خصوصیسازی بهعنوان یکی از راهکارهای اقتصادی سالهاست در ایران برای بهبود عملکرد و افزایش کارآیی شرکتها مطرح بوده است. اما آیا این تحول واقعاً به سود کشور و ملت تمام شده یا تنها هزینههای گزافی به بار آورده است؟ بررسی آمار زیانهای مالی شرکتهای خصوصیسازیشده نشان میدهد که شکستهای مالی آنها تأثیرات چالشبرانگیزی بر پیکره اقتصاد ملی گذاشته است.
در سال ۱۴۰۲، تعدادی از شرکتهای دولتی با مدیریت خصوصیشده، زیانهای عظیمی را به ثبت رساندهاند که نشاندهنده ناکارآمدی این مدیریتها و سوالات جدی درباره سیاستهای اقتصادی کشور است. بهعنوان مثال:
ایرانخودرو: زیان ۱۲۱ هزار میلیارد تومان
سایپا: ۱۰۰ هزار میلیارد تومان
پارس خودرو: ۲۵ هزار میلیارد تومان
شرکت تولید نیروی برق حرارتی: ۹۲.۷ هزار میلیارد تومان
بانک ملی: ۷۵ هزار میلیارد تومان
توانیر: ۷۲.۵ هزار میلیارد تومان
بانک سپه: ۵۳ هزار میلیارد توما
راه آهن: ۲۱.۵ هزار میلیارد تومان
بانک کشاورزی: ۱۱ هزار میلیارد تومان
شرکت بازرگانی دولتی ۱۰ هزار میلیارد توما
پالایشگاه نفت آبادان: ۸.۵ هزار میلیارد تومان
بانک مسکن: ۵.۳ هزار میلیارد تومان
بیمه سلامت: ۳.۷ هزار میلیارد تومان
پشتیبانی اموردام: ۳ هزار میلیارد تومان
این آمارها به تنهایی گویای بحرانی بزرگ در حوزه صنعت و بانکداری کشور هستند.