به گزارش خبرورزشی، محمد خلیفه متولد ۲۹ مرداد ۱۳۸۳ در مرودشت از استان فارس، با قد ۱۹۵ سانتیمتر و راست پاست. شاید خیلی‌ها ندانند که مرودشت در حقیقت همان جایی است که میراث ایران را زمین را نگهداری می‌کند. همه آنها در هر کجای دنیا که نمی‌دانند مرودشت کجاست اما حتما نام «تخت جمشید» را شنیده‌اند...
شهر باستانی استخر که روزگاری پایتخت هخامنشیان بود، میزبان مجموعه قصرهایی است که به «پرسپولیس» یا تخت جمشید در دنیا مشهور و امروزه نماد ایران در دنیاست. همان جا که توسط کشورگشای مقدونی به ظاهر ویران شد اما از خرابه‌هایش مرودشت ساخته و هنوز به بلندای تاریخ ایستاده است.
و جالب اینکه از همین خاک پسری برخاست که به شکلی قابل اعتنا از پرسپولیس تهران فوتبال را استارت زد! پسر پرسپولیس از پرسپولیس شروع کرد!
محمد خلیفه که متولد اوت ۲۰۰۴ و عضو تیم ملی امید ایران در سال ۲۰۲۳ بود، نیمکت نشین خالدآبادی شد و بازی نکرد. اما در لیگ، او با انتخاب بهتر، فرصت رسیدن به دروازه تیم آلومینیوم اراک را پیدا کرد و از شروع لیگ ۲۴ با شماره ۱ دروازه‌بان اصلی تیم مجتبی حسینی است و با ادامه درخشش می‌تواند به تیم ملی بزرگسالان هم برسد در حالیکه خالدآبادی در استقلال به نیمکت پیچ شده....
محمد ورزش را از کودکی و مدرسه و محله شروع کرد. خیلی زود استعدادش نمایان و برای پیشرفت و رسیدن به رویاهایش راهی تهران شد. او خیلی زود تکلیفش را با زندگی مشخص و فهمید که چه می‌خواهد، او می‌خواست فوتبالیست حرفه ای شود و در این مسیر از سختی‌ها هم نمی‌ترسید.
محمد جوان الگویی مثل «علیرضا بیرانوند» داشت. مثل او اهل شهرستانی بدون امکانات بود که پیشینه ای چندان هم در فوتبال و ورزش نداشت. او وقتی دید بیرو از دورترین فاصله تا تیم ملی را با رویاهایش طی کرد، انرژی گرفت و مثل او راهی تهران شد تا شانسش را بسازد.
محمد از آکادمی‌پرسپولیس شروع کرد. پروژه ای که رضا درویش این همه روی آن اصرار دارد بخاطر خروجی‌هایی مثل محمد است و البته حالا بازیکنان آکادمی‌سرخ شانس بازی در تیم اصلی را هم به لطف گاریدو دارند!
او خودش در مورد آن روزها می‌گوید: « من از آکادمی‌پرسپولیس شروع و به عنوان یک چهره دهه هشتادی برای رسیدن به این جایگاه و تبدیل شدن به یک استعداد قابل توجه بالا و پایین زیادی را تجربه کردم. فوتبال دقیقا همین بالا و پایین‌هاست و شده بود که در مسابقات لیگ پایه مثلا روی نیمکت یا روی سکو بشینم. من همانجا و همان روزها یاد گرفتم نباید به خودم غره شوم و به خودم بگویم که از شانزده گلر اصلی فوتبال ایران هستم و فقط باید تلاش کنم.»
وقتی یحیی گل محمدی جانشین کالدرون شد، محمد هنوز ۱۷ ساله نشده بود ولی همه از بروز استعدادی بزرگ حرف می‌زدند. او همیشه رویای بازی در تیم اصلی پرسپولیس را داشت و حتی حالا هم که قراردادی ۴ ساله با آلومینیوم اراک دارد و وقتی هواداران پرسپولیس می‌بینند گلر آکادمی‌تیم‌شان به این جایگاه رسیده، در قبال آیا این احتمال که به این تیم برگردد می‌گوید: «پرسپولیس تیم بزرگی در ایران و آسیاست و هر کسی دوست دارد برای این تیم بازی کند. من الان قرارداد ۴ ساله دارم و فوتبال هم شرایطش فرق می‌کند چون الان همه چیزش حرفه‌ای است. شاید هم یک روز به پرسپولیس برگردم ولی الان تمام تمرکزم و ۱۰۰ درصد حواس من به تیم آلومینیوم اراک است.»
تا پایان لیگ بیستم و تابستان ۱۴۰۰ که پرسپولیس با یحیی قهرمان شده بود، محمد با تیم‌های نوجوانان و جوانان بازی می‌کرد. برای شروع لیگ ۲۱ او فرصت تمرین با تیم بزرگسالان را هم پیدا کرد و تابستان ۱۴۰۱ به عنوان دروازه‌بان تیم امید، رسما عضوی از تیم اصلی به عنوان گلر چهارم شد.
اما در پایان لیگ ۲۲ اتفاق بزرگی که محمد منتظرش بود، افتاد....
در لیگ ۲۳ علیرضا بیرانوند ۴ بازی به دلیل محرومیت و مصدومیت بازی نکرد تا امیررضا رفیعی در لیگ ۴ کلین شیت بنام خود ثبت کند. او با رفتن احمد گوهری فرصت رسیدن به دروازه پرسپولیس به عنوان گلر دوم را پیدا کرده بود و برابر آلومینیوم در جام حذفی ۴ گل خورد تا دیگر نتواند بازی کند. تیمی‌که محمد را روی نیمکتش داشت!
