مجتبی فریدونی در مورد آخرین وضعیت پرداخت حق پخش تلویزیونی به باشگاه‌های ورزشی مطابق با قانون هفتم توسعه، اظهار داشت: طبق توافقات صورت گرفته قرار است وزارت ورزش در فروردین ماه هر سال، لیست تمام برنامه‌های ورزشی قابل پخش را تهیه کند. بعد از آن کارگروه حق پخش که متشکل از نمایندگان صداوسیما، وزارت ورزش و سازمان برنامه و بودجه است در شهریور ماه هر سال ارزش این حق پخش را تعیین می‌کند.
وی در ادامه افزود: حتی اگر همه چیز سر جای خودش پیش برود عملاً تا سال 1405 حق پخش به باشگاه‌ها پرداخت نمی‌شود. در واقع اگر وزارت ورزش در سال 1404 لیست برنامه‌ها را تعیین کند و در شهریور ماه کارگروه یادشده روی ارزش آن به تفاهم برسد، در خوش‌بینانه‌ترین حالت در بودجه 1405 قرار خواهد گرفت.
مشکل مجوز حرفه‌ای نمایندگان آسیایی ایران در مسئله حق پخش
مدیرعامل پیشین باشگاه ذوب‌آهن تصریح کرد: تازه بعد از طی شدن روندی که عرض کردم در بودجه عنوان می‌شود در صورتی که بودجه موجود باشد از طرف سازمان برنامه و بودجه پرداخت شود که احتمال عدم پرداخت آن بالا می‌رود. البته با توجه به اینکه یکی از موارد مهم دریافت مجوز حرفه‌ای باشگاه‌ها، دریافت حق پخش است، در صورت عدم پرداخت نمایندگان آسیایی ما با مشکل عدیده مواجه خواهند شد.
اما و اگرهای پرداخت حق پخش تلویزیونی در ایران
«در شرایطی که هنوز 60 درصد باقیمانده پاداش پایان خدمت فرهنگیان بازنشسته سال 1402 پرداخت نشده است، همچنین دولت برای پرداخت یارانه‌ها قصد دارد اقشار پردرآمد را حذف کند، چطور انتظار داریم بتواند بودجه حق پخش را تأمین کند؟»، فریدونی در پاسخ به این سؤال تصریح کرد: طبیعتاً دولت هم برای پرداخت پول به اولویت‌هایش نگاه می‌کند. مثلاً بین حقوق بازنشستگان و حق پخش فوتبال کدام یک بیشتر اهمیت دارد؟ مشخص است حقوق بازنشسته‌ها. قطعاً اگر بودجه باشد پرداخت می‌کند.
غیبت صداوسیما در جلسه حق پخش
وی در پاسخ به این پرسش که چرا در جلسه حق پخش که با حضور تاج، برخی مدیران و نماینده وزارت ورزش روز یازدهم آذر ماه پخش شد، نماینده صداوسیما غایب بود، گفت: موضوع عجیبی نیست که تمایلی برای حضور در این نشست نداشته باشند. وزارت ورزش باید برای آنها انگیزه ایجاد کند. پیشنهاد من این است که همانند انگلیس طرفداران فوتبال حق اشتراک بپردازند تا سازمان لیگ، فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها، وزارت ورزش و صداوسیما در این بودجه سهیم باشند.
پیشنهادی برای نحوه فروش حق پخش
مدیرعامل پیشین باشگاه ذوب‌آهن مسیر عملی شدن پیشنهادش را اینطور بیان کرد: علاقه‌مندان می‌توانند دستگاه ستاپ باکس مخصوص مانند شبکه بین اسپرت و الجزیره خریداری کنند که پلتفرم حق پخش روی آن اعمال خواهد شد. ضمن اینکه خود حق پخش هم ارزش معمولی مانند یک میلیون سالیانه داشته باشد. برای فروش این دستگاه یک شرکت واسط پای کار بیایید و 50 درصد سهم فروش متعلق به او باشد. از بقیه سود هم نهاهایی که ذکر کردم، برخوردار شوند. در این صورت مطمئن باشید برای صداوسیما هم انگیزه ایجاد خواهد شد. قبلاً پیشنهاد حق پخش از طریق آی پی تی وی ارائه شده بود که به واسطه کندی اینترنت و گرانی تجهیزات عملاً گزینه مقدوری نیست.
آیا کارگران قادر به پرداخت حق پخش هستند؟
«طبق گفته بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران به تسنیم، حقوق کارگران تنها 20 درصد نیازها را پوشش می‌دهد. همزمان با چنین شرایطی و وقتی بزرگان فوتبال می‌گویند کفگیر فوتبال ایران به ته دیگ رسیده است، مخاطبان چرا و با چه انگیزه‌ای برای فوتبال کم‌کیفیت داخلی باید همزمان ستاپ باکس مخصوص و حق پخش بپردازند؟!»، وی در پاسخ به این پرسش تصریح کرد: در حال حاضر با همین شرایط مردم به سینما و رستوران می‌روند و کتاب می‌خوانند. به هر حال همانطور که برای تأمین نیازهای مختلف‌مان هزینه می‌پردازیم، برای تماشای مسابقه هم علاقه‌مندان باید پول پرداخت کنند. البته معتقدم این هزینه باید جوری باشد که همه بتوانند آن را پرداخت کنند. مثلاً یک میلیون سالیانه و خیلی خارج از عرف نباشد.
حق پخش باشگاه‌های دولتی با توجه به بودجه‌شان کاهش پیدا می‌کند
فریدونی بعد از ذکر دو دغدغه مهم صداوسیما در مسئله حق پخش تلویزیونی، اذعان کرد: صداوسیما دو نکته دارد. صداوسیما می‌خواهد از تبلیغات محیطی هم سهم داشته باشد. آنها راست می‌گویند سازمان لیگ به واسطه پخش مستقیم، تبلیغات محیطی را با رقم بزرگ‌تری می‌فروشد. در اینجا باید سهم سازمان صداوسیما پرداخت شود. نکته دوم صداوسیما این است که وقتی دولت از بودجه خودش به برخی باشگاه‌ها مانند فولاد مبارکه سپاهان بودجه می‌دهد، چرا صداوسیما که سازمانی دولتی است باید به آنها حق پخش بدهد؟ در مورد نکته دوم من در پیش‌نویس قانون حق پخش پیشنهاد کردم که باشگاه‌های دولتی به میزانی که از بودجه دولتی استفاده می‌کنند، هزینه حق پخش آنها هم کمتر باشد.
