به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از فارس، چندی پیش بود که مصاحبه‌ای از عباس پالیزدار در یکی از رسانه‌های کشور منتشر شد، مصاحبه‌ای که به‌خاطر محتوایی که در آن ابراز کرده بود پیش‌تر متهم، بازداشت و به دادگاه معرفی شده و در نهایت هم به دلیل نداشتن دفاع و ادله قانونی محکوم شده بود.
عباس پالیزدار پس از بازداشت در سال ۸۷ و ازآنجایی‌که نتوانست ادعاهای خود را نزد مقام قضایی اثبات کند از دادگاه رای محکومیت و حکم زندان گرفت.
پس از گذشت قریب به ۲ دهه از ادعاهای بدون سند عباس پالیزدار، تکرار این ادعاهای کذب در مصاحبه با یکی از رسانه‌ها در روزهای اخیر تعجب‌برانگیز بود تا اینکه برخی رسانه‌ها مواردی از جزئیات پرونده پالیزدار را خبری کردند که بازخورد زیادی در میان افکار عمومی داشت.
بعد از انتشار اخبار مورد اشاره و بازتاب‌هایی که اطلاعات منتشر شده در میان افکار عمومی داشت، نامبرده اخیراً در جمع کارشناسان حقوقی در یکی از شهرستان‌ها که از او بابت ادعاهایش طلب سند کرده بودند توضیحاتی در مورد مصاحبه اخیر خود (و اخباری که رسانه‌ها از پشت پرده صحبت‌های متناقض پالیزدار منتشر کرده‌اند) ارائه کرد که نشان می‌دهد، وی همچون سال ۸۷ و ۸۸ که نزد مقام قضایی نتوانست ادعاهای خود را اثبات کند و در نهایت محکوم شد این بار هم تمامی اظهاراتش در جلسه مورد اشاره موید نادرستی ادعاهای او است و باید پاسخگوی ادعاهای غلط خود باشد.
اظهارات عباس پالیزدار در این جلسه حاوی نکات جدید و جالب‌توجهی است.
به من ابلاغ شده بود از افراد مساله‌دار استفاده کنم
عباس پالیزدار در پاسخ به سؤال یکی از حضار جلسه که از او می‌پرسد «خبری منتشر شده بود مبنی بر اینکه شما با افراد مسئله‌دار و اخراجی کار می‌کردی»! در مورد نوع به‌کارگیری افرادی که در هیات تحقیق و تفحص به خدمت می‌گرفته است توضیحات مهمی می‌دهد.
وی تاکید می‌کند که به او ابلاغ شده بود از افراد مساله‌دار استفاده کند تا زودتر بتواند به محتواهایی که موردنظر است برسد.
نه اطلاعات حقوقی و قضایی داشتم نه تجربه کار
عباس پالیزدار که در سال‌های پایانی دهه ۸۰ با ادعاهای دروغین خود جنجال بزرگی به پا کرده بود و سر همین اظهارات به زندان افتاده بود، در جمله‌ای کلیدی مهر تأیید بر این مهم می‌زند که برای انجام یک مسئولیت مهم که لازمه آن داشتن اطلاعات حقوق بوده، اطلاعات کافی نداشته است و نمی‌توانسته اصالت اسناد و اطلاعاتی که به او می‌رسد را به‌درستی تشخیص و تمیز دهد.
به گفته پالیزدار به دلیل اینکه اطلاعات کافی و وافی در امر حقوق و قضا نداشته انگیزه کافی برای عضویت در کمیته تحقیق و تفحص را نداشته است.
با این اوصاف معلوم نیست پالیزدار با کدام انگیزه وارد این پروژه شده و اخیراً دوباره پروژه دفن شده را از زیر خاک بیرون کشیده است.
او خودش در جمع یاد شده گفته در بخش حقوقی و قضایی نقص اطلاعات داشته و تجربه لازم را هم نداشته است ونمی دانسته اسناد ارائه شده سندیت ندارد.
پالیزدار می‌گوید: «همان موقع هم گفتم صلاح نیست در این پروژه مسئولیت دار باشم.»
تایید انتقال پرونده‌های دارای طبقه‌بندی به خانه کارشناسان
در آن سال‌ها معروف بود که پالیزدار و تیم کارشناسان مسئله‌دارش در انتقال و نگهداری اسناد دارای طبقه‌بندی بی‌احتیاطی‌هایی کرده بودند.
