غشاء اپی رتینال لایه ای نازک و شفاف که روی شبکیه چشم ایجاد می‌شود
غشاء اپي رتينال (ERM) يک غشاء نيمه شفاف است که مي تواند روي سطح داخلي شبکيه شما تشکيل شود. اغلب باعث علائم ناچيزي مي شود، اما برخي افراد دچار کاهش بينايي يا اختلال بينايي مي شوند. شبکيه شما يک لايه خاص از سلول ها در پشت چشم شما است که نور را به سيگنال هاي الکتريکي تبديل مي کند که مغز شما مي تواند آنها را تفسير کند. مشکلات شبکيه شما مي تواند باعث کاهش بينايي شود.
ERM معمولاً زماني ايجاد مي شود که ماده ژله مانند داخل چشم شما از شبکيه شما جدا مي شود. معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال تشخیص داده می شود، اما برخی از افراد جوان تر نیز به خصوص پس از جراحی یا ترومای چشم، ERM را ایجاد می کنند.
بیایید ERM را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم، از جمله اینکه چه چیزی باعث آن می شود، علائم بالقوه و گزینه های درمانی.
نام های دیگری برای غشاء اپي رتينال وجود دارد، مانند:
• چین خوردگی ماکولا
• فیبروز ماکولار پیش رتینال
• رتینوپاتی چروکیده سطحی
• تکثیر اپیمکولار
• فیبروز اپي رتينال
• ماکولوپاتی سلوفان
علائم غشاء اپی رتینال شامل تاری دید و خطوط موج‌دار است
غشاء اپی رتینال شامل توسعه یک غشاء نیمه شفاف در داخل شبکیه شما است.
خطر ابتلا به ERM با افزایش سن و برخی از بیماری‌های چشمی افزایش می‌یابد. شایع‌ترین علت، جداشدگی خلفی زجاجیه است که در آن ماده ژله‌ای درون چشم شما از شبکیه شما جدا می‌شود. برخی از افراد در معرض خطر بالاتری از ERM نسبت به دیگران هستند. افرادی که در معرض خطر هستند عبارتند از:
• قومیت چینی
• دیابت
• کلسترول بالا
• پارگی یا جدا شدن شبکیه
• آسیب‌های قبلی چشم
• جراحی قبلی چشم
• رتینوپاتی دیابتی
• جداشدگی خلفی زجاجیه
• التهاب چشمی
غشاء اپی رتینال معمولاً باعث هیچ یا علائم کمی می‌شود. برخی افراد دچار کاهش بینایی بدون درد و اعوجاج بینایی می‌شوند. علائم کمتر شایع عبارتند از:
• حساسیت به نور
• دوبینی
• اشیاء کوچکتر از آنچه هستند ظاهر می‌شوند
علائم ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد.
غشاء اپی رتینال می‌تواند به تدریج رشد کند و بینایی را بدتر کند
پزشکان اغلب از سیستم طبقه‌بندی Govetto برای تقسیم غشاء اپی رتینال به مراحل ۱ تا ۴ بر اساس نتایج نوعی تصویربرداری شبکیه به نام توموگرافی انسجام اپتیکی (OCT) استفاده می‌کنند. ویژگی‌های هر مرحله عبارتند از:
مرحله 1: وجود یک گودال فوویال، یک گودال طبیعی در وسط شبکیه شما که در آن دقت بینایی در بالاترین حد خود است. لایه‌های شبکیه به خوبی تعریف شده‌اند. ERM نازک است.
مرحله 2: عدم وجود یک گودال فوویال واضح. لایه‌های شبکیه به خوبی تعریف شده‌اند.
مرحله 3: عدم وجود یک گودال فوویال واضح. لایه‌های شبکیه به خوبی تعریف شده‌اند. لایه‌های فوویال داخلی غیر طبیعی هستند.
مرحله 4: عدم وجود یک گودال فوویال واضح. لایه‌های شبکیه مختل شده‌اند. لایه‌های فوویال داخلی غیر طبیعی هستند. ERM ضخیم است.
عوارض احتمالی غشاء اپی رتینال
برخی از افراد مبتلا به ERM دچار کاهش بینایی یا اختلال بینایی می‌شوند. سایر عوارض عبارتند از:
• خونریزی زجاجیه، نشت خون به ژل داخل چشم شما
• جدا شدن شبکیه
• سوراخ ماکولا
• تشکیل سریعتر آب مروارید (که معمولاً پس از جراحی برای برداشتن ERM رخ می‌دهد)
هر زمان که متوجه تغییری در بینایی خود یا کاهش بینایی شدید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از شرایط مختلف می توانند به این علائم کمک کنند و چشم انداز اغلب بهتر است هر چه سریعتر درمان شوند.
