به گزارش ایسنا، داده‌های جمع‌آوری‌شده از موش‌ها و انسان‌ها نشان می‌دهد که یک رژیم کاهش وزن محبوب مانع رشد مو می‌شود. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که «فستینگ متناوب»، که شامل دوره‌های کوتاه محرومیت از غذا است، باعث واکنش استرسی می‌شود که می‌تواند سلول‌های بنیادی فولیکول مو را که باعث رشد مو می‌شوند، مهار یا حتی از بین ببرد.

به نقل از نیچر، نتایجی که امروز در مجله Cell منتشر شد، نشان می‌دهد که اگرچه فستینگ کوتاه‌مدت می‌تواند مزایایی برای سلامتی از جمله افزایش طول عمر در موش‌ها را به همراه داشته باشد، اما همه‌ی انواع بافت‌ها و سلول‌ها از آن سود نمی‌برند.

عمر ییلماز(Ömer Yilmaz)، زیست‌شناس سلول‌های بنیادی در موسسه فناوری ماساچوست در کمبریج که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: از شنیدن این نتایج شوکه شدم. ما انتظار داریم که فستینگ برای اکثر سلول‌ها، اگرچه نه برای همه‌ی آنها، مفید باشد و برای سلول‌های بنیادی نیز مفید باشد. این نتایج برعکس چیزی است که ما انتظار داشتیم، و به نظر می‌رسد این یافته در مورد انسان‌ها نیز صادق باشد.

محرومیت عمدی

در طول دهه گذشته، فستینگ به یکی از محبوب‌ترین رژیم‌های غذایی تبدیل شده است. حدود ۱۲ درصد از افراد بزرگسال در ایالات متحده در سال ۲۰۲۳ آن را در پیش گرفتند. یکی از رایج‌ترین شکل‌ها، غذا خوردن با محدودیت زمانی است که شامل خوردن غذا تنها در یک چارچوب زمانی محدود در هر روز است.

به نظر می‌رسد سلول‌های بنیادی به طور ویژه در برابر تغییرات در رژیم غذایی آسیب پذیر هستند. به عنوان مثال، ییلماز و همکارانش در ماه اوت گزارش دادند که سلول‌های بنیادی در روده موش‌ها در طول مصرف غذا پس از فستینگ، فعالیت شدیدی را نشان دادند. این فعالیت به ترمیم آسیب در روده حیوانات کمک کرد.

بینگ ژانگ(Bing Zhang)، زیست شناس احیا در دانشگاه وست‌لیک(Westlake) در ژجیانگ چین و همکارانش برای اینکه بدانند آیا این رژیم بر روی رشد مجدد مو تاثیر می‌گذارد یا خیر، موی موش‌ها را تراشیدند و آنها را تحت یکی از دو رژیم فستینگ قرار دادند.

یکی از آنها غذا خوردن با زمان محدود بود و در دیگری، حیوانات به مدت ۲۴ ساعت رژیم گرفتند و سپس برای ۲۴ ساعت بعدی رژیم غذایی عادی خود را داشتند. نویسندگان این مطالعه دریافتند که در پایان این مطالعه سه ماهه، موهای موش‌هایی که رژیم گرفته بودند به اندازه گروه کنترل حیواناتی که کالری مشابهی مصرف می‌کردند، دوباره رشد نکرده بودند.

محققان این اثر را در مرگ سلول‌های بنیادی فولیکول مو دنبال کردند.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد که فستینگ باعث شروع ارتباط بین غدد فوق کلیوی که اندام‌هایی هستند که هورمون‌های استرس را تولید می‌کنند و سلول‌های چربی در پوست است. این تداخل باعث شد سلول‌های چربی پوست، مولکول‌هایی به نام اسیدهای چرب آزاد کنند. اسیدهای چرب متابولیسم سلول‌های بنیادی را مختل می‌کنند و در برخی موارد منجر به مرگ سلول‌های بنیادی می‌شوند. استفاده از یک کرم آنتی اکسیدان قبل و در طول رژیم از توقف رشد مو جلوگیری می‌کند، که نشان می دهد این اثر اجتناب ناپذیر نیست.

محققان برای اینکه بدانند آیا این تاثیر به انسان هم قابل تعمیم است یا خیر، ۴۹ نفر را به طور تصادفی در یک رژیم فستینگ یا یک گروه کنترل قرار دادند. رشد مو در گروه دارای رژیم فستینگ ۱۸ درصد کُندتر از گروه کنترل بود. آزمایش‌های مولکولی شواهدی پیدا کردند که مکانیسمی مشابه آنچه در موش‌ها مشاهده شد می‌تواند مسئول این اثر در انسان‌ها باشد.