عبدالکریم حسین‌زاده معاون توسعه امور روستایی و مناطق محروم کشور ریاست جمهوری در رابطه با جلوگیری از مهاجرت بی رویه روستایان به شهر‌ها و امکان توسعه روستایی در ایران، گفت: همانطور که اشاره کردم، تمامی این مسائل به بحث توانمندسازی بازمی‌گردد. به واقع، من از همان ابتدای فعالیت خود در این معاونت بر این نکته تأکید داشتم که توانمندسازی جامعه اصل داستان ماست.
به گزارش ایلنا، حسین‌زاده ادامه داد: اگر بتوانیم جامعه را به لحاظ اقتصادی و اجتماعی توانمند سازیم، آنگاه شاهد کاهش تمایل به مهاجرت از روستا به شهر خواهیم بود. علاوه بر این، نگرش به توسعه و نگاه به مرکزیت داشتن در نظام برنامه‌ریزی باید متحول شود. لازم است که برنامه‌ریزی هم از بالا به پایین و هم از پایین به بالا به‌طور همزمان انجام گیرد تا بتوانیم جامعه را تثبیت کنیم.
اصل داستان ما در اینجا توانمندسازی است، باید ظرفیت‌های اقتصادی در زنجیره تولید و توزیع را کشف کنیم. باید ظرفیت‌های واقعی هر نقطه را شناسایی کرده و بر اساس آنها برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کنیم تا جامعه بر پایه ظرفیت‌های درون سرزمینی خود توانمند شود و روی پای خود بایستد و در همان مکان باقی بماند.
وی با اشاره به حوزه کشاورزی، با طرح این پرسش که چرا باید محصولات کشاورزی را از طریق دلالان بفروشیم، اظهار کرد: اگر بتوانیم زنجیره بازار درست کنیم، کشاورز می‌تواند مایحتاج و محصولات خود را به‌طور مستقیم بفروشد و از درآمد حاصل هم خودش بهره‌مند شود. حذف دلالان، ایجاد بازار‌های منطقه‌ای و همین منظومه‌هایی که الان مطرح است از جمله راهکار‌هایی است که باید به آن توجه کنیم. توانمندسازی یعنی همین موارد مانند معادنی که وجود دارد.
حسین‌زاده عنوان کرد: نمی‌توانیم در تهران بنشینیم و برای تمام پهنه‌ی سرزمینی ایران نسخه‌ای واحد تجویز کنیم و تصور کنم همین نسخه برای تمام ایران پاسخ‌گو است. ظرفیت نقطه‌ای یعنی در کشور یعنی کشف کنیم که فلان دهستان در فلان نقطه چه ظرفیتی دارد و بعد روی همان نقطه سرمایه‌گذاری کنیم.
متأسفانه بخش عمده‌ای از تسهیلاتی که بانک‌ها به‌منظور توانمندسازی تخصیص داده‌اند، به هدف نرسیده است. زیرا یک شاکله تعریف کرده‌ایم و تسهیلات و وام داده شده است تا چهار گاو و گوسفند خریده شود، بعد از شش ماه اینها خورده می‌شوند و ماندگار نیستند ولی ما چقدر به سمت اقتصاد پایدار حرکت کردیم.
معاون رییس‌جمهور با بیان اینکه همانطور که ما بر این باوریم که یارانه‌های ما باید هدفمند باشد، سرمایه‌گذاری‌های ما نیز باید هدفمند شوند، گفت: در یک نمونه سال گذشته حدود ۱۱ همت برای همین موضوع تسهیلات اختصاص پیدا کرده است که باید تلاش کنیم در مسیری باشد که باعث توسعه‌ی پایدار در منطقه شود و تنها راه آن این است که ما تسهیلات را هدفمند بدهیم، ظرفیت‌ها را بشناسیم و آنها را احیا کنیم؛ محصولات کشاورزی که گفتم یک نمونه کوچک است. در تمام دنیا، این اصل وجود دارد و زنجیره‌های مختلف در بخش‌های گوناگون ایجاد می‌شود و برای آنها سرمایه‌گذاری صورت می‌گیرد که فروشنده‌ی یک برند، همان تولیدکننده محصولات کشاورزی است، نه آن کسی که در حاشیه نشسته از آن استفاده کند. الان در مناطق مرزی دقت کنید، اصل بهره‌بردار مرزنشین است یا افرادی که در کلان شهر‌ها هستند؟، این روند را باید معکوس کنیم.
