تحقیقات جدید به سرپرستی دانشگاه پرینستون نشان میدهد که پالایش مواد معدنی موردنیاز برای تولید باتریهای لیتیومی خودروهای برقی میتواند در نزدیکی مراکز تولید آنها، نقاط داغ آلودگی ایجاد کند.
نقاط داغ آلودگی به مناطقی گفته میشود که سطح آلودگی در آنها به طور قابلتوجهی بالاتر از مناطق اطراف است. این نقاط معمولا به دلیل فعالیتهای صنعتی، تراکم بالای خودروها، یا دیگر منابع آلاینده در یک منطقه خاص ایجاد میشوند.
بر اساس این مطالعه که بر چین و هند متمرکز است، اگر این کشورها زنجیرههای تامین خودروهای برقی خود را کاملا داخلیسازی کنند، انتشار دیاکسید گوگرد (SO۲) در سطح ملی ممکن است تا ۲۰درصد نسبت به سطوح کنونی افزایش یابد. بخش عمدهای از این انتشار مربوط به پالایش و تولید نیکل و کبالت است که از مواد معدنی کلیدی در باتریهای امروزی خودروهای برقی به شمار میروند.
وی پنگ، استادیار امور عمومی و بینالمللی و مرکز اندلینگر برای انرژی و محیطزیست و نویسنده مسوول این تحقیق، گفت: «بسیاری از بحثها درباره خودروهای برقی بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای از بخش حملونقل و انرژی متمرکز است، اما ما در اینجا نشان میدهیم که تاثیرات خودروهای برقی تنها به انتشار گازهای خروجی خودرو یا تولید برق محدود نمیشود؛ بلکه زنجیره تامین نیز نقش مهمی دارد.»
این یافتهها که در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است، تاکید میکند که کشورها باید در هنگام تدوین برنامههای کاهش کربن، زنجیرههای تامین پاک را به طور استراتژیک توسعه دهند.
در زمینه تولید باتری، تیم تحقیقاتی بر اهمیت تدوین و اجرای استانداردهای سختگیرانه برای کنترل آلودگی هوا تاکید کرد تا از پیامدهای ناخواسته گذار به خودروهای برقی جلوگیری شود. همچنین پیشنهاد شد که از شیمیهای جایگزین باتری استفاده شود تا انتشار دیاکسید گوگرد مرتبط با فرآیندهای تولید باتریهای کنونی کاهش یابد.
درحالیکه این تحلیل بر چین و هند متمرکز بود، محققان هشدار دادند که اگر این مساله نادیده گرفته شود، آلودگی ناشی از تولید باتری به چالشی جهانی تبدیل خواهد شد. حتی اگر کشورهایی مانند چین و هند تولید باتری را به کشورهای دیگر واگذار کنند، بدون راهکارهایی برای کاهش انتشار دیاکسید گوگرد، این مشکل تنها به کشور دیگری منتقل خواهد شد.