در این مطلب به بررسی مشخصات و قابلیت های موشک های بالستیک ایران خواهیم پرداخت.
به گزارش روزیاتو، موشک خرمشهر ۴ موتور پیشرفته‌تری دارد که از سوخت هایپرگولیک استفاده می‌کند و با کلاهک ۱۵۰۰ کیلوگرمی، برد ۲۰۰۰ کیلومتری را به آن می‌دهد. بر خلاف سایر انواع ترکیبات سوخت/اکسیدکننده، پیشران جدید را می‌توان برای سال‌ها در مخازن نگه داشت و زمان آماده‌سازی پرتاب را به ۱۲ دقیقه کاهش داد و آن را به یک سلاح تاکتیکی تبدیل کرد.
وزن سر جنگی موشک حاجقاسم ۵۰۰ کیلوگرم و حداکثر سرعت آن ۱۲ ماخ است. وزن کلی این موشک ۷ تن و دارای ۸ بالک است. دقت این موشک را زیر ۱۰ متر گفته‌اند. این موشک، جدیدترین موشک بالستیک ایرانی است که دارای بُرد ۱٬۴۰۰ (تا ۱٬۸۰۰) کیلومتر می‌باشد.
موشک خیبرشکن ۱۰٫۵ متر طول، ۸۰ سانتی‌متر قُطر و ۴٫۵ تن وزن دارد. کلاهک آن از نوع انفجاری سریع و شدید است. بدنه موشک خیبرشکن همانند موشک رعد ۵۰۰ از مواد کامپوزیتی ساخته شده‌است. این موشک با برد دو هزار کیلومتر و سرجنگی ۱۵۰۰ کیلوگرمی، از سوخت مایع استفاده می‌کند. سوخت مایع از نوع هایپر گالیک است. و سامانه هدایت و کنترل در فاز میانی پرواز دارد و هدایت آن خارج از جو زمین انجام می‌شود. هنگام خروج از جو موتور اصلی موشک با اتمام سوخت خاموش شده و سر جنگی ان جدا می‌شود.
سجیل اولین موشک دوربرد سوخت جامد ایران است که با بهره گیری از موتوری دو مرحله‌ای، قادر به انهدام اهداف در برد ۲۰۰۰ کیلومتری است. این موشک یک موشک ضد هواپیمای بسیار قوی است. کلاهک این موشک ۵۴ کیلوگرم و همانند نمونه زمین به هوای هاوک است. طبق استاندارد‌های موشک‌های میانبرد این مقدار مواد منفجره برای یک موشک میانبرد هواپایه زیاد است.
موشک سجیل با وزن بیش از ۲۳ تن، دارای موتور دو مرحله‌ای سوخت جامد است که شتاب آن تا ۴۳۰۰ متر در ثانیه می‌رسد و می‌تواند اهداف تعیین شده را با دقت بسیار بالایی منهدم کند.
بدون شک در بررسی قدرت موشکی ایران به نام پاوه بر خواهید خورد. یکی از آخرین دستاوردهای موشک‌های کروز ایران «پاوه» نام دارد که طبق تصاویر منتشرشده، می‌توان به چند تفاوت در طراحی نسبت به نسل موشک‌های سومار پی برد.
برد «پاوه» ۱۶۵۰ کیلومتر اعلام شد که بُرد کروز‌های ضد اهداف زمینی ایرانی را لااقل ۲۲ درصد افزایش می‌دهد. این موشک می‌تواند اهداف مورد نظر را از مسیر‌های پیچیده‌تر یا به‌قول سردار حاجی‌زاده حتی از سمت مخالف هدف قرار دهد.
ارتفاع پروازی این موشک نیز کمتر از ۵۰ متر است که همین موضوع، شناسایی و رهگیری آنرا توسط رادار‌ها و سیستم‌های پدافندی به شدت سخت و مشکل خواهد کرد.
فتاح یک موشک هایپرسونیک با برد ۱۴۰۰ کیلومتر و سرعت ۱۳ تا ۱۵ ماخ است. این موشک مجهز به سرجنگی مانور دهنده است و کلاهک با قابلیت گلایدکنندگی دارد که در اصطلاح HGV نامیده می‌شود.
این موشک در دو نوع قدر اچ با برد ۱۶۵۰ کیلومتر و قدر اف با برد ۱۹۵۰کیلومتر تولید شده‌است. موشک قدر ۱۱۰، مدل بهسازی شده موشک شهاب ۳ است و در باور برخی، این موشک یک موشک دو مرحله‌ای است که مرحله اول آن، سوخت مایع و مرحله دوم، سوخت جامد دارد که به آن امکان داشتن برد ۱۹۵۰ کیلومتر را می‌دهد.
از جمله مشخصات موشک عماد می‌توان به برد و دقت آن اشاره کرد. برد این موشک در حدود ۱۶۰۰ تا ۲۵۰۰ متر برآورد شده است و درصد خطای هدف گیری آن در مقایسه با موشک شهاب سه، یک چهارم اعلام شده است.
این موشک قابلیت پرتاب از سکو‌های ثابت و متحرک را دارد و سر دماغه آن مجهز به سیستم‌ها و سنسور‌های کنترل و هدایت شوندگی است. طول این موشک ۱۵ متر و نیم بوده و قطر بدنه آن نیز حدود ۱ متر و ۲۵ سانتی متر است. موشک عماد از وزنی بیش از ۱۷ هزار کیلوگرم برخوردار است و وزن سر جنگی آن فقط ۷۵۰ کیلوگرم برآورد شده است.
سوخت مورد استفاده این موشک دوربرد، از نوع سوخت مایع بوده و در ساختار فنی آن علاوه بر دماغه قابل کنترل، از بالک‌های هدایت پذیر نیز بهره گیری شده است.
موشک شهاب ۳، موشکی از نوع بالستیک میانبرد با سوخت مایع است که با ایرانی سازی موشک ندونگ کره شمالی ساخته شده و در دهه ۸۰ به تولید انبوه رسیده است.
این موشک قابلیت اتصال کلاهک جنگی ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ کیلویی را دارا می‌باشد، که بسته به حجم کلاهک جنگی آن دارای بردی بین ۱۳۰۰ تا ۲۱۰۰ کیلومتر است. وزنی معادل ۱۶ تن و قطری به اندازه‌ی ١.٣ متر به همراه طول ۱۶ متری از خصوصیات ظاهری این نوع موشک می‌باشد. وزن شهاب ۳ حدود ٢١٨٠ کیلوگرم است.