پالیزدار در جلسه یاد شده به نکات مهمی دررابطه‌با اینکه هیچ نظارتی بر کار او و تیم همکارش نبوده است مطرح می‌کند و خبر انتقال پرونده‌های دارای طبقه‌بندی که مطرح شده بود را تأیید می‌کند.
پالیزدار ماجرای انتقال پرونده‌های حساس به خانه «کارشناس‌های مسئله‌دار» تیم تحقیق و تفحص را این‌گونه روایت می‌کند: «از طرفی به کارشناسان پروژه فشار می‌آوردیم که وقت نداریم و از طرف دیگر کار آن‌ها روی هوا بود و در همین حین کارشناسان گفتند ما خودمان پرونده‌هایی که در مورد صحت و اصالت آن تحقیق نشده بود ببریم بیرون از محل مجلس و با امکانات خودمان ثبت و ضبط کنیم و ما هم مخالفتی نکردیم.»
خانمی پرونده مهمی را از من گرفت و ۲۰ روز به شوهرش داد
پالیزدار در بخش دیگری از این جلسه در پاسخ به سؤال یکی از حضار در مورد اینکه مورداستفاده پرونده‌ها صحت سنجی نشده غیر از استفاده در موضوع تحقیق و تفحص هم بود یا نه؟ بیان کرده است او و تیمش از پرونده‌ها باانگیزه شخصی هم استفاده می‌کرده‌اند.
به گفته پالیزدار، گاهی اوقات برخی افراد صاحب‌نفوذ در موضوع اصل برخی از پرونده‌ها را مطالبه می‌کردند که با خود به خانه ببرند.
«در یک مورد {یکی از افرادی که به ما امکان خوبی برای رفت‌وآمد در ادارات داده بود} به من گفت فلان پرونده مخابراتی را به من بده که مسائل خاصی در آن ثبت و ضبط شده است، می‌خواهم صحت سنجی کنم.»
«آن فرد پرونده را از من گرفت و گفت می‌خواهم شوهرم روی پرونده نظر بدهد. ۲۰ روزی پرونده نزد او بود و نمی‌دانم پرونده را کجا برده بود.»
در نمونه‌ای دیگر پالیزدار اعتراف می‌کند که «پرونده‌ای که مربوط به شورای شهر و شهرداری کرج بود را از من گرفت و من‌بعدها اعضای شورا را در دفتر آن فرد دیدم که داشتند در مورد همان پرونده‌ها که من داده بودم بحث می‌کردند.»
اصلاً نمی‌دانم این پرونده‌ها مورد تعامل بودند یا معامله، می‌دیدم پشت درهای بسته بحث و مذاکره در مورد پرونده‌هایی بود که ما کپی گرفته بودیم. اینکه آیا این پرونده‌ها مورد سوءاستفاده قرار می‌گرفت یا نه را نمی‌دانم.
گفتنی است، یکی از مواردی که عباس پالیزدار و تیمش را با مشکل مواجه کرده بود همین انتقال پرونده‌های دارای طبقه‌بندی و گزارش‌های بدوی و اولیه بود که انتشار جزئیات اثبات نشده برخی از آن‌ها موجب اتهام‌زنی و هتک حرمت افراد با دلایل و مدارک واهی شد.
کپی برداری اسناد دارای طبقه بندی در کارخانه شیر و منزل شخصی
تخلف‌های پالیزدار در انتقال و نگهداری اسناد دارای طبقه‌بندی منحصر به خارج‌کردن آن‌ها از سازمان بازرسی و مجلس شورای اسلامی نبوده است.
پالیزدار که در سال‌های قبل از عضویت در کمیته با گرفتن وام چندمیلیون‌دلاری یک کارخانه شیر در ورامین احداث و بلافاصله آن را متروکه کرده بود، در اقدامی مشکوک در آن سال‌ها پرونده‌های دارای طبقه‌بندی را به کارخانه شیر منتقل کرد و از آن‌ها در آن‌جا کپی گرفت.
اخیراً موضوع کارخانه شیر را پالیزدار در گزارشی مطرح شده است. در این جلسه، یکی از افراد حاضر موضوع را از پالیزدار پیگیری می‌کند که وی در پاسخ می‌گوید: به دلیل دوری مکان کارخانه‌اش، کارشناسان اسناد را به منازل خود بردند.
