روزیاتو: امروزه مشکل رایجتر میان زوجهای میانسال این است که مردان در اتاق خواب حضور کمرنگی دارند. شاید دلیل این امر این باشد که با وجود افزایش میل جنسی زنان بهواسطه هورموندرمانی (HRT)، کاهش تستوسترون در مردان به دلیل افزایش سن بر میل جنسی آنها تأثیر گذاشته است.
ممکن است دلیل دیگری هم در میان باشد، مثل اضطراب عملکرد.
واقعیت این است که وقتی پا به میانسالی میگذاریم، زنان از بسیاری جهات از مردان جلوتر هستند. مردان به زمان نیاز دارند تا خود را به این سطح برسانند.
ما میدانیم که زنان در روابط خود تلاش زیادی میکنند و انرژی میگذارند؛ آنها وقت و ذهنشان را صرف میکنند تا رابطه و ازدواج خود را بهبود بخشند.
همچنین، بسیاری از زنان تا سن ۵۰ سالگی رشد روانی و عاطفی زیادی دارند و با نیازها و خواستههای جنسیشان آشنا هستند.
و آنچه بیشتر از هر چیزی میخواهند و حقشان است، مردی است که به این سطح از بلوغ و پختگی برسد و اشتیاق و علاقهاش را نشان دهد.
اما مردان معمولاً در رابطه کمتر فعال هستند. از دید آنها، چرا باید به فکر رابطه باشند وقتی شما همه کارهای لازم را انجام میدهید؟
پس اگر قرار نیست زن بیشتر از آنچه که تاکنون انجام داده کاری کند، پس چه راهحلی وجود دارد؟
موضوع این نیست که مردان را وادار کنیم تا رفتارشان را تغییر دهند، بلکه باید روش ارتباط را عوض کرد.
پسران در مسیر تبدیل شدن به یک مرد، مرحله مهمی را طی میکنند.
در حدود سه سالگی، آنها دیگر دوست ندارند مادرشان در حضور دوستانشان آنها را ببوسد؛ این اتفاق به نوعی باعث میشود از لحاظ روانی خود را از مادرشان جدا کنند.
در این فرآیند، آنها ارتباط با احساسات، هیجانات و حتی برخی پیوندهای عاطفی را هم قطع میکنند. به همین دلیل، یکی از مراحل مرد شدن، قطع ارتباطات احساسی است.
این مسأله مردان را در روابط عاطفی در موقعیت ضعف قرار میدهد، زیرا بسیاری از مادران و دختران روابط عمیقی دارند.
بیشتر مردان چنین رابطهای ندارند و اولین باری که با این احساسات عمیق روبهرو میشوند، در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی است، وقتی اولین شریک عاطفی خود را ملاقات میکنند.
این اتفاق در ابتدای رابطه ممکن است به خوبی پیش برود، زیرا هر کاری که انجام میدهند باعث خوشحالی شریکشان میشود.
بالاخره مردان موجودات سادهای هستند و از اینکه زنی به آنها لبخند بزند، خوشحال میشوند. اگر همسرشان خوشحال باشد، برای آنها یک چراغ سبز است که از نظر جنسی ادامه دهند.
مشکلات زمانی شروع میشود که مرد برای اولین بار شریک زندگیاش را ناراحت میبیند. او از دیدن زنی که از او ناامید شده، بیزار است؛ زیرا ناخودآگاه یاد زمانی میافتد که مادرش از او ناراضی بود و احساس ناتوانی میکرد. در حضور یک شریک عاطفی ناراضی، مرد احساس خطر میکند.
به همین دلیل، آنها معمولاً از لحاظ احساسی کنار میکشند یا در سکوت از نظر عاطفی دور میشوند، درست مثل زمانی که کودکی سه ساله بودند.
متأسفانه وقتی مردی از نظر احساسی کنارهگیری میکند، ترس عمیق زن از ترک شدن و رها شدن فعال میشود.
به این صورت، چرخه نداشتن رابطه جنسی آغاز میشود. زن ناراحت میشود، مرد عقبنشینی میکند و زن حتی بیشتر ناراحت میشود و این چرخه ادامه مییابد. این امر، ناامیدی زن را دوچندان میکند.
اما میتوان از این چرخه اجتناب کرد. کافی است از تبدیل شدن به یک مادر برای شریک زندگیتان خودداری کنید و رابطه را بالغانه پیش ببرید.
ذهن زنان معمولاً فعالتر و دقیقتر است؛ آنها به لذتهای حسی، تنوع و زیبایی نیاز دارند.
از سوی دیگر، توجه مردان محدودتر و گزینشیتر است. بسیاری از زنان نمیتوانند بیتفاوتی شریک زندگی خود نسبت به لذتهای حسی و زیبایی را درک کنند. همیشه وظیفه اصلی مردان، دفاع از خانواده و جامعهشان بوده است. طبیعتاً اگر کسی قرار است از شما در برابر خطر دفاع کند، بهتر است چندان حساس و دقیق نباشد تا بهسرعت تصمیم بگیرد.
با این حال، طبق باورهای مرسوم جامعه، مرد باید نقش فعالتری در رابطه جنسی داشته باشد و بتواند تنوع و هیجان ایجاد کند. البته بسیاری از مردان در روزهای اول رابطه قادر به این کار هستند، اما مردی که بتواند همواره این هیجان را حفظ کند، کمیاب است.
واقعیت این است که بهعنوان یک زن، احتمالاً شما ظرفیت بیشتری برای لذت دارید. در نتیجه، با گذر زمان و در روابط طولانیمدت، ممکن است تمایل طبیعی شما به هیجان و لذت، از توانایی طرف مقابل برای برآوردن آن فراتر برود. در چنین شرایطی، چاره چیست؟
یکی از عوامل کلیدی در رابطه جنسی خوب این است که احساس کنید شریک زندگیتان از بودن با شما لذت میبرد. بسیاری از زنان به راحتی در دام احساس مادرانه و ناراضی نسبت به همسرشان میافتند و فراموش میکنند که میتوانند از بودن با او لذت ببرند.
مردان همیشه به تمرکز بر لذتبخشی به همسرانشان تشویق میشوند. اما جالب است که این تفکر اغلب رابطه را بیهیجان و خشک میکند.
در عین حال، به زنان گفته میشود که برای داشتن یک رابطه جنسی خوب باید تلاش کنند. اما اشتیاق خالصانه و خودخواسته است.
هیچ اشکالی ندارد که از حضور یکدیگر لذت ببرید، حتی اگر قصد رابطه جنسی نداشته باشید. شاید تعجب کنید که بسیاری از مردان این موضوع را نمیدانند.
این اشتباه را برخی از زنان هم مرتکب میشوند. بسیاری از آنها فکر میکنند که اگر شوهرشان برانگیخته شود، باید رابطه به ارگاسم ختم شود و مسئولیت آن بر دوش آنهاست.
شما باید از این لحظات، فقط برای لذت بردن از همان لحظه استفاده کنید. این چیزی است که زوجهای جوان یا کسانی که به تازگی وارد رابطه شدهاند، انجام میدهند.
آنها همدیگر را در آغوش میگیرند، میبوسند، موهای همدیگر را نوازش میکنند و از حضور در کنار هم لذت میبرند.
این احساس را به یاد دارید، درست است؟ هیچ دلیلی وجود ندارد که زوجهای متعهد نتوانند از همین لذتها بهرهمند شوند.