در نقل‌وانتقالات تابستانی سال ۱۴۰۲ و برای شروع لیگ ۲۳ با تصمیم مجتبی حسینی محمد به آلومینیوم اراک آمد تا نفر دوم احمد گوهری باشد! یعنی هر دو نفر از پرسپولیس! مساله ای که باعث شد رفیعی گلر دوم بیرو و مهرشاد اسدی از تیم امید بجای محمد بیاید و گلر سوم شود.
محمد خودش در مورد شروع در اراک می‌گوید: «من با نظر مستقیم آقا مجتبی حسینی به آلومینیوم آمدم و ایشان به من لطف داشتند و من هم با توجه به شرایط موفق شدم خودم را به او ثابت کنم. از هواداران آلومینیوم اراک هم تشکر می‌کنم که از من و تیم حمایت کردند و ما هم تا آنجا که بتوانیم برای موفقیت آلومینیوم تلاش خواهیم کرد.»
محمد در شروع لیگ ۲۳ گلر دوم آلومینیوم بود: «آقای احمد گوهری با ما بودند و بالاخره سن‌وسال و تجربه بیشتری از من داشت و من سال اولی بود که در لیگ بازی می‌کردم.»
سهم این جوان از فصل اول حضور در بالاترین سطح فوتبال کشور ۳ بازی مقابل نساجی، استقلال تهران و فولاد خوزستان بود و یک کلین شیت داشت؛ «اولین بازی من جلوی نساجی بود که در قائمشهر کلین‌شیت کردم! در بازی بعدی مقابل استقلال یک اشتباه داشتم و پس از آن دیگر بازی نکردم اما با تمرینات خوبی که داشتم و نشان دادن آمادگی خودم توانستم رضایت آقا مجتبی را جلب کنم تا در بازی مقابل فولاد خوزستان دوباره به من اعتماد کند و در بازی برگشت حضور داشتم»
تابستان ۱۴۰۳ برای شروع لیگ ۲۴ گوهری چند بار به باشگاه پرسپولیس رفت تا رضایت نامه بگیرد اما نتوانست و در آن سو ایرالکو هم دنبال دروازه‌بان نرفت! در کمال تعجب تمام اهالی فوتبال مجتبی حسینی به این دروازه‌بان دهه هشتادی اعتماد کرد و شماره یک ایرالکو را به محمد خلیفه داد.
معمولا تیم‌ها بیشترین بودجه را برای خرید گلر هزینه و اول خیالشان را از این نقطه راحت می‌کنند تا بعد هر چه ماند، در سایر پست‌ها خرج کنند. دروازه‌بان جایی است که کمتر کسی ریسک بازی به یک جوان را آنجا متحمل می‌شود. از این بابت کار حسینی بسیار باعث تعجب شد که می‌خواست فصل را با یک جوان شروع کند و کرد!
با شروع فصل ۲۴ لیگ برتر و طی ثلث اول یکی از چهره‌های جوان و ممتاز فوتبال ایران، محمد خلیفه گلر ۲۰ ساله تیم آلومینیوم اراک بوده که پس از جدایی احمد گوهری از این تیم،
او اکنون از معدود سنگربانان و بازیکنانی است که در تمام دقایق بازیها حضور داشته (۹۰۰ دقیقه بازی در ۱۰ هفته) و با ۴ کلین شیت و ۱۱ گل خورده در ۱۰ بازی همراه با الکسیس گوندوز گلر الجزایری پرسپولیس و اوتکیر یوسوپوف چهره ازبکستانی تیم فولاد خوزستان و البته بیرانوند نفر اول تیم ملی در تراکتور، تعقیب کنندگان محمدرضا اخباری در گل گهر هستند که ۶ کلین شیت دارد.
جدای از کلین‌شیت‌های خلیفه، این دروازه‌بان جوان با واکنش‌ها و مهارهای خوبی که نشان داده خیال هواداران و کادرفنی نماینده فوتبال استان مرکزی را راحت کرده است. او در عمر ورزشی فقط ۱۳ بازی در لیگ برتر بازی کرده اما آن قدر خوب بوده که زمزمه دعوتش به تیم ملی هم به گوش می‌رسد.
خودش در مورد این شروع درخشان فرم خیلی خوب می‌گوید: «اول باید از آقا مجتبی حسینی تشکر کنم که این فرصت ویژه را در اختیار من قرار داده تا بتوانم توانایی‌های فنی خودم را نشان بدهم و به من میدان داده است. در چند سال اخیر خیلی خوب تمرین کردم و با کمک مربیان مختلفم توانستم شرایط خوبی داشته باشم که از همه آنها نیز تشکر دارم. برای رسیدن به اینجا خیلی تلاش کردم و در آماده‌ترین نسخه خودم هستم. در پیش فصل خودم را خیلی آماده نگه داشتم و چون در بهترین فرم خودم هستم، حقیقتا فکرش را می‌کردم.»
محمد مجرد است و فعلا در اراک زندگی می‌کند. او نزدیک‌ترین رابطه را با مربی دروازه‌بان‌های تیمش دارد، رسول زمانی؛ «آقا رسول خیلی در این ۲ سال به من کمک کرده و همان آرامشی که در بیست سالگی برای من فراهم کرده، اتفاق بزرگی است. هر بازی کلی برای من وقت می‌گذارد. هر بازی از عملکرد خودم، کرنرها، اوت‌ها و شیوه حملات تیم حریف آنالیز دارد و در اختیار من قرار می‌دهد تا بتوانم بهترین فرمم را در هر بازی به نمایش بگذارم. جدای از این من یک تشکر ویژه از مربی خودم آقای فرید صمدی دارم که از بچگی با من بوده و به من خیلی لطف داشته. او بسیار به من کمک می‌کند و اینکه تا اینجا آمدم، به خاطر کمک‌های او بوده و همه این‌ها را مدیون او هستم.»