البته آن‌طور که خودش در اظهارات جدیدش در جلسه خصوصی اخیر گفته یک دور از کپی برداری از پرونده‌ها در کارخانه شیر انجام شده و دورهای بعدی در منزل کارشناسان در تهران انجام شده است.
افشای انگیزه سخنرانی‌های پالیزدار پس از ۱۷ سال؛ جوگیر شده بودم
عباس پالیزدار باگذشت بیش از ۱۷ سال از سخنرانی معروفش در دانشگاه همدان در جمع دوستانش می‌گوید: در دانشگاه همدان به دلیل جو حاکم تهییج شده بوده است.
پالیزدار درباره سخنرانی جنجالی خود می‌گوید: «به من مطالبی را القا کرده بودند و در دانشگاه همدان من سخنرانیم را با همان مطالب شروع کردم. وقتی وارد دانشگاه همدان شدم تعداد زیادی دانشجو آمده بودند و کیفیت جو دانشگاه من را تهییج کرد. مطالب را باز و بازتر کردم تا اینکه مطالبی را هم که من باز نمی‌کردم {اما در بیان صحبتم کدهایی می‌دادم} جمعیت حاضر در سالن نام افراد را می‌بردند.»
کادویی که در دانشگاه اصفهان به من دادند انگیزه شد سخنرانی داغی کنم
پالیزدار در جلسه خصوصی با نزدیکان خود به‌صراحت می‌گوید جمع دانشجویان، لوح تقدیر و کادویی که برای آن در دانشگاه اصفهان تهیه کرده بودند باعث شده او سخنرانی داغی را در دانشگاه اصفهان انجام دهد
از یک‌جایی به بعد ترسیدم
پالیزدار در جایی دیگر در پاسخ به سؤالی درباره اینکه چرا دیگر سخنرانی‌های آتشین خود را ادامه نداد می‌گوید: وسط سخنرانیها بود که دیگر ترسیدم چرا که کسی به من گفت این سخنرانی‌هایی که می‌کنی بعدها موجب می‌شود دستگاه قضایی از تو سؤال کند {چون مطالب مستند نبودند و اسناد قطعیت نداشتند}
بعد از آن به من گفتند سخنرانی نکن اما از راه‌های دیگر کار را پیگیری کنیم و آن نامه‌نگاری به رئیس‌جمهور وقت بود.
تحت تاثیر گزارش‌هایی بودم که برخی از آن‌ها تائید نشده بودند
پالیزدار در این جمع اعتراف می‌کند که دستگاه قضایی این گزارش‌ها را تائید نکرده بود و منتج به صدور حکم نشده بودند.
«من نباید تمام مطالب را به‌عنوان سند اصلی ارائه می‌دادم. من مقصر نبودم. مقصر کسانی بودند که ما را وارد این صحنه کردند و نگفتند اسناد صحت سنجی نشده و سندیت ندارد.»
عباس پالیزدار که در دهه ۸۰ به ایراد سخنرانی‌های تند و آتشین علیه افراد معروف و مشهور شده بود در یکی دیگر از اظهارات خلاف واقع خود علیه آیت‌الله امامی کاشانی مطالبی را عنوان کرده بود.
پالیزدار در این جلسه ضمن اقرار به اشتباهات صورت‌گرفته در مورد اظهاراتش با موضوع مرحوم آیت‌الله امامی کاشانی می‌گوید: معادن سنگ مرمر دهبید فارس و یا معدن قاسم زغالی متعلق به مجتمع توان‌بخشی حضرت ولیعصر (عج) بود و وقف‌نامه سازمان اوقاف و امور خیریه را داشت آقای امامی کاشانی هیچ انتفاعی شخصی در آن مجتمع نداشت.
شخص ایشان هیچ‌گونه نفع شخصی در این موقوفات نداشته و بنده تصور کرده بودم که این موقوفات از املاک شخصی ایشان است.
وی همچنین در این جلسه تأکید می‌کند: درمورد مطالب منتسب به آیت‌الله یزدی دایر بر خرید سهام کارخانه لاستیک دنا باید بگویم که وی هیچ نفعی در آن نداشته و این مطالب را در اثر القائات ۲ نماینده سابق مجلس گفته‌ام.
حال سؤال این است که چرا بعد از گذشت بیش از ۱۷ سال و با کدام منطق دوباره ادعاهای بدون سند و ثابت نشده گذشته خودش را دوباره مطرح کرده است؟
