آیا ترور اسماعیل هنیه بلافاصله بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور ما را به یاد می‌آورید؟ همه می‌دانند چه کسی و چرا آن را انجام داد.
اکنون، با انتخاباتی دیگر، یک سناریوی جدید با هدفی مشابه ساخته شده است: البته از آنجا که قاتلی در واقعیت وجود ندارد، فیلمنامه‌نویسان یک کمدی پیش پا افتاده ساخته‌اند. کدام عقل سلیمی می‌تواند باور کند که یک قاتل فرضی در ایران نشسته و با FBI آنلاین صحبت می‌کند؟
اینجا حقایقی وجود دارد که باید مورد توجه واقع شود:
مردم آمریکا تصمیم خود را گرفته‌اند و ایران به حق آنها برای انتخاب رئیس‌جمهور مورد نظرشان احترام می‌گذارد. مسیر پیش رو نیز یک «انتخاب» است و این انتخاب، با «احترام» شروع می‌شود.
ایران دنبال سلاح‌های هسته‌ای نیست، تمام! این سیاست مبتنی بر آموزه‌های اسلامی و محاسبات امنیتی ماست. اعتمادسازی به صورت متقابل مورد نیاز است. این خیابان یک طرفه نیست.
