معماران این پروژه، قبل از شروع کار به بررسی طراحی‌های متداول ویلاهایی پرداختند که در این منطقۀ خوش‌منظره و خوش‌آب و هوا ساخته شده‌اند. آن‌ها مشاهده کردند که بیشتر این ویلاها، بیش از آنکه به مکان‌هایی مخصوص استراحت و تماشا شباهت داشته باشند، شبیه همان آپارتمان‌هایی هستند که در شهرها ساخته می‌شوند.

به گزارش فرادید؛ اما هدف این معماران متفاوت بود. آن‌ها به دنبال طراحی فضایی بودند که مرز میان انسان و طبیعت را از میان بردارد و احساسی واقعی از زندگی در کوهستان را به ساکنانش ببخشد؛ احساس آزادی و تعلیق در محیطی کاملاً متفاوت از محیط زندگی شهری.

برای دستیابی به این هدف، معماران سه مکعب طولی طراحی کردند که در امتداد زمین در جهات مختلف قرار گرفته‌اند و یک پلکان مدور مرکزی آن‌ها را به هم متصل کرده است. این طراحی باعث شد که سازه با شیب طبیعی زمین هماهنگ شود و همزمان تراس‌هایی در هر طبقه ایجاد شود که به منظره‌های متنوع منطقه مشرف هستند.

هر تراس به نوعی سقف فضای زیرین خود است و این طراحی، طبیعت را به بخشی درونی جدایی‌ناپذیر از ساختمان تبدیل کرده است. علاوه بر این، شکل نهایی ساختمان، هم از داخل و هم از بیرون، احساسی از معلق بودن در میان کوه‌ها را به ساکنان خانه و رهگذران می‌بخشد.

این سه مکعب، سه جنبه اصلی زندگی را تعریف می‌کنند: ورزش و تفریح، معاشرت، و استراحت. معماران در طراحی هر مکعب، پنجره‌هایی بزرگ و سرتاسری از کف تا سقف قرار داده‌اند تا طبیعت و منظره‌های بیرون بخشی از زندگی روزمره باشند. این پنجره‌ها، مانند قاب‌هایی زنده از طبیعت، هر لحظه منظره‌ای متفاوت از کوهستان و آسمان را به نمایش می‌گذارند.

در اولین مکعب، فضایی برای ورزش و تفریح طراحی شده است؛ جایی که می‌توان هنگام ورزش یا شنا، طلوع خورشید را از میان کوه‌ها تماشا کرد. در مکعب دوم، فضایی برای معاشرت و تعامل اجتماعی فراهم شده که در طول روز با بازی نور و سایه، پویایی و تکاپوی زندگی را منعکس می‌کند. و اما مکعب سوم که در مرتفع‌ترین بخش ساختمان قرار دارد، به استراحت اختصاص داده شده است. در اینجا، تماشای سکوت کوه‌ها و آسمان پرستاره، فضایی آرام برای خواب و آرامش فراهم می‌کنند.