مهسا بهادری: در گذشته، بازیگری در تلویزیون به منزلهی تضمینی برای شهرت و محبوبیت بود. سریالهای تلویزیونی، با مخاطبان میلیونی، سکوی پرتابی برای بسیاری از ستارهها محسوب میشد. اما امروزه، این معادله کاملا تغییر کرده است. کیفیت پایین بسیاری از سریالها، تکرار مکرر کلیشهها و محدودیتهای محتوایی تلویزیون، باعث شده است که بسیاری از بازیگران حرفهای ترجیح دهند به جای تلویزیون، به سمت پروژههای سینمایی و یا پلتفرمهای دیجیتالی روی آورند.
یکی از دلایل اصلی این تغییر رویه، تفاوت چشمگیر بین تلویزیون و پلتفرمهای دیجیتال است. پلتفرمها با آزادی عمل بیشتری که دارند، امکان تولید محتواهای متنوعتر، جذابتر و باکیفیتتری را فراهم میکنند. در مقابل، تلویزیون همچنان با محدودیتهای قانونی و ساختاری دستوپنجه نرم میکند.
در این شرایط، بازیگری در تلویزیون دیگر آن جذابیت گذشته را ندارد. بسیاری از بازیگران معتقدند که حضور در سریالهای تلویزیونی، ممکن است به جای ارتقاء، به نوعی محدودیت برای آنها تلقی شود. زیرا این تصور وجود دارد که بازیگران تلویزیونی، بیشتر به نقشهای تکراری و کلیشهای محدود میشوند و فرصتهای کمتری برای نمایش تواناییهای واقعی خود پیدا میکنند.
علاوه بر این، رقابت شدید بین پلتفرمهای دیجیتال و جذب بازیگران مطرح توسط این پلتفرمها، باعث شده است که تلویزیون با کمبود بازیگر روبرو شود. بسیاری از بازیگران جوان و بااستعداد ترجیح میدهند در پروژههای پلتفرمها حضور داشته باشند تا اینکه در سریالهای تلویزیونی با کیفیت پایین بازی کنند.
برای اینکه تلویزیون بتواند جایگاه از دست رفتهی خود را بازیابد، باید تغییرات اساسی در رویکرد خود ایجاد کند. سرمایهگذاری بر روی تولید سریالهای باکیفیت، جذب نویسندگان و کارگردانان خلاق، و ایجاد فضایی آزادتر برای تولید محتوا، از جمله مواردی است که میتواند به بهبود وضعیت تلویزیون کمک کند. در غیر این صورت، تلویزیون به تدریج به یک رسانهی حاشیهای تبدیل خواهد شد و بازیگری در تلویزیون، دیگر آن جذابیت و اعتبار گذشته را نخواهد داشت.
صداوسیما و رقابت با پلتفرم
پلتفرمهای دیجیتال با آزادی عمل بیشتری که دارند، امکان تولید محتواهای متنوعتر، جذابتر و باکیفیتتری را فراهم میکنند. در مقابل، تلویزیون همچنان با محدودیتهای قانونی و ساختاری دستوپنجه نرم میکند.
بسیاری از بازیگران معتقدند که حضور در سریالهای تلویزیونی، ممکن است به جای ارتقاء، به نوعی محدودیت برای آنها تلقی شود. زیرا این تصور وجود دارد که بازیگران تلویزیونی، بیشتر به نقشهای تکراری و کلیشهای محدود میشوند و فرصتهای کمتری برای نمایش تواناییهای واقعی خود پیدا میکنند.
پلتفرمهای دیجیتال با سرمایهگذاریهای کلان و جذب بازیگران مطرح، توانستهاند مخاطبان زیادی را به خود جذب کنند. این امر باعث شده است که تلویزیون با کمبود بازیگر روبرو شود.
مخاطبان امروز به دنبال محتواهای متنوعتر، جذابتر و باکیفیتتر هستند. سریالهای تلویزیونی بسیاری از این انتظارات را برآورده نمیکنند.
پیامدهای کاهش جذابیت بازیگری در تلویزیون
با خروج بازیگران مطرح از تلویزیون، کیفیت سریالها نیز کاهش یافته است. بسیاری از سریالهای تلویزیونی به دلیل محدودیتهای محتوایی و کمبود ایدههای نو، به تکرار کلیشهها میپردازند. کاهش کیفیت سریالها و عدم توانایی در جذب بازیگران مطرح، به کاهش چشمگیر مخاطبان تلویزیون منجر شده است.
راهکارهایی برای بهبود وضعیت تلویزیون
تلویزیون باید با سرمایهگذاری بیشتر بر روی تولید سریالهای جذاب و باکیفیت، بتواند مخاطبان خود را حفظ کند و مخاطبان جدیدی را جذب نماید. تلویزیون باید با کاهش محدودیتهای موجود، به سازندگان محتوا اجازه دهد تا ایدههای نوآورانه خود را پیاده کنند.
با ایجاد شرایط بهتر برای بازیگران، تلویزیون میتواند آنها را به همکاری ترغیب کند. همکاری با پلتفرمهای دیجیتال میتواند به تلویزیون کمک کند تا از تجربیات و فناوریهای آنها بهرهمند شود.
تلویزیون برای حفظ جایگاه خود در دنیای رسانهای امروز، باید تغییرات اساسی در رویکرد خود ایجاد کند. در غیر این صورت، به تدریج به یک رسانهی حاشیهای تبدیل خواهد شد و بازیگری در تلویزیون، دیگر آن جذابیت و اعتبار گذشته را نخواهد داشت.
۲۴۵۲۴۵