ایسنا: روبرتو کارلوس بازیکن برزیلی در سال ۲۰۰۲ در یک قدمی کسب توپ طلا بود ولی در نهایت این جایزه به هموطنش رونالدو رسید که در فینال جام جهانی درخشیده بود و با زدن دو گل قهرمانی را برای سلسائو به ارمغان آورد.
روبرتو کارلوس در صحبت هایی درباره ناکامی در رسیدن به توپ طلا و فینال جام جهانی فرانسه با اکیپ فرانسه صحبت کرد که به شرح زیر است:
من همیشه به رونالدو می گویم که توپ طلای آن سال مال من بود و او آن را از من دزدید. شنیدم که تا فینال جام جهانی ۲۰۰۲ من شانس اصلی بودم و بعد از دیدار نهایی این شانس را از دست دادم. در هر صورت دوم شدن در رقابت برای توپ طلا آن هم به عنوان مدافع نتیجه شگفت انگیزی است. فقط فرانتس بکن باوئر، ماتیاس سامر و فابیو کاناوارو این جایزه را از بین مدافعان به دست آورده اند. به همین دلیل من افتخار می کنم که دوم شدم.
اشتباه ما این بود که فکر می‌کردیم بدون مشکل فینال را می‌بریم اما از بخت بد ما زین‌الدین زیدان درخشش زیادی داشت. البته رونالدو هم در دیدار نهایی شرایط خوبی نداشت. در ابتدا فکر می‌کردم رونالدو با من شوخی می‌کند و بیمار نیست اما سریع متوجه شدم که موضوع جدی است. رونالدو یک ستاره بود و با فشار زیادی روبرو بود. فکر می کنم اگر او در شرایط کامل قرار داشت، ما برنده می شدیم.
در رئال مادرید ستاره های زیادی را کنار خودم می دیدم. سیدورف، کارانکا، پانوچی، ردوندو، هیرو. ما خیلی زود لالیگا را بردیم، اما برای مادرید، مهمترین چیز لیگ قهرمانان اروپا است. حتی زمانی که کمی درد داشتم نیز برای تیم بازی می‌کردم چون اگر شانس پوشیدن پیراهن رئال مادرید را داشته باشید، نمی‌توانید «نه» بگویید. فشار زیادی روی ما وجود داشت و ما آنقدر که دوست داشتیم قهرمانی کسب نکردیم. همه می خواستند ما را شکست دهند. هرجا که می رفتیم، مانند ستاره های راک از ما استقبال می شد، به خصوص در مسابقات پیش فصل تابستانی در چین، آمریکا یا اتریش. ما بهترین بازیکنان آن زمان را در هر پستی داشتیم.
