در بعد دیگر، او در یک رویداد عجیب در سال 2008 و در خلال نشست اقتصادی داووس در حالی که شیمون پرز به عنوان سخنران این نشست با او در یک پلن حضور داشت به شدت به او حمله کرد که باعث جوگیری بسیاری از افراد حتی در ایران ما شد! این حرکت اردوغان پس از حمله معروف سال 2008 تروریست‌های صهیونیست به غزه که باعث کشتار صدها زن و کودک بی‌گناه شده بود، برای اردوغان یک فضای عاطفی بسیاری ایجاد کرد که برخی آن را حتی مقدمه مداخله او در سوریه در سه سال بعد می‌دانند.
اما ماهیت اردوغان را باید در نقاطی دید که من آن‌ها را بزنگاه‌ها می‌دانم؛ بزنگاه‌هایی که شاید خیلی‌ها فراموش کرده باشند؛ مانند عمل نکردن به حتی یکی از وعده‌هایش در کمک به مردم در محاصره غزه! درحالی که دولت او کشتی کشتی تجهیزات مختلف برای قاتلان زنان و کودکان فلسطینی می‌فرستاد، کسی اثری از یک بطری آب یا یک سرنگ را هم در غزه پیدا نکرد! او در حالی منافقانه خبر از پایان تجارت با رژیم صهیونیستی می‌داد که روزانه چندین کشتی میان بنادر ترکیه و حیفا در رفت و آمد بودند!!
این مسائل و موارد دیگر برای همه روتین و آشکار شده و نیازی به توضیح ندارد؛ اردوغان هیچ وقت یک ضدصهیونیست و یا ضداسرائیلی نبوده و نیست؛ او هر چند با حمایت‌های مالی ایران توانست رشد کند، ولی از آنجایی که رگ و ریشه اخوانی دارد و اخوانی‌ها نیز ریشه در لندن دارند به سرعت جذب افسران MI6 شد و در برابر تعهداتی که به کانون‌های قدرت در لندن در مورد بسیاری از تحولات پیش‌رو داد، توانست حمایت‌های بی‌دریغ انگلیسی‌ها را به دست آورد و هنوز هم مجری سیاست‌های لندن است.
او اما یک سخنرانی معروف دارد که کمتر کسی در فضای رسانه‌ای ما آن را به یاد دارد؛ در سال 2004 و یک سال پس از اشغال عراق توسط امریکا که او به شدت مخالف آن بود، در سفری که به امریکا داشت در دانشگاه هاروارد سخنرانی می‌کند که خوشبختانه دوباره مورد توجه قرار گرفته است. اردوغان می‌گوید: «ترکیه از صمیم قلب آرزوی موفقیت ایالات‌متحده در عراق را دارد. این کشور حمایت‌های همه جانبه از آمریکا خواهد کرد. ترکیه با کسی که حق حیات کشور اسراییل را تهدید کند موافقت نخواهد کرد.»
«حق حیات کشور اسرائیل» به عنوان مبنای فکری و ایدئولوژیک اخوانی‌ها همواره برای آن‌ها یک اصل ریشه‌ای و اساسی بوده و خواهد بود؛ همه اخوانی‌ها با صهیونیست‌ها احساس برادری و نزدیکی می‌کنند و اردوغان نه اولین آن‌ها و نه آخرینش خواهد بود. بنابراین شما هیچ وقت از فردی مانند اردوغان انتظار شنیدن حرف حق را نداشته باشید، او یک مامور در جهان اسلام است که تا اینجا ماموریتش را برای زمین زدن مسلمان‌ها به بهترین شکل ممکن انجام داده و بعد از این هم انجام خواهد داد.
حتی در سخنان وزیر جنگ او هم یک نکته خیلی جالب وجود داشت و آن هم تشکیل کشور فلسطینی در مرزهای 1967 بود که خودش می‌داند به هیچ عنوان قابلیت اجرا و انجام را ندارد، اما آن‌ها این را تکرار می‌کنند تا برخی‌ها فکر کنند که واقعا حامی تشکیل کشور فلسطینی هستند. ما فقط امیدواریم تصمیمی که در تهران در مورد ترکیه و شخص اردوغان گرفته شده، به زودی اجرایی شده و کسی دیگر میان بد و بدتر نخواهد قضاوت کند. اینکه ایران چه خواهد کرد را من هم نمی‌دانم به صورت صریح بیان کنم، اما هر چه که هست به نفع اردوغان نخواهد بود.
