با برگزاری فیفا دی نوامبر، روز گذشته نیز رنکینگ فیفا اعلام شد که برای تیم‌های آسیایی، تصویری متفاوت از قدرت‌های منطقه‌ای و تغییرات مهم در جایگاه‌ها ارائه می‌دهد. صعود تیم ملی ایران به رتبه هجدهم جهان، پس از ۱۹ سال، نقطه عطفی در تاریخ فوتبال کشور محسوب می‌شود و جایگاه ایران را به‌عنوان دومین تیم برتر آسیا تثبیت می‌کند. این پیشرفت در حالی به دست آمده که تیم‌های هم‌گروه ایران، به‌ویژه امارات جهش خوبی در جدول داشته است.
مقایسه عملکرد ایران در گروه A با سایر گروه‌ها، تصویر روشنی از تفاوت‌ها ارائه می‌دهد. در گروه C، ژاپن با استمرار عملکرد مقتدرانه‌اش، همچنان در صدر آسیا و پانزدهم جهان قرار دارد و به‌عنوان استاندارد طلایی فوتبال آسیا شناخته می‌شود. در مقابل، گروه B با توقف کره جنوبی مقابل فلسطین و عملکرد نوسانی سایر تیم‌ها، نشان‌دهنده عدم پایداری رقبا است. این مقایسه نشان می‌دهد که گروه ایران، در عین چالش‌برانگیز بودن، فضایی برای افزایش فاصله با رقبا فراهم کرده است.
اقتدار ژاپن در صدر آسیا و حفظ جایگاهش در سطح جهانی، نمایانگر الگویی برای سایر تیم‌های آسیایی است. با این حال، تیم ملی فوتبال ایران تلاش می‌کند تا با کسب پیروزی در هر چهار دیدار باقی‌مانده خود در دور مقدماتی جام جهانی، به سامورایی‌ها نزدیک شده و حتی رتبه نخست آسیا را پس از مدت‌ها از شاگردان هاجیمه موریاسو پس بگیرد.
ژاپن در این چهار بازی باید به مصاف بحرین، عربستان، استرالیا و اندونزی برود و لغزش در یک یا دو دیدار از این مسابقات به شرط پیروزی ایران در تمامی بازی ها، می‌تواند منجر به جهش ملی پوشان در رنکینگ جهانی شود و چه بسا بازگشت به رتبه نخست آسیا نیز در دسترس باشد. پیشرفت اخیر ایران، نشانه‌ای امیدوارکننده از توانایی فوتبال ملی برای رقابت با ژاپن خواهد بود و باید دید این اتفاق چه زمانی رخ خواهد داد.
