فرهیختگان: پس از ورود مسعود جوما به زمین خیلیها او را به شدت زیر ذرهبین بردند اما این مهاجم عملا فرصتی برای نشان دادن قابلیتهای خود پیدا نکرد. در واقع تیم پیتسو در بخش بازیسازی مشکل داشت و عملا نه جوما بلکه بلانکو و آرمان رمضانی را هم در نیمهدوم و دقایق حضورشان در میدان صاحب فرصت نکرد. هر چقدر استقلال در نیمه اول چنین کرد در نیمه دوم شاهد بازی سرد و بی روحی از این تیم بودیم به همین دلیل اولین حضور مسعود جوما در استقلال به اصطلاح سوخت و عملا ورودش هیچ سودی برای استقلال نداشت. در واقع او برای بازی اول پاسوز پلیمیکرهای استقلال شد که معلوم نیست در نیمه دوم چه بلایی بر سرشان نازل شد.
موسیمانه هر جای استقلال را میگیرد بخش دیگری از آن عیبهایش را نشان میدهد. او ابتدا دفاع استقلال را ساخت و کلینشیتهای مهمی را رقم زد اما این تیم نه فقط در سپر تهاجمی بلکه در مرکز زمین و آنجا که باید هافبکها برای مهاجمان لقمه بگیرند ضعیف عمل کرد و این اتفاق جوما را هم که با کلی انگیزه به میدان آمده بود، سوزاند. باید دید پیتسو این معضل را چگونه حل میکند چون به غیر از کاکوتا و ماشا که برای دقایقی خوب بازی میکنند عملا استقلال بازیساز نود دقیقهای که خلاق باشد در مرکز زمین ندارد یا اگر دارد آماده نیست. به این ترتیب باید برای قضاوت جوما بیشتر صبر کرد و شاید حتی باید او را از ابتدا به میدان فرستاد تا وقتی استقلال هنوز سرپاست و روی پنجه موقعیت خلق کند.