در اعماق یکی از مرموزترین مناطق زمین، یک شگفتی طبیعی خاص وجود دارد که دانسته‌هایمان درباره آبشارها را به چالش می‌کشد.
به گزارش ایرنا، وقتی به آبشارها فکر می‌کنیم، معمولاً تصاویری از آبشارهای بلند مانند آبشار آنجِل در ونزوئلا یا آبشارهای نیاگارا در مرز کانادا و آمریکا به ذهنمان خطور می‌کند. این مکان‌های دیدنی معروف به دلیل ارتفاعات چشمگیر و جریان‌های قدرتمندشان، هر سال میلیون‌ها بازدیدکننده را به خود جذب می‌کنند؛ اما حتی مشهورترینِ آن‌ها نیز در مقایسه با یک شگفتی طبیعی وسیع و خارق‌العاده که عنوان بزرگترین آبشار کره زمین را به خود اختصاص داده است، رنگ می‌بازند. بزرگترین آبشار کره زمین عنوانی است که هیچ‌یک از آبشارهای واقع در خشکی نمی‌توانند به خود اختصاص دهند.
این پدیده عظیم نه تنها دارای اندازه‌ای بی‌نظیر است، بلکه در شکل‌دهی سیاره ما نیز نقش دارد.
در زیر آب‌های قطب شمال، بین گرینلند (کشوری جزیره‌ای در آمریکای شمالی و بخشی از قلمرو دانمارک) و ایسلند (کشوری جزیره‌ای در شمال اروپا) یک پدیده طبیعی خارق‌العاده وجود دارد که آب‌مروارید تنگه دانمارک (Denmark Strait cataract) نامیده می‌شود. ارتفاع این آبشار عظیم زیر آب، ۱۱ هزار و ۵۰۰ فوت (۳۵۰۵ متر)، سه برابر ارتفاع آنجل (بلندترین آبشار روی خشکی) است. پهنای باورنکردنی این آبشار ۳۰۰ مایل (۴۸۰ کیلومتر) است و نقش مهمی در جریان‌های اقیانوسی جهان ایفا می‌کند.
آب‌مروارید تنگه دانمارک در جایی شکل می‌گیرد که آب سرد و سنگین دریاهای نوردیک به آب گرم‌تر و سبک‌تر اقیانوس اطلس می‌رسد. تضاد شدید دما و شوری این آب‌ها، شرایطی را ایجاد می‌کند تا این آبشار، حجم عظیمی از آب را در امتداد کف اقیانوس حرکت دهد.
این آبشار مقیاس عظیمی دارد؛ اما نمی‌توان آن را با چشم غیرمسلح مشاهده کرد و فقط با استفاده از ابزارهای پیشرفته اقیانوس‌شناسی می‌توان آن را بررسی کرد.
آب‌مروارید تنگه دانمارک یادگاری از گذشته باستانی زمین است که در آخرین عصر یخبندان، بین ۱۷ هزار و ۵۰۰ تا ۱۱ هزار و ۵۰۰ سال پیش متولد شد. این ساختار منحصربه‌فرد، که پس از عقب‌نشینی یخچال‌های طبیعی به‌جا ماند، در هیچ جای دیگر سیاره ما مشابهی ندارد.
