به گزارش ایسنا، از نخستین لحظات آغاز عملیات طوفان الاقصی توسط مقاومت در نوار غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، سامانه‌های پدافند هوایی رژیم صهیونیستی در دفع موشک‌ها و پهپادها ناکام ماندند.
به نقل از سایت خبری المیادین، با تشدید تجاوزات رژیم صهیونیستی و افزایش حملات محور مقاومت علیه این رژیم و پایگاه‌های آن، مراحل مختلف جنگ غزه نشان داد که سامانه پدافند هوایی رژیم صهیونیستی در سطوح مختلف آن، قادر به حفاظت کامل از رژیم صهیونیستی در برابر هدف‌گیری‌های جبهه مقاومت نیست.
سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی در طول یک سال نتوانستند با حملات موشکی مقابله کنند و حتی در مقابله با انواع مشخصی از موشک‌های مافوق صوت، حملات پهپادی صورت گرفته از لبنان، یمن، عراق و ایران ناکام ماندند و این شکست در دو عملیات «وعده صادق» که توسط ایران علیه رژیم اشغالگر در آوریل و اکتبر ۲۰۲۴ انجام شد، نمود داشت.
بنابراین، ناکامی سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی در مقابله با موشک‌ها و پهپادهای ایرانی و عدم تعداد کافی موشک‌های رهگیری‌کننده در اراضی اشغالی نشان می‌دهد که این رژیم نیاز دارد در زمینه پدافند هوایی و پوشش هزینه‌های هنگفت سامانه‌های رهگیری‌کننده دست به دامان آمریکا شود و از این کشور درخواست کمک کند.
گنبد آهنین با وجود هزینه‌های زیاد بارها شکست خورده است
رژیم صهیونیستی از یک سپر دفاعی چندلایه برای دفع حملات موشکی علیه خود استفاده می‌کند و مجموعه آن شامل چندین سامانه با ابعاد مختلف است که مهمترین آنها گنبد آهنین، فلاخن داوود و سامانه پیکان (Arrow) است که مبالغ هنگفتی بر بودجه این رژیم تحمیل می‌کنند. علاوه بر این، تعداد موشک‌های رهگیری‌کننده ارتش صهیونیستی در نتیجه استفاده مکرر کاهش یافته است.
شرکت رایتون، متخصص در ساخت سیستم‌های دفاعی که با شرکت صهیونیستی رافائل در تولید سامانه گنبد آهنین مشارکت دارد، در مورد ویژگی‌های این سامانه اعلام کرد، گنبد آهنین یک پدافند هوایی است که برای دفع موشک‌های کوتاه برد و گلوله‌های توپخانه‌ای طراحی شده است. برد آن تا ۷۰ کیلومتر است. این سامانه متشکل از آتش‌بارهایی است که از رادارهایی برای شناسایی موشک‌های کوتاه برد استفاده می‌کند. هر آتش‌بار ۳ یا ۴ پرتابه و ۲۰ موشک «تامیر» و یک رادار کنترل کننده خط سیر موشک دارد.
طبق اعلام شرکت آمریکایی رایتون، اگرچه ارتش رژیم صهیونیستی به دلیل محرمانه بودن از اظهارنظر در مورد تعداد آتش‌بار گنبد آهنین که در حال حاضر مستقر است، خودداری کرده است، اما در سال ۲۰۲۱، رژیم صهیونیستی دارای ۱۰ آتش‌بار بود که در سراسر فلسطین اشغالی مستقر بودند و هر یک از آنها می‌توانستند از یک منطقه به مساحت ۱۵۵ کیلومتر مربع دفاع و محافظت کنند.
اگرچه هزینه کل ساخت، نگهداری، توسعه و استقرار گنبد آهنین مشخص نیست، اما وب‌سایت‌های آمریکایی احتمال می‌دهند که هزینه آن به میلیاردها دلار برسد.
در این زمینه، مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی مستقر در واشنگتن هزینه تولید یک آتش‌بار کامل را حدود ۱۰۰ میلیون دلار برآورد می کند، در حالی که هزینه هر موشک رهگیری‌کننده حدود ۵۰ هزار دلار است.
بر اساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره آمریکا، واشنگتن، بزرگترین حامی تل‌آویو، حدود ۱۰ میلیارد دلار برای سیستم‌های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی از جمله حدود ۳ میلیارد دلار برای گنبد آهنین اختصاص داده است.
حدود یک سال پس از شروع عملیات نظامی طوفان الاقصی، ارتش اشغالگر مدعی شد که حدود ۹۰۰۰ موشک پرتاب شده از چند جبهه به سمت اراضی اشغالی را با استفاده از «گنبد آهنین» رهگیری کرده است، در حالی که سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی در رهگیری حدود ۲۰۰۰ موشک ناکام ماندند. این بدان معناست که هزینه موشک‌های رهگیری‌کننده بدون احتساب هزینه عملیاتی سامانه، بالغ بر ۴۵۰ میلیون دلار است.
سامانه فلاخن داود برای هر موشک یک میلیون دلار!
لایه میانی در سامانه دفاع موشکی رژیم صهیونیستی سامانه «فلاخن داود» است که با تهدیدات موشک‌های بالستیک میان برد و کوتاه برد و پهپادها که از فاصله ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتری پرتاب می‌شوند، مقابله می‌کند.
این سامانه از موشک‌های رهگیری‌کننده «Stanner» و «SkyCeptor» استفاده می‌کند که با تکیه بر فناوری اصابت مستقیم، اهداف متخاصم را نابود می‌کند. ارتش رژیم صهیونیستی این سامانه را از سال ۲۰۱۷ ضمن همکاری مشترک میان شرکت رافائل و شرکت رایتون به خدمت گرفت.
وبسایت عبری وای‌نت گزارش داد مقاومت فلسطین در ماه مه ۲۰۲۳، رژیم اشغالگر را وادار کرد برای اولین بار در مقابله با موشک‌هایی که به سمت «تل آویو» شلیک کرد، از سامانه «فلاخن داوود» استفاده کند.
«محمد منصور»، نویسنده و پژوهشگر در امور نظامی به المیادین گفت، فعال کردن سامانه پرهزینه «فلاخن داوود» را می‌توان اعتراف رژیم صهیونیستی به میزان مشکلات سامانه «گنبد آهنین» تلقی کرد.
«گل سرسبد» پدافند هوایی رژیم صهیونیستی قادر نیست موشکی که از یمن پرتاب شده را رهگیری کند
رژیم صهیونیستی همچنین دارای سیستم دفاع موشکی پیشرفته (Arrow) متشکل از Arrow ۲ و Arrow ۳ است. توسعه دهندگان سامانه‌های دفاع هوایی می‌گویند این سیستم می‌تواند موشک‌هایی را که از فاصله ۲۴۰۰ کیلومتری پرتاب می‌شوند، رهگیری کند و قادر است این کار را بر فراز جو زمین انجام دهد. رژیم صهیونیستی آن را گل سرسبد دفاع هوایی می‌نامد.
سامانه Arrow-۳ برای رهگیری و نابودی تهدیدات مدرن دوربرد، به ویژه آنهایی که سلاح‌های کشتار جمعی حمل می‌کنند، طراحی شده است. طبق تعریفی که وبسایت صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی از این سامانه منتشر کرده است، به طور کلی موشک‌های حامل گروهی از کلاهک‌ها را در یک منطقه بزرگ شناسایی، ردیابی، رهگیری و منهدم می‌کند. به گفته مدیرعامل صنایع هوافضای رژیم صهیونیستی هزینه هر موشک رهگیر از نوع Arrow-۳ بیش از ۳ میلیون دلار است.
این سامانه پدافندی علیرغم تمامی مزایایی که از آن برخوردار است، در جریان نبرد طوفان الاقصی، عدم موفقیت خود را در رهگیری موشک بالستیک مافوق صوت پرتاب شده از یمن در سپتامبر ۲۰۲۴ به اثبات رساند. موشکی که بیش از دو هزار کیلومتر را پشت سر گذاشت و اولین موشکی است که از زمان تاسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ آن را هدف قرار داد.
پدافند هوایی رژیم صهیونیستی برای اولین بار از سامانه Arrow برای رهگیری موشک زمین به زمین شلیک شده از دریای سرخ در ماه اکتبر ۲۰۲۳ استفاده کرد.
