به گزارش تابناک به نقل از اعتماد، بعد از اظهارات دکتر مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور در برنامه زنده تلویزیونی در دوشنبه شب، محمد دادکان نامه‌ای خطاب به رییس‌جمهور نوشته است.
آقای پزشکیان! شما دوشنبه شب در برنامه زنده تلویزیونی اعلام کردی ما در گاز، نفت، بنزین، آب، برق و محیط‌زیست ناترازی داریم. در آخر هم به ناترازی در پول اشاره داشتی. شما از متخصصان خواستی اگر می‌توانند کمک کنند بیایند جلو! من محمد دادکان این تخصص را ندارم که ناترازی در برق و آب و گاز را درست کنم. ولی در مورد ناترازی در پول می‌توانم با همکارانم در دانشگاه به شما کمک کنم. ولی پیش از آن به صورت خلاصه اگر قرار باشد ناترازی در پول از بین برود باید این ۴ مورد مد نظر قرار بگیرد.
یک: ببینید این مراکز فرهنگی که درست شدند و دنبال حجاب و این جور چیز‌ها هستند چقدر در ماه هزینه می‌کنند. بعد ببینید خروجی اینها چه بوده است؟ ما این همه مرکز فرهنگی داریم که در سال بودجه‌های کلان می‌گیرند و خروجی خاصی هم نداشته‌اند. همین مصوبه حجاب را در نظر بگیرید. کجای این مصوبه با شرع و دین و جامعه مدنی هماهنگی دارد؟ عکس دختربچه ۵ سالهای منتشر شده که روسری به سر دارد ولی پایش برهنه است. معنای این عکس را در نظر داشته باشید.
دو: بچه‌های برخی مدیران که ثروت‌های مملکت را با رانت از کشور خارج کردند را بازخواست کنید و جلوی‌شان را بگیرید تا ببینید چه پولی برای مملکت ذخیره می‌شود. باید پول‌هایی که برخی مسوولان و فرزندان‌شان از کشور خارج کردند و در بیرون از ایران سرمایه‌گذاری کردند، برگردانده شود.
سه: ما در سالهای گذشته این همه اختلاس و فساد‌های کلان داشتیم. از چای دبش گرفته تا بابک زنجانی و دیگران. شما باید در مرحله سوم جلوی این مساله را بگیرید. باید جلوی فساد‌هایی که در روز روشن در مراکز دولتی انجام می‌شود را گرفت.
چهار: باید جلوی پول‌هایی که از مملکت به کشور‌های همسایه می‌رود و خرج می‌شود را گرفت.
آقای پزشکیان! شما این چهار مورد را انجام دهید آن وقت نه تنها ناترازی برطرف می‌شود که ثروت ملی هم افزایش پیدا می‌کند. آن وقت من و همکارانم در دانشگاه به کمک شما خواهیم آمد. مردم سوال می‌کنند چرا مملکتی که روی ثروت خوابیده باید در پول ناترازی داشته باشد؟ چرا همه جوان‌ها دارند از این مملکت فراری می‌شوند؟ تازه بدتر از اینکه مغز‌های این کشور در حال فرار هستند، این است که برخی بی‌مغز‌ها مسوولیت دارند.
آقای پزشکیان! من از صمیم قلب دوست دارم شما موفق باشید. شما درد را می‌دانید، اما درمانش چه؟ شما در تلویزیون گفتی ما مسکن می‌دهیم. سال‌ها است برای تمام درد‌ها مسکن تجویز شده است. شما و همکاران‌تان دیگر این کار را نکنید. شما بعد از این همه سال باید این بیمار در حال فوت را احیا کنید. این بیمار احتیاج به CPR دارد.
