شیام بنگال که حرفه‌اش بیش از پنج دهه طول کشید، تاثیری ماندگار بر صنعت فیلم‌سازی گذاشت. او هنر را با فعالیت اجتماعی تلفیق کرد و فاصله بین سینمای جریان اصلی و سینمای موازی را کاهش داد. او نقشی کلیدی در شکل‌گیری جنبش سینمای موج نوی هند، معروف به سینمای موازی، در دهه ۱۹۷۰ ایفا کرد.
این هنرمند فعالیت حرفه‌ای خود را با تبلیغات آغاز کرد و سپس وارد فیلم‌سازی شد و اولین فیلم داستانی او، «انکور» (۱۹۷۴)، به یکی از آثار بنیادی سینمای هند تبدیل شد و برای نمایش بی‌پرده سلسله‌مراتب اجتماعی و پویایی جنسیتی مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. این فیلم که در جشنواره برلین نمایش داده شد، جوایز متعدد ملی سینمای هند را کسب کرد.
در طول سال‌ها، آثار بنگال موضوعات متنوعی را بررسی کردند، از توانمندسازی روستاییان در «منتن» (۱۹۷۶) گرفته تا حقوق زنان در «بومیکا» (۱۹۷۷)، جنگ اول استقلال هند علیه بریتانیا در «جنون» (۱۹۷۹) و تفسیر مدرنی از حماسه کهن «ماهابهاراتا» با فیلم «کالیوگ » (۱۹۸۱).
بنگال به‌عنوان مربی بسیاری از بازیگران، نویسندگان و تکنسین‌ها، در پرورش برخی از بهترین استعدادهای صنعت فیلم‌سازی نقش داشت. بسیاری از آنها از جمله شبانه اعظمی، نصیرالدین شاه و کلبهوشن کارباندا در جشن تولد ۹۰سالگی او در ۱۴دسامبر امسال حضور داشتند.
شیخار کاپور، کارگردان فیلم «الیزابت»، در توییتی درباره مرگ این کارگردان نوشت: «شیام بنگال سینمای موج نو را خلق کرد. او همیشه به‌عنوان مردی که جهت سینمای هند را با فیلم‌هایی چون «انکور»، «منتن» و بی‌شمار آثار دیگر تغییر داد، به یاد خواهد ماند. او ستارگانی همچون شبانه اعظمی و سمیتا پاتیل را به سینما معرفی کرد. خداحافظ دوست و راهنمای من.»
