شاید کمتر کسی باور چنین نمایشی از استقلال را داشت. حتی خوشبین ترین هوادار آبی هم یک شکست با حداقل گل را پیش بینی و برای آبی ها کنار گذاشته بودند اما بازی که شروع شد، آن روی دیگر استقلال بیشتر خودنمایی کرد.
تیمی که انگار نه انگار در زمین حریف و برابر تیمی قرار گرفته که صدرنشین گروه و تیم بی شکست این رقابتهاست. روحیه جنگندنی و نترس بودن و اینکه بهترین دفاع می تواند حمله باشد، استقلال را تا یک قدمی برد در نیمه اول کشاند.
گل زدن به الاهلی کار هر تیمی نبود اما آبی ها دوبار و یکی زیباتر از دیگری این کار را کرده و تنها روی دو اشتباه فردی دو پنالتی به حریف دادند تا برد از دست برود.
تیمی که همه بازیهای قبلی را برده بود فقط از روی همان نقطه پنالتی دو گل خورده را توانست جبران کند و توانایی گل زدن در جریان بازی را نداشت.
استقلالی‌ها اگر کمی بیشتر خوش شانس بودند می توانستند با یک برد شیرین از زمین حریف خارج شوند اما متوقف کردن تیمی که هر پنج بازی گذشته خود را با برد پشت سر گذاشته بود، تنها و تنها از عهده استقلال بر می آمد.
برای الاهلی این تساوی در زمین خودش تفاوتی با شکست نداشت. استقلال هم ثابت کرد که روز به روز و بازی به بازی با تفکرات موسیمانه بهتر و بهتر می شود.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
