سرمربی اسپانیایی پرسپولیس در مدت حضورش در این تیم، به خاطر برخی دلایل نتوانست انتظارات هواداران را از نظر کسب نتیجه برآورده کند.
به گزارش ایسنا، بعد از جدایی اوسمار ویرا از پرسپولیس، مدیران این باشگاه مذاکراتی با گزینه‌های مختلف انجام دادند و در نهایت با خوان کارلوس گاریدو به توافق رسیدند و این مربی با عقد قراردادی یک ساله به استخدام پرسپولیس درآمد.
پرسپولیس قبل از آمدن گاریدو طی ۸ سال، ۷ قهرمانی در لیگ برتر به دست آورده بود و در سال آخر هم، در حالی که استقلال صدرشین لیگ برتر بود، در هفته‌های پایانی توانست به صدر جدول برسد و جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
این گزاره از این نظر اهمیت دارد که بدانیم گاریدو هدایت تیمی را بر عهده گرفت که به قهرمانی عادت کرده بود و هواداران این تیم به چیزی جز کسب این عنوان راضی نبودند اما این مربی اسپانیایی طوری عمل کرد که عملا سرخ‌ها در هفته سیزدهم لیگ برتر، با متحمل شدن ۴ شکست، در فاصله ۵ امتیازی صدر جدول قرار بگیرند و وارد بحران شوند.
این فقط یک بخش ماجراست چراکه نتایج پرسپولیس در آسیا هم امیدوار کننده نبود و این تیم شانس کمی دارد تا در بین ۱۲ تیم بتواند حداقل به رتبه هشتم برسد و راهی مرحله یک هشتم نهایی این رقابت‌ها شود.
به راستی گاریدو با پرسپولیس چرا به این روزها رسید؟
شاید بتوان گفت یکی از اصلی ترین دلایل شرایط این روزهای پرسپولیس نارضایتی بازیکنان از عملکرد فنی مربی اسپانیایی باشد. هرچند ظاهر امر و مصاحبه‌های بازیکنان خلاف این مورد را نشان می‌دهد اما بررسی‌های ایسنا نشان می‌دهد که بازیکنان پرسپولیس آنچنان هم ارتباط صمیمی با مربی خود نداشتند و سبک تمرینات و شیوه به کارگیری بازیکنان توسط او را نامناسب می‌دانستند. نکته مهم ماجرا اینجاست که هر بازیکنی دوست دارد بازی کند و اگر بازی نکند قاعدتا از سرمربی تیمش نارحت می‌شود اما وقتی این نارضایتی به بخش زیادی از بازیکنان می‌رسد، باید به دنبال دلایل بیشتری بود.
یکی از مهم‌ترین دلایل شاید بی‌اعتمادی گاریدو به عملکرد فنی ستاره‌های تیمش باشد. وقتی بازیکنی مثل علی علیپور، سعید صادقی، محمد خدابنده‌لو و سروش رفیعی در یک بازی به عنوان بازیکن ثابت به میدان می‌روند و در بازی بعدی سر از سکوها یا نیمکت در می‌آورند، نشان می‌دهد اعتماد ۱۰۰ درصدی به بازیکنان تیم از سوی سرمربی وجود نداشته و این موضوع باعث می‌شود بازیکن زمانی که فرصت بازی پیدا می‌کند با استرس زیادی بازی کند و این امر قطعا روی عملکرد فنی او تاثیرگذار است. البته رفتارهایی هم نظیر تعویض محمد حسین کنعانی‌زادگان در بین دو نیمه به خاطر عملکرد فنی ضعیف، این پیام را به سایر بازیکنان می‌دهد که اگر اشتباه کنید سریع تعویض خواهید شد و این هم در افزایش استرس بازیکنان بی تاثیر نیست.
یک نکته مهم دیگر درباره پرسپولیس گاریدو که منجر به انتقاد کارشناسان شد، ایجاد تغییرات فراوان در ترکیب تیم و حتی چیدمان بازیکنان است. در همه بازی‌های پرسپولیس این تیم با تغییرات فراوان بازی کرد و گاهی حتی در یک پست مثل دفاع چپ، در طول یک بازی سه بازیکن به کار گرفته شدند. به طور مثال بازیکنی مثل علی علیپور در یک بازی به عنوان مهاجم نوک بازی کرد و در بازی بعدی در پست وینگر راست به کار گرفته شد. این شاید یکی دیگر از دلایل هماهنگی پایین بازیکنان باشد.
فرصت سوزی مهاجمان پرسپولیس یکی دیگر از مشکلات پرسپولیس تحت هدایت گاریدو بود. در برخی از بازی‌ها که پرسپولیس در ایجاد موقیت گل آنچنان هم بد کار نمی‌کرد، این مهاجان پرسپولیس بودند که با فرصت سوزی‌های عجیب خود، کار را به جایی می‌رساندند که پرسپولیس در یک بازی بازنده باشد و نتواند سه امتیاز را به دست بیاورد. درباره این موضوع شاید برخی بگویند گل نزدن مهاجمان پرسپولیس ایراد سرمربی نیست و وقتی مهاجم یک فرصت ۱۰۰ درصدی گل را از دست می‌دهد، سرمربی نمی‌تواند کاری کند اما وقتی فرصت سوزی‌ها بارها تکرار می‌شود، وظیفه کادر فنی است که فکر چاره باشد.
اگر به نشست‌های خبری پیش و پس از بازی‌های پرسپولیس نگاهی بیندازید، متوجه می‌شوید که یک موضوع بارها تکرار شده است و آن هم پاسخ‌های تند گاریدو به خبرنگاران است که منجر به درگیری لفظی او با برخی از آنها شد، آن هم در شرایطی که خبرنگران بر اساس رسالت کاری خود سوالاتی فنی درباره پرسپولیس پرسیده‌اند اما همین سوالات که به ضعف‌های فنی این تیم اشاره دارد هم برای مربی اسپانیایی خوش آیند نبود تا با واکنش تند او همراه باشد؛ بدون اینکه توضیحی قانع کننده درباره ضعف‌های فنی ارائه دهد.
حالا گاریدو به صورت توافقی از پرسپولیس جدا شده و دیگر نمی‌تواند برف تهران را ببیند. نکته مهم این است که او در دوران حضورش در پرسپولیس روزهای خوب و بدی را برای سرخ‌ها ثبت کرد. از برد در داربی تهران تا شکست در خانه برابر نساجی و مس رفسنجان که شاید از خاطر هواداران پرسپولیس پاک نشود.
