جدیدترین ابزار مبتنی‌بر هوش مصنوعی گوگل، یک مدل پیشرفته تحت عنوان GenCast برای پیش‌بینی وضعیت آب‌وهوا است که می‌تواند کاربردهای متنوع و وسیعی داشته‌باشد.

گوگل به‌تازگی اقدام به معرفی مدل هوش مصنوعی GenCast کرده که برای پیش‌بینی وضعیت جوی با رزولوشن بالا طراحی شده‌است. مقاله منتشر شده در ارتباط با این مدل در ژورنال معتبر نیچر، نشان‌می‌دهد که قابلیت‌های آن در مقایسه نمونه‌های دیگر، پیشرفته‌تر است؛ به‌طوری که می‌تواند وضعیت آب‌وهوا تا ۲۵ روز آینده را پیش‌بینی نماید. مدت زمان گفته‌شده، طولانی‌ترین زمان در بین ابزارهای پیش‌بینی شرایط جوی محسوب‌می‌شود و باعث شده «مرکز اروپایی پیش‌بینی میان‌مدت وضع هوا» به رتبه دوم سقوط کند.

هوش مصنوعی GenCast چه کاربردهایی خواهد داشت؟

طبق جزئیات منتشر شده از سوی گوگل، GenCast یک مدل انتشاری به‌شمار می‌رود که مشابه با ابزارهای مولد تصویر با هوش مصنوعی است. البته این مدل به‌شکل اختصاصی برای تشخیص ویژگی‌های ظاهری کره زمین تنظیم شده و چهار دهه داده‌های هواشناسی در اختیار آن قرار گرفته است. گوگل برای نشان‌دادن قابلیت‌های ابزار جدید خود، به‌سراغ طوفان رخ‌داده در سال ۲۰۱۹ در نزدیکی ژاپن رفته‌است. در این تست، هوش مصنوعی توانسته چندین مسیر مختلف برای حرکت آتی طوفان را پیش‌بینی کند که یکی از آن‌ها با مسیر نهایی، تطابق داشته است.

پیش‌نمایش گوگل از ابزار GenCast، نشان‌می‌دهد که دقت آن هنگام نزدیک‌شدن طوفان به ساحل، بیشتر می‌شود و مسیرهای محتمل برای حرکت طوفان کاهش پیدا می‌کند. چنین قابلیتی می‌تواند به مقامات محلی فرصت دهد تا اقدامات لازم را در مواقع اضطراری سریع‌تر و بهتر انجام دهند. از دیگر نمونه‌های کاربرد آن هم می‌توان به پیش‌بینی سرعت باد در مزارع توربین‌های بادی یا شرایط جوی در نیروگاه‌های خورشیدی اشاره نمود. خوشبختانه گوگل تصمیم گرفته است تا کدهای مدل مذکور را به‌شکل رایگان در اختیار توسعه‌دهندگان قرار دهد تا بتوانند از آن، بهره بگیرند.

مدل هوش مصنوعی تازه معرفی شده گوگل، در میان ابزارهای یادگیری ماشینی گروهی نیز قرار می‌گیرد. چنین مدل‌هایی می‌توانند بیش از ۵۰ پیش‌آمد محتمل با احتمال متفاوت را پیش‌بینی کنند. البته در این میان، سرعت پیش‌بینی هم از اهمیت بالایی برخوردار است و براساس اعلام گوگل، یک پیش‌بینی ۱۵ روزه، به ۸ دقیقه زمان روی پلتفرم ابری TPU V5 این شرکت نیاز دارد. توانایی پیش‌بینی حالت‌های متفاوت به‌شکل موازی، موجب برتری مدل‌های هوش مصنوعی بر ابزارهای قدیمی‌تر می‌شود که به ساعت‌ها پردازش توسط ابر کامپیوترها نیاز دارند.