ERM اغلب می تواند در طول معاینه چشم معمول تشخیص داده شود. بسیاری از مردم نمی دانند که تا زمانی که یک چشم پزشک چشم آنها را با OCT معاینه کند، به آن مبتلا هستند.
ممکن است آنژیوگرافی فلورسین دریافت کنید تا ببینید آیا مشکلات زمینه ای شبکیه ممکن است در ایجاد ERM نقش داشته باشد.
تشخیص این بیماری با معاینه چشم و استفاده از دستگاه OCT انجام می‌شود
پزشکان اغلب می توانند ERM را تنها با نظارت منظم درمان کنند زیرا معمولاً پس از دوره اولیه رشد تثبیت می شود. تنها درمان موثر شناخته شده برای ERM جراحی است.
نوع اصلی جراحی برای درمان ERM ویتروکتومی نامیده می شود. در طول این روش:
1. جراح شما یک برش کوچک در قسمت سفید چشم شما نزدیک قرنیه ایجاد می کند، که اسکلرا نامیده می شود.
2. آنها مقداری از ژل زجاجیه داخل چشم شما را با محلول نمکی جایگزین می کنند.
3. سپس جراح شما می تواند به سطح شبکیه شما دسترسی پیدا کند تا ERM را با یک جفت فورسپس بردارد.
ویتروکتومی به طور کلی یک روش ایمن است، اما حدود 1 نفر از 100 نفر دچار جدا شدن شبکیه و حدود 1 نفر از 2000 نفر دچار عفونت می شوند.
چشم‌انداز افراد مبتلا به ERM معمولاً خوب است، اما برخی از افراد دچار کاهش بینایی می‌شوند، به ویژه اگر درمان به تأخیر بیفتد. تقریباً 40 درصد از ERM به نظر می‌رسد غیر پیشرونده هستند. عود پس از جراحی بین 1 تا 21 درصد متغیر است.
ERM می‌تواند بینایی مرکزی شما را مختل کند اما منجر به از دست دادن کامل بینایی نمی‌شود زیرا فقط قسمت مرکزی شبکیه شما تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
دیابت یک عامل خطر برای ایجاد ERM است. اقداماتی برای پیشگیری از دیابت ممکن است به شما در پیشگیری از غشاء اپی رتینال نیز کمک کند. مراحلی که می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 انجام دهید عبارتند از:
• فعالیت بدنی منظم، حداقل 30 دقیقه ورزش متوسط در روز
• حفظ وزن بدن در محدوده سالم
• خوردن یک رژیم غذایی مغذی که کم قند فرآوری شده و چربی اشباع شده است
• اجتناب از سیگار کشیدن و مصرف محصولات دخانی
درمان اصلی غشاء اپی رتینال جراحی ویتروکتومی است
1. غشاء اپی رتینال چقدر جدی است؟
غشاء اپی رتینال می‌تواند بر بینایی شما تأثیر بگذارد و اگر درمان نشود، می‌تواند باعث از دست دادن بینایی مرکزی شود. باعث کوری کامل نمی‌شود.
2. بهترین درمان برای غشاء اپی رتینال چیست؟
ERM اغلب با نوعی جراحی به نام ویتروکتومی درمان می‌شود.
3. اگر غشاء اپی رتینال برداشته نشود چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر غشاء اپی رتینال شما باعث ایجاد مشکلات بینایی می‌شود، تا زمانی که به صورت جراحی برداشته نشود، به اختلال بینایی شما ادامه می‌دهد.
4. نرخ موفقیت جراحی غشاء اپی رتینال چقدر است؟
نرخ موفقیت جراحی ویتروکتومی برای درمان ERM و سایر بیماری‌های چشم بیش از 90 درصد است.
ERM یک غشاء نیمه شفاف است که در قسمت داخلی شبکیه شما ایجاد می‌شود. اغلب باعث ایجاد علائم نمی‌شود، اما برخی افراد ممکن است دچار اعوجاج بینایی یا کاهش بینایی شوند. اگر علائمی ندارید، ممکن است ERM نیازی به درمان نداشته باشد. اگر علائمی دارید، ممکن است به نوعی جراحی به نام ویتروکتومی نیاز داشته باشید. این روش اغلب موثر است، اما خطر کمی از عوارض جدی مانند جدا شدن شبکیه را به همراه دارد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
