«فریدون صابرینژاد» در گفتوگو با ایسنا، دربارهٔ ازدواج موفق و پایدار اظهار کرد: هر عملکرد از انسان نمودی از واقعیت وجودی اوست. انسان با هر عمل که انجام میدهد عملاً میگوید«من کی هستم» انتخاب یکی از مهمترین عملکردهای آدمی است و فرد با انتخابی که میکند عملاً میگوید«من این هستم».
وی گفت: انتخاب شریک زندگی مهمترین، اساسیترین و مؤثرترین فاکتور تأثیرگذار در زندگی است. انسان با این انتخاب بهصورت خاص میگوید «من کی هستم» زیرا این انتخاب میتواند آدمی را به عرش یا به فرش که هیچ به زیر فرش ببرد. بیدلیل نیست که در فرهنگ ما نیز میگویند کجایی؟ میگوید هنوز ازدواج نکردهام. منظور کجایی از نظر قومیتی تنها نیست؛ بلکه از نظر ماهیت وجودی است؛ چون ازدواج روی ماهیت آدمی تأثیر میگذارد و ماهیت انسان را میتواند دگرگون کند و از او انسان دیگری بسازد.
عضو شورای نظام روانشناسی استان ایلام ادامه داد: اگر انتخاب شریک زندگی به نحوی باشد که همین که فرد کسی را دید تحتتأثیر او قرار بگیرد و او را انتخاب کند. از آنجایی که در این انتخاب فقط دل درگیر بوده بنابراین چون مثل باران بهاری با شدت شروع و سریع خاتمه مییابد این انتخاب نیز با احساساتی شدید شروع و در کوتاهترین زمان فروکش میکند و امکان آسیبپذیری و گسستن وجود دارد زیرا انتخابی است احساسی، این نوع انتخابها اغلب در سالهای اول زندگی مشترک به دادگاه و جدایی و طلاق میانجامد.
این روانشناس ادامه داد: اگر انتخاب شریک زندگی بر اساس توصیه افرادی، حتی پدر یا مادر و بدون هیچگونه شناختی انجام شود، از آنجایی که در این انتخاب نه دل درگیر است نه عقل، بنابراین این انتخاب نیز از استحکام کافی برخوردار نیست و اغلب دوام چندانی نخواهد داشت.
صابرینژاد گفت: اگر انتخاب شریک زندگی بدون دیدن انجام شود و صرفاً از طریق مجازی این انتخاب صورت گیرد این انتخاب بهنوعی مثل ندیدن و انتخاب کردن است و اصلاً فرد شناخت عینی از فرد نداشته و آنچه دارد یک باور و شناخت مجازی است بنابراین این انتخاب نیز نمیتواند یک انتخاب مناسب باشد.
عضو شورای نظام روانشناسی استان تأکید کرد: اما اگر فرد بر اساس یک بررسی جامع و کامل و با استفاده از دل و کشش مناسب و به دنبال آن بررسی عقلانی و مهمتر از آن زیر نظر یک مشاور مناسب اقدام به انتخاب کرد. بی شک این انتخاب میتواند از ارزش و اعتبار مناسبی برخوردار باشد. این انتخاب یک انتخاب بینشی است.
صابرینژاد با بیان اینکه در انتخاب بینشی مراحلی وجود دارد، ادامه داد: فردی که میخواهد اقدام به انتخاب شریک زندگی نماید اول میبایست از بلوغ لازم برخوردار باشد. بلوغ هم صرفاً بلوغ جسمی و جنسی نیست؛ بلکه فرد میبایست از جنبههای مختلف از جمله روانی و شخصیتی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، اعتقادی، رفتاری و هیجانی و....از بلوغ لازم برخوردار باشد. سپس با کسی که او نیز از جنبههای ذکر شده از بلوغ لازم برخوردار است وارد مذاکره شده و میسنجد آیا این بلوغها در زمینههای مختلف با هم کفویت یا تناسب دارند.
وی تأکید کرد: اینکه هر دو بلوغ لازم را در همه زمینهها داشته باشند کافی نیست بلکه میبایست این بلوغها با هم تناسب داشته باشند آن هم در چهار محور، اول لازم است تناسب بین زن و مرد باشد سپس تناسب بین مرد با خانواده زن بررسی شود؛ چون تناسب بین زن و خانواده مرد و تناسب بین خانواده مرد و خانواده زن نیز بررسی شود، انتخاب مناسب صورت خواهد گرفت.
صابرینژاد به جوانان در آستانهٔ ازدواج توصیه کرد: برای انتخاب شریک زندگی که از اهمیت خاص و تأثیرگذار در زندگی برخوردار است صرفاً احساسی اقدام نکنند چون فقط دل در گیر این انتخاب است. و یا سنتی عمل نکنند بدین صورت که دیگران در این تصمیم اساسی برایشان تصمیم بگیرند که نه دل ونه عقل در این انتخاب دخالتی نداشته باشد و مهمتر اینکه اشتباه محض است اگر ندیده و صرفاً از طریق مجازی اقدام به انتخاب کنند بلکه بهتر است بینشی عمل کنند.
وی تأکید کرد: انسان میتواند احساسی و یا سنتی و حتی مجازی گزینه مورد نظر خود را پیدا کند اما با روش بینشی و با نظارت مشاور به بررسی آن اقدام کند.
انتهای پیام