مرگ همسر در دوران بارداری یکی از سخت‌ترین و تأثیرگذارترین تجارب برای زن باردار است. این فقدان می‌تواند تاثیرات عمیق روانی و جسمی بر مادر و در نتیجه، روی جنین داشته باشد.
مرگ همسر می‌تواند باعث بروز افسردگی شدید و اضطراب در مادر شود. این شرایط روحی منفی در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی و فشارهای بارداری می‌تواند شدت بیشتری پیدا کند.از دست دادن همسر در این دوران، که اگر شرایط عادی با امید و شادی همراه است، باعث احساس تنهایی و غم شدید در مادر شود.
گاهی مادر ممکن است احساس کند که به دلیل بارداری یا تمرکز بر زندگی جدید نتوانسته به همسرش توجه کافی کند و این موضوع ممکن است باعث احساس گناه در او شود.
اضطراب و غم ناشی از فقدان همسر می‌تواند منجر به بی‌خوابی، کاهش اشت‌ها و تغییر در الگوهای تغذیه‌ای مادر شود. این موضوع می‌تواند رشد جنین را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
فشار روحی شدید می‌تواند خطر بروز مشکلات جسمی مانند فشار خون بالا یا پری‌اکلامپسی را افزایش دهد. همچنین استرس و افسردگی شدید می‌تواند باعث تضعیف سیستم ایمنی مادر شود، که می‌تواند مادر و جنین را مستعد بیماری‌های مختلف کند.
مرگ همسر می‌تواند به شدت سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول را در بدن مادر افزایش دهد. کورتیزول بالا می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت جسمی و روانی مادر و در نتیجه بر رشد جنین داشته باشد.
استرس شدید و افزایش کورتیزول در بدن مادر می‌تواند جریان خون و اکسیژن‌رسانی به جنین را کاهش دهد و بر رشد جنین تأثیر منفی بگذارد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که استرس و افسردگی شدید مادر می‌تواند خطر تولد نوزاد با وزن کم یا زایمان زودرس را افزایش دهد.
هورمون‌های استرس بالا می‌توانند رشد مغزی جنین را تحت تأثیر قرار دهند. به عنوان مثال، کورتیزول می‌تواند باعث ایجاد تغییرات در سیستم عصبی جنین شود که ممکن است در آینده بر رفتار و وضعیت روانی کودک تأثیر بگذارد. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که استرس شدید مادر در دوران بارداری می‌تواند خطر بروز اختلالات روانی و مشکلات رفتاری در کودک را در آینده افزایش دهد.
خانواده و دوستان نزدیک می‌توانند با حمایت و حضور خود، به مادر کمک کنند تا با احساس تنهایی و غم از دست دادن همسر بهتر کنار بیاید. این حمایت می‌تواند به مادر احساس امنیت و آرامش بدهد.
مراجعه به مشاور یا روان‌شناس متخصص می‌تواند به مادر کمک کند که با احساسات خود کنار بیاید و روش‌های مؤثری برای مدیریت غم و استرس یاد بگیرد. روان‌درمانی به خصوص در شرایطی که مادر دچار افسردگی شدید است، بسیار مفید است.
تمرینات ریلکسیشن مانند یوگا، مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب مادر کمک کنند و در نتیجه بر سلامت جنین نیز تاثیر مثبتی داشته باشند.
مادر باید تحت مراقبت‌های منظم پزشکی و مشاوره‌ای باشد تا از سلامت جسمی و روانی خود و جنین اطمینان حاصل کند. پزشک ممکن است برخی ویتامین‌ها، مکمل‌ها یا در صورت لزوم داروهای ضدافسردگی کم‌خطر تجویز کند.
پیوستن به گروه‌های حمایتی مخصوص افرادی که دچار از دست دادن همسر شده‌اند می‌تواند مفید باشد. در این گروه‌ها، مادر می‌تواند تجربیات و احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و از تجربیات مشابه دیگران نیز بهره ببرد.
در این دوران، صحبت با مشاوران برای ایجاد برنامه‌ای جهت تمرکز بر آینده می‌تواند به مادر کمک کند تا دوباره هدف‌مند شود و دیدگاهی مثبت به آینده پیدا کند.
در چنین شرایطی، مهم‌ترین نکته این است که مادر احساس نکند تنهاست و بداند که حمایت‌هایی در دسترس او قرار دارد. دریافت کمک‌های روانی و جسمی می‌تواند به او در تحمل این شرایط سخت و حفظ سلامت خود و جنین کمک کند.
