرنترین سینمای ایران محل رفت و آمد سینمادوستان بود. تا اینکه در سال ۱۳۸۸ عبدالله علیخانی و محمد حسین فرحبخش این سینما را خریداری کردند.
«عصر جدید» در دوران فعالیت خود جز سینماهای مجهز به تکنولوژی روز بود
سالن سینما «عصر جدید» در تمام دوران فعالیت خود جز سینماهایی بود که به واسطه صاحبان سینما دوست و با انگیزه مجهز به سیستم تکنولوژی روز بودند . از همین رو این سینما با داشتن ۸۳۵ صندلی در سه سالن جز نخستین سینماهایی بود که به سیستم صدای دالبی مجهز شد. در سینما عصرجدید فیلمهای منتخب روز و بعدها فیلمهای خاص و هنری که کمتر جنبه سرگرمی داشت را نمایش میداد و جزو گروه سینمایی مطرح در ادوار مختلف جشنواره فیلم فجر بود و به گفته پرویز جاهد منتقد سینمایی و نویسنده، سینمای «عصر جدید» در دورهای از تاریخ معاصر ایران تنها امکان موجود برای تماشای فیلمهای متفاوت و خوب هنری سینمای جهان بود.
سرنوشت «عصر جدید» پس از علیخانی و فرحبخش چه شد؟
بعد از مالکیت «عصر جدید» توسط این تهیه کنندگان سینما، این سینما تا سالها فیلمهای روز را نمایش می داد اما در اسفند سال ۱۳۹۹ و در شرایط کرونایی خبری مبنی بر تعطیلی و تغییر کاربری این سینما منتشر شد و تمام صندلیها نیز از جا درآوردند و به دنبال تصمیم بود که در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ سازما سینمایی با انحلال و خاتمه فعالیت این سینما موافقت کرد.
بیم تخریب و موج نگرانی دوباره
ماجرای فروش و تغییر کاربری سینما «عصرجدید» با اعلانِ پلاستیکی زرد رنگی که مقابل ساختمان این مکان سینمایی نصب شده است؛ بار دیگر آغاز شد و این اعلان بار دیگر نگرانی از تخریب را در دل سینما دوستان به خصوص شهروندان تهران زنده کرد. تخریبی که گویا این بار صاحبان سینما تصمیم به تخریب دارند و حتی برای جذب خریدارِ سینما دوست تخفیف پنج درصدی از کل فروش در نظر گرفته اند.
علیخانی در پاسخ به این سئوال که چرا سینما «عصر جدید» را بازسازی نمی کنند؟ در گفتگو با خبرنگار خبرآنلاین گفت: واقعیت این است که بنده به سنی رسیدهام که دیگر توان و حوصله اداره این سینما را ندارم و باید فرد یا تیمی این سینما را بخرند و آن را بازسازی کنند تا هم چراغ «عصرجدید» روشن بماند و هم درآمدزایی خوبی برای مالکان بعدی ایجاد شود.
عکسهای یادگاری مردم
با انتشار این خبر موج اعتراض به تخریب سینما عصرجدید آغاز شد و برخی از سینما دوستان در واکنش به این تصمیم کنار سینما عصر جدید که حالا دیگر سردر ندارد میایستند و عکس می گیرند تا در حافظه تاریخی زندگی معاصرشان باقی بماند.خاطرهای که در آستانه ویرانی است. و اگر سازمان سینمایی ورود نکند باید منتظر خاموشی چراغ فرهنگی خیابان طالقاتی تقاطع وصال باشیم.
۲۴۳۵۷