روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان «سیاست "چماق و هویج"، "دسیسه" غرب و "غفلت" مدعیان اصلاحات» به نقد مطالب ارائه شده در روزنامه سازندگی پرداخته است.
این روزنامه در این باره در گزارش خود آورده است: تشویق به «مذاکره» و تهدید با «مکانیزم ماشه» که از جانب غرب روزبه‌روز در حال پمپاژ خبری است؛ بر مبنای سیاست «چماق و هویج» طراحی شده که الگویی کاربردی و ترفندی رایج برای ترغیب و تحمیل شرایط به اشخاص و دولت‌ها است.
طراحی سیاست پیش‌گفته (چماق و هویج) بیانگر دام و دسیسه غرب با هدف مهار ایران است که مدعیان اصلاحات در راستای این پروژه غربی و کارگزاری داخلی به نفع دشمن، اقدام به ضعیف‌نمایی، محتاج نشان دادن ایران به مذاکره، القای ترس، پمپاژ یأس و آینده‌هراسی در جامعه می‌کنند.
به عبارتی دیگر مدعیان اصلاحات یا از روی عدم آگاهی از این سیاست در خوشبینانه‌ترین حالت، یا از سر خودباختگی و همکاری با عناصر خارجی، در بدبینانه‌ترین حالت، اهداف شوم آمریکا و تروئیکای اروپایی را در ایران تئوریزه کرده و جامعه را به سمت پذیرش آن سوق می‌دهند.
مذاکره با آمریکا و غرب که پیش از این در برجام تجربه شد، بیش از سرعت و دستپاچگی نیازمند دقت و تعمق است و از هر فرد دلسوز و کارشناسی انتظار می‌رود که نکته‌سنجی را به هیئت مذاکره‌کننده گوشزد و پیشنهاد دهد.
با نگاهی به تاریخچه مذاکرات و آسیب‌شناسی آن- بخصوص مذاکرات برجام- می‌توان دریافت که آفت این دست از گفت‌وگوها سرعت و ذوق‌زدگی در عقد قرارداد است به شکلی که عبارت «لغو» و «تعلیق» در توافق پیشین اشتباه گرفته شد و توافقی فاقد ضمانت، فاقد توازن تعهدات و فاقد مکانیسم معتبر شکایت با غرب امضا شد که امتیازات آن برای حریف و خسارات آن برای ایران رقم خورد. شرارت و نقض عهد دشمن در برجام، مدام توسط مدعیان اصلاحات ـ اعتدال در دولت روحانی و رسانه‌های این طیف توجیه و رفو شد و این کنش خلاف مصالح ملی، دشمن را به تهدید، فشار، تحریم و پایمال کردن حقوق مردم ایران جسور کرد به‌طوری‌که به دوبرابر شدن تحریمها و نیز بیشتر شدن اثر آن با سوءمدیریت عمدی افراطیون مدعی اصلاحات منجر شد. در این میان، حتی تضمین روحانی به موگرینی موجب خروج آمریکا از برجام شد. نشریه پولیتیکو یک هفته پس از خروج ترامپ از برجام نوشت: «فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در کنفرانس این اتحادیه تصریح کرد: من از روحانی تضمین گرفتم که حتی در صورت خروج آمریکا از توافق و برگرداندن تحریمها، ایران به برجام پایبند بماند»!
امروز نیز در حالی‌که ایران در شرایط اقتدار و نقش‌آفرینی منطقهای، گسترش شرکای تجاری و شکستن تحریم‌هاست، مدعیان اصلاحات دیگر‌باره با بی‌اعتنایی به غیرقابل اعتماد بودن آمریکا و اروپا، مسیر خسارت‌بار مذاکره و توافق به هر قیمت را پمپاژ می‌کنند تا در وضعیت بدهکار بودن آمریکا و اروپا، ایران را در جایگاه متهم به میز محاکمه ببرند، نیاز حریف را تأمین و کشورمان را از دستیابی به حقوق خود بازدارند.
اگر سهل‌انگاری و اشتباهات فاحش در برجام را که موجب تحمیل هزینه به کشور شد، به عنوان یکی از نمونه‌های امید و اعتماد بلاشرط و بلاوجه به غرب در نظر بگیریم، تکرار آن اشتباهات توسط آیندگان تعبیر جز خیانت نخواهد داشت.