ارتش رژیم صهیونیستی و در آنچه تحلیلگران آن را «بهانه‌ای زشت‌تر از گناه» دانستند، اعتراف کرد که سیستم‌های دفاعی این رژیم تلاش کردند موشکی که از یمن شلیک شد را رهگیری کنند، اما موفق به انجام این کار نشدند. مسأله‌ای که شکاف‌های جدی در سیستم دفاعی رژیم صهیونیستی را فاش و سؤالات اساسی در مورد اثربخشی و توانایی آن برای مقابله با موشک‌هایی که از جبهه‌های پشتیبانی از غزه و مقاومت آن شلیک شدند، مطرح می‌کند و اینکه اگر چندین موشک و پهپاد همزمان از چند جبهه پرتاب شوند، چه می‌شود؟
سامانه تاد چه چیزی به دفاع رژیم صهیونیستی اضافه خواهد کرد؟
پس از عملیات «وعده صادق ۱ و ۲» که ایران در ۱۳ آوریل و یک اکتبر علیه رژیم اشغالگر انجام داد، ضعف پدافند هوایی این رژیم در رهگیری موشک‌ها و پهپادهای ایرانی آشکار شد. این ضعف در حالی رخ داد که رژیم صهیونیستی از حمایت سایر کشورها برای حفاظت از موجودیت خود از جمله اردن، انگلیس، فرانسه و ایالات متحده آمریکا، برجسته‌ترین متحد این رژیم هم برخوردار بود.
در عملیات وعده صادق ۲ ایران حدود ۱۷۰ موشک بالستیک شلیک کرد و چندین سایت نظامی در رژیم صهیونیستی را هدف قرار داد. با توجه به عملیات ایران و پرتاب موشک و پهپاد از کشورهای محور مقاومت به سمت این رژیم، گزارش‌های غربی حاکی از آن است که تل‌آویو درخواست گسترده‌ای را برای دریافت مهمات و تسلیحات اضافی برای جبران کمبودهای خود به دولت آمریکا ارائه کرده است. بر اساس گزارش سایت میدل ایست آی انگلیس، از جمله برجسته ترین این تسلیحات می توان به موشک‌های رهگیری سامانه دفاع موشکی «فلاخن داود» اشاره کرد.
از این رو، ایالات متحده آمریکا اخیراً از استقرار سامانه پدافند هوایی «تاد» در اراضی اشغالی خبر داد که برای رهگیری موشک‌های بالستیک دوربرد طراحی شده است، سامانه تاد از ۳ بخش رادار، واحد کنترل و چندین پرتابگر موشک حاوی ۴۸ موشک تشکیل شده است. این سامانه برای فعال‌سازی نیازمند ۱۰۰ سرباز است، این بدان معناست که ارتش آمریکا برای حفظ امنیت رژیم صهیونیستی مداخله نظامی و مستقیم می کند.
نکته قابل توجه این است که هزینه یک آتش‌بار یک میلیارد دلار است و ذخیره مجدد آن نیم ساعت طول می کشد و هزینه یک موشک رهگیر هم دستکم ۲.۶ میلیون دلار است و شرکت لاکهید مارتین فقط ده‌ها موشک در سال تولید می کند، بنابراین مشکل تامین وجود دارد.
از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ایالات متحده علاوه بر تقویت دفاع رژیم صهیونیستی، که طبق گزارش آسوشیتدپرس آمریکایی، شامل محموله‌های بمب‌های هدایت شونده، موشک‌ها و سیستم دفاع هوایی است، دستکم به ارزش ۱۷.۹ میلیارد دلار از رژیم صهیونیستی حمایت کرده است.
اما ایالات متحده که نگران تمام شدن موجودی موشک‌های رهگیر خود است، چگونه می‌تواند از رژیم صهیونیستی حمایت کند که به نوبه خود با کمبود قریب الوقوع موشک‌های رهگیر مواجه است؟ به ویژه پس از آن که روزنامه آمریکایی «وال استریت ژورنال» گزارش کرد که «پنتاگون» با کمبود برخی از انواع موشک‌های پدافند هوایی مواجه است و این پرسش‌هایی را درباره آمادگی‌های این کشور برای مداخله در خاورمیانه در حمایت از رژیم صهیونیستی ایجاد می‌کند.
انتهای پیام
