با افزایش چشمگیر تمایل افراد ثروتمند به خرید و احداث پناهگاه در برابر بمب اتم، کارشناسان باور دارند که پناهگاه‌ها بیش از آنکه ماهیت کاربردی داشته باشند، به عنوان مکانیزمی دفاعی برای مقابله با احساس ناامنی و بی‌ثباتی در دنیای امروز ایفای نقش می‌کنند. درواقع پناهگاه‌ها برای افراد ثروتمند احساسی کاذب از کنترل و امنیت را ایجاد می‌کنند.
به گزارش زومیت، آسوشیتدپرس می‌نویسد صنعت ساخت پناهگاه‌های امنیتی در سال گذشته رشد چشمگیری داشته و به ارزش بازار ۱۳۷ میلیون دلار دست یافته است. پیش‌بینی می‌شود این روند روبه‌رشد ادامه پیدا کند و بر اساس تحلیل شرکت مشاوره‌ای بلوویو، تا پایان دهه به ۱۷۵ میلیون دلار افزایش یابد.
به‌عقیده‌ی کارشناسان، پناهگاه‌ها بیشتر به منظور کاهش اضطراب ناشی از تهدیدات اتمی طراحی و ساخته می‌شوند تا مقابله با واقعیت‌های هسته‌ای. در نهایت، فرد مجبور خواهد بود از پناهگاه خارج و با شرایط هولناک موجود در سطح زمین مواجه شود.
یکی از اعضای کمپین بین‌المللی لغو سلاح‌های هسته‌ای، می‌گوید: «در حقیقت، پناهگاه‌ها ابزاری برای بقا در جنگ هسته‌ای نیستند، بلکه ابزاری برای کمک به مردم در تحمل روانی احتمال وقوع جنگ هسته‌ای هستند.»
واقعیت هولناک انفجار هسته‌ای بسیار فراتر از انفجار اولیه است. تشعشعات، که جنبه‌ای وحشتناک از سلاح‌های هسته‌ای محسوب می‌شود، تهدیدی طولانی‌مدت و مخفی به‌شمار می‌رود. حتی بازماندگان انفجار اولیه نیز با چشم‌انداز هولناک بارش رادیواکتیو بر مناطق اطراف روبه‌رو خواهند شد. این آلودگی عواقب طولانی‌مدت خطرناکی طی نسل‌های مختلف دارد که تأثیر پایدار فاجعه‌ی چرنوبیل پس از گذشت تقریباً ۴۰ سال، همین موضوع را نشان می‌دهد.
پیامدهای جنگ هسته‌ای شامل طیف گسترده‌ای از فجایع از جمله قحطی گسترده، کمبود شدید آب و فروپاشی کامل نظم اجتماعی خواهد بود. در چنین سناریویی، آرامش روانی حاصل از پناهگاه‌ها، توهمی زودگذر و در نهایت بیهوده خواهد بود.
عضو کمپین جهانی لغو سلاح‌های هسته‌ای می‌گوید در نهایت، تنها راه‌حل برای محافظت از مردم در برابر جنگ هسته‌ای، حذف کامل سلاح‌های هسته‌ای است.
سم لیر، پژوهشگر مرکز مطالعات عدم اشاعه‌ی سلاح‌های هسته‌ای در مؤسسه‌ی جیمز مارتین، می‌گوید: «حتی اگر امکان بقا در صