به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، پیگیری احوال هنرمندان پیشکسوت از بخش‌های این برنامه است.
آقای مسعود فروتن مجری برنامه کارنامه با حضور در استودیو شبکه خبر درباره اهمیت برنامه «کارنامه» و رویکرد آن گفت: وقتی همه ما در هرجایی کار می‌کنیم در انتهای هر سال مانند مدرسه بررسی می‌کنیم که چه کار‌هایی کردیم، ما در این برنامه کارنامه هنرمندانی که چندین سال است کار کردند بررسی می‌کنیم و بدون این که به آنها نمره دهیم فقط با آنها خاطره آفرینی می‌کنیم.
فروتن ادامه داد:کارنامه یک جور تاریخ شفاهی است و مرور می‌کند آنچه را انجام داده ایم و اهمیت آن هم به همین دلیل است، اینها می‌تواند درسی باشد برای بچه‌هایی که دوست دارند وارد این کار شوند و کجا بروند و از کجا یاد بگیرند و با تعریف خاطرات هنرمندان مشخص می‌شود که آنها از کجا شروع کردند و یاد گرفتند و بهتر است که آنها هم شروع کنند.
وی درباره پرداختن به مقوله هنرمندان گفت: قصد اولیه فقط هنرمندان مطرح نمایشی بود ولی من پیشنهاد دادم به مدیر گروه که ما درباره مابقی هنرمندان هم صحبت کنیم مثلا عکاس برنامه که بسیار هم عکاس خوبی است و این که چطور شد به هنر عکاسی روی آورد یا مجسمه ساز، نقاش و... همه این هنر‌ها را وارد این برنامه کنیم و کارنامه آنها را بررسی کنیم.
مجری برنامه کارنامه درباره فی البداهه گویی گفت: من سالهاست که با همه دوست هستم و سالهاست که در این حرفه هستم و سالهاست که این حرفه‌ها را می‌شناسم برای همین اطلاعات من فقط در حد اسم و فامیل و سال تولد است و وقتی داخل برنامه می‌روم حرف تو حرف می‌آید وهر جوابی یک سوالی پشت آن برانگیخته می‌شود و من می‌پرسم و گاهی من زمان کم می‌آورم برای این که من حالا حالا‌ها حرف دارم با همه هنرمندانی که تا حالا با آنها صحبت داشتم و خیلی نیازی به مطالعه قبلی ندارم.
فروتن درباره بررسی نقطه قوت و عطف کارنامه خود گفت: مهمترین نقطه عطفش هنوز مونده، من بیشتر از۵۰ سال است که دارم کار می‌کنم من جزء اولین دانشجو‌های مدرسه عالی تلویزیون در سینما هستم که در سال ۵۰ فارغ التحصیل شدم و حدود ۵۳ سال است که کار می‌کنم، سال‌ها کارگردان تلویزیونی بودم، بیشتر از ۳۰۰ تله تئاتر کار کردم که جزء سخت‌ترین کار‌های تلویزیونی است.
وی ادامه داد: من این شانس را داشتم که با اکثر بزرگان بازیگری (فخری خوروش، جمشید مشایخی، جمیله شیخی، علی نصیریان، آقای والی و...) کار کنم با همه اینها من کار کردم و باید بگویم کار ما زندگی ما است و من با همه این بزرگان زندگی کردم و با همه اینها رشد کردم و یاد گرفتم نظم و ترتیب را به خصوص از نسل اول آقای والی و آقای مشایخی و... یاد گرفتیم، اینها همه درسی بود که در طول کار یاد گرفتیم.
فروتن افزود: بعد از این همه کار قرار شد که تله تئاتر دیگر کار نکنیم از طرفی پیشنهاد شد به من که در برنامه رادیو هفت قصه تعریف کنم من مخالف بودم، چون فکر می‌کردم من نه گوینده و نه مجری هستم البته در زمانی که در دانشگاه درس می‌خواندم من غیر از مدرسه عالی تلویزیون، دانشکده هنر‌های دراماتیک هم درس خواندم، در آنجا سینما خواندم و در آن سال‌ها من یک دوره فن بیان هم رفتم، چون خودم دوست داشتم که خوب صحبت کنم، آقای ضابطیان حدود ۱۲ سال پیش به من پیشنهاد دادند که در برنامه رادیو هفت قصه تعریف کنم «قصه‌های خانجون» من مخالف بودم و معتقد بودم که من گوینده نیستم ولی گفتند به دو دلیل انتخابت کردیم یکی صدای خاص شما و دوم لحن مهربان شما به کار قصه خواندن می‌آید و برای همین تصمیم گرفتم آن شغل تمام شد (کارگردان تلویزیونی) وبعد مجری تلویزیونی شدم و حتی به رادیو هم دعوت شدم و کار می‌کنم من در اجرا جوان هستم یعنی حدود ۱۲ سال است که در این حوزه کار می‌کنم، پرونده کارگردانی تلویزیون بسته شد و ترجیح می‌دهم که جوان‌تر‌ها کار کنند چرا که الان نوبت کار کردن و اجرای آنها است.
وی درباره اجرای خوب گفت: اجرای خوب آن است که صادق باشیم، راستگو باشیم با مردم حتی اگر تپق زدیم و یا غلط خواندیم دوباره بخوانیم و درست کنیم، مردم رفتار صادقانه را می‌پسندند.
فروتن درباره کارگردانی تلویزیونی خوب هم گفت: باید به جای میلیون‌ها آدم که کار را می‌بینند برایشان تصمیم می‌گیریم که در لحظه چه ببینند، مثلا یک پنالتی قرار است زده شود، دوربین‌ها باید کار کنند چهره دروازه بان، چهره مربیان دو تیم، کسیکه پشت توپ قرار می‌گیرد و جمعیت همه اینها باید در لحظه کات شود که این کاری است که توسط کارگردان تلویزیونی و با دوربین‌هایی که دارد در لحظه باید نشان داد.
وی در پایان درباره سختی کار کارگردانی تلویزیونی و کارگردانی هنری گفت: هر کاری که بلد باشی سخت نیست من اگر رانندگی بلد نباشم رانندگی سخت است ولی اگر بلد باشم هیچ سختی ندارد هر کاری را باید بلد بود و به درستی یاد گرفت.
