نامه نیوز - درگیری‌های اخیر در سوریه، به‌ویژه در شهرهای حمص، طرطوس و لاذقیه، نشان‌دهنده افزایش نارضایتی‌ها و ناامنی در این کشور است. گزارش‌ها حاکی از آن است که شورشیان مسلح  تحریرالشام، با رفتارهای خشونت‌آمیز و سرکوبگرانه، بحران انسانی و امنیتی را تشدید کرده‌اند. این گروه که تلاش می‌کند خود را برای اداره امور در سوریه آماده نشان دهد، با جنایات و اقداماتی مانند سرقت، آدم‌ربایی، و کشتار غیرنظامیان، بیش از پیش از سوی  بخشی از  افکار عمومی سوریه طرد شده است.درگیری‌های مسلحانه در مناطق علوی‌نشین حمص، به‌ویژه استفاده از تسلیحات سنگین مانند تانک‌ها و موشک‌اندازها، منجر به کشته شدن تعدادی از نیروهای اداره عملیات نظامی سوریه شد. این وقایع به اعتراضات گسترده مردم در شهرهای مختلف دامن زده است. معترضان، که بیشتر از (اقلیت) علوی هستند، با انتقاد از جنایات شورشیان، خواستار اقدام جدی‌تر برای بازگرداندن امنیت شده‌اند.در طرطوس و لاذقیه، اقدامات تحریرالشام به شکل آشکارتری دیده می‌شود. ورود عناصر حزب الترکستانی، که وابسته به این گروه هستند، به این شهرها با تیراندازی بی‌هدف به سوی منازل مسکونی و شکنجه غیرنظامیان همراه بوده است.

رفتارهای سرکوبگرانه شورشیان حتی به آتش زدن نمادهای مذهبی و اماکن تاریخی نیز کشیده شده است؛ امری که مردم محلی را به واکنش واداشته و تظاهرات گسترده‌ای در این مناطق شکل گرفته است.در کنار این خشونت‌ها، انتشار ویدئوهایی از شکنجه و کشتار علویان به‌دست شورشیان، نگرانی از وقوع فجایعی مشابه فاجعه اسپایکر عراق را افزایش داده است. بسیاری از این اقدامات به‌وضوح نشان می‌دهد که گروه‌های مسلح وابسته به تحریرالشام، با حمایت برخی قدرت‌های خارجی، به دنبال ایجاد ترس و ناامنی در میان مردم سوریه هستند.در چنین شرایطی، تلاش‌های رسانه‌ای حکام جدید دمشق برای توجیه این اقدامات و متهم کردن نیروهای نظام سابق به‌جای آرام کردن اوضاع، به خشم عمومی دامن زده است. ناامنی جاری، که با عدم توانایی تحریرالشام در مدیریت اوضاع تشدید شده، می‌تواند به یک نقطه عطف در تضعیف پایگاه اجتماعی این گروه تبدیل شود. واقعیت این است که رفتارهای افراطی و رویکرد خشونت‌محور این گروه، سوریه را بیش از پیش به سمت هرج‌ومرج سوق داده و زمینه را برای گسترش اعتراضات مردمی فراهم کرده است.با توجه به وضعیت فعلی، به‌نظر می‌رسد تحریرالشام، با وجود ادعاهایش درباره تأمین امنیت و اداره مناطق تحت کنترل، در تحقق این اهداف ناکام مانده است. استراتژی این گروه، که رفته رفته بر پایه ارعاب و سرکوب استوار شده است، نه‌تنها باعث جلب حمایت مردمی نشده، بلکه به شکاف بیشتر میان آن‌ها و جوامع محلی انجامیده است. این ناکارآمدی در مدیریت بحران و ناتوانی در ارائه یک الگوی حکمرانی پایدار، به وضوح نشان می‌دهد که تحریرالشام بیش از آن که یک نیروی مشروع باشد، ابزار دستیابی به اهداف کوتاه‌مدت قدرت‌های خارجی است. در نتیجه، این گروه به‌جای تقویت موقعیت خود، به‌تدریج مشروعیت اجتماعی و حتی سیاسی‌اش را از دست می‌دهد و زمینه برای شکل‌گیری اتحادهای جدید علیه آن فراهم می‌شود.

منبع: روزنامه خراسان