همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: امسال زمین دوباره رکورد گرما را شکست. این یعنی آینده‌ای گرم‌تر، پرتنش‌تر و با آب‌وهوای شدیدتر. اما چرا ما به این تغییرات آن‌طور که باید واکنش نشان نمی‌دهیم؟

سندروم خط مبنا چیست؟
ذهن ما به شرایط محیطی جدید عادت می‌کند و به‌تدریج بحران‌های زیست‌محیطی مانند افزایش دما و کاهش تنوع زیستی را نادیده می‌گیرد. این امر می‌تواند مانع تغییرات بزرگ برای مقابله با بحران آب‌وهوا شود. درواقع سندروم خط مبنا یک ترفند ذهنی است که باعث می‌شود ما شرایط محیطی فعلی را به‌عنوان "عادی" بپذیریم و تغییرات تدریجی را نادیده بگیریم. نسل جدید زمستان‌های برفی گذشته را تجربه نکرده‌اند و به زمستان‌های گرم‌تر عادت می‌کنند و شایداین زمستانی که گذشت برایشان سرترین زمستان زندگیشان باشد.

چرا این مهم است؟
هر دهم درجه گرمایش، شرایط شدیدتری مثل خشکسالی، سیل و آتش‌سوزی‌های گسترده‌تر ایجاد می‌کند. برای تغییر، باید عادت‌های خود را بازنگری کنیم و بر اساس الگوهای مثبت اجتماعی، اقدامات عملی انجام دهیم.تا پایان قرن، گرمایش به 3 درجه سانتی‌گراد خواهد رسید، مگر اینکه اقدامات جدی انجام شود.

• این یعنی:
  • افزایش شدت خشکسالی، سیل، طوفان، و آتش‌سوزی
  • فشار بیشتر بر نسل‌های جدید: جوان‌ترها عادی‌شدن این بحران را می‌پذیرند

چگونه اقدام کنیم؟

کارشناسان معتقدند برای غلبه بر این بی‌تفاوتی باید روی تغییرات رفتاری و اجتماعی کار کنیم:

• الگوهای اجتماعی: وقتی همسایه‌ها و دوستان ما اقدامات مثبتی مثل استفاده از انرژی خورشیدی یا کاهش مصرف سوخت فسیلی انجام می‌دهند، ما نیز تشویق به اقدام می‌شویم.
• آگاهی‌رسانی: نشان دادن تأثیرات واقعی تغییرات اقلیمی و اهمیت اقدام برای محافظت از زمین برای نسل‌های آینده.