به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، نشست خبری کنسرت ارکستر چکاوک با حضور رضا شایسته (رهبر ارکستر) و مهرداد پیکرزاده (خواننده) برگزار شد. در ابتدای این نشست، رضا شایسته در سخنانی گفت: به جرئت می‌شود گفت ۸۰ درصد قطعات کنسرت برای اولین بار بعد از انقلاب اجرا می‌شود و باید از دفتر موسیقی تشکر کنم که اجازه این کار را دادند. خیلی از آثار ممنوعیت اجرا دارند؛ چون توسط خواننده‌های قبل از انقلاب اجرا شده‌اند. اگرچه که آهنگساز و شاعر ممنوعیت ندارند و آهنگ هم لزوما متعلق به خواننده نیست.
او ادامه داد: هنرمندان خوب زیادی خارج از کشور داریم که امیدوارم فضا برای بازگشت آنها فراهم شود؛ مانند معین و عارف که تا به حال کار سیاسی هم نخوانده‌اند. امیدوارم هنرمندانی که حاشیه نداشته‌اند و کارهای خوب و خارج از سیاست خوانده‌اند، بتوانند به کشور بازگردند.
این هنرمند درباره وضعیت نوازندگان کشور گفت: ما نوازنده خوب کم داریم. در جشنواره شرط گذاشته‌اند که نباید در گروه‌های دیگر بنوازند. آخر نمی‌شود؛ چون تعداد نوازنده خوب کم است. بر آموزشگاه‌های موسیقی کنترل نظارت نداریم. باید نظارت شود. زمانی بازرس به آموزشگاه‌ها می‌رفت و وضعیت را بررسی می‌کرد. امروزه چون آموزشگاه‌ها هزینه بالایی دارند از هنرجویانی که چهار سال کار کرده‌اند، به عنوان استاد استفاده می‌کنند.
شایسته درباره خواننده کنسرت هم بیان کرد: در این کنسرت از آقای پیکرزاده به عنوان خواننده استفاده می‌کنیم. من تاسف می‌خورم که یک هنرمند خوب مانند ایشان طی سال‌ها برای بار دوم باید روی صحنه برود. اکنون همایون شجریان و علیرضا قربانی تنها خواننده‌های موسیقی ایرانی هستند که گیشه دارند. خوانندگان دیگر این گیشه را با توجه به هزینه اجاره سالن و برگزاری کنسرت ندارند. ما در این سال‌ها به خواننده‌های خود فضا نداده‌ایم. ارکستری مثل چکاوک که خواننده‌های توانمند را معرفی می‌کند باید حمایت شود. هنرمند یک جایگاه قابل احترام دارد. من نمی‌خواهم حمایت مالی کنند ولی حداقل یک سری از دست اندازها را از مقابل من بردارند. این کارها خیلی دردسر دارد و فقط بخاطر عشقی که دارم کنسرت برگزار می‌کنم و می‌دانم این تاریخ است که درباره من قضاوت خواهد کرد.
او ادامه داد: تنها کافی است برخی از هزینه‌های برگزاری کنسرت را در سالن‌هایی که دولتی هستند کم کنند تا ما بتوانیم راحت‌تر کار کنیم و مجبور نشویم مدام هزینه بلیت فروشی را بالا ببریم. موسیقی ما به ورطه نابودی می‌رود، انقدر که بد عمل کرده‌ایم. آنقدر بر سر برخی خواننده‌ها زدیم که چون سبک گلپا، ایرج معین و ... می‌خواندند که دیگر کار نکردند. مگر چه ایرادی دارد؟ اگر امثال این خوانندگان نبودند که موسیقی ما به اینجا نمی‌رسید.
شایسته تصریح کرد: در این پروژه فضا را متفاوت کردیم چون احساس کردیم برنامه‌های ما مخاطبان دهه ۸۰ به بعد را ندارد؛ به همین دلیل سازهایی مثل درامز، گیتار الکتریک و ... را اضافه کردیم. این ارکستر پذیرای خوانندگان توانمندی که آنطور که باید و شاید و لیاقت آنها بوده معرفی نشده‌اند، هست.
او تاکید کرد که برای اجرای آثار موسیقی مختلف از صاحبان اثر اجازه می‌گیرند که گاهی خانواده صاحبان اثر این اجازه را به آنها نمی‌دهند.
مهرداد پیکر زاده نیز در بخش دیگری از این نشست خبری در سخنانی گفت: باتوجه به اینکه ژانر کاری آقای شایسته و سبک ارکستر او امری است که سال‌ها دنبالش بودم، تصمیم گرفتم در این کنسرت حضور داشته باشم. بنده از سال ۷۰ فعالیت می‌کنم و اولین کنسرت من در سال ۷۱ با ارکستری ۱۵ نفری به رهبری محمدرضا شریفی برگزار شد. آن زمان با محدودیت‌هایی که داشتیم، هزینه‌ها کمرشکن بود؛ چون به هر حال در ایران بودجه‌ای برای افرادی که می‌خواهند کار فرهنگی کنند تعریف نشده است.
او ادامه داد: مسئله اقتصادی باعث شده است در این سه دهه کنسرت خاصی نداشته باشم و شاید اگر کار خودم را نداشتم، سمت موسیقی هم نمی‌رفتم. همیشه برایم جای سوال بود که اگر کار من مورد تایید است چرا نمی‌گذارند کار کنم و با من همکاری نمی‌کنند. این امر تا حدی باعث سرخوردگی من شد و ترجیح دادم به زندگی و آرامش خود برسم. ولی خب می‌بینم در سطح جامعه و فضای هنری وقتی که جا خالی می‌کنی افرادی که حتی در حد و اندازه من نیستند وارد موسیقی می‌شوند و رشد می‌کنند. جای سوال است که چگونه کسی که دوره خاصی در موسیقی نگذرانده و سواد خاصی ندارد به این جایگاه رسیده است.
این هنرمند تصریح کرد: امروز همه استاد شده‌اند و هر کسی دو خط آواز می‌خواند و زخمه‌ای به ساز می‌زند او را استاد خطاب می‌کنند که واقعا خطرناک است و جایی باید مانع آن شد. اگر فضا برای برگزاری کنسرت راحت‌تر شود و یا حمایت مالی صورت بگیرد قطعا هنرمندان هم پای کار می‌آیند. باید خواننده‌ها را با موسیقی آشتی دهیم. کارهای خوب و وزین قدیمی چرا نباید با یک ارکستراسیون خوب اجرا شوند؟ نباید نگران باشیم که تاریخ مصرف آنها گذشته است. کشورهای اطراف ما به موسیقی قدمای خود احترام می‌گذارند و در کشورهای عرب هنوز کارهای ام کلثوم را اجرا می‌کنند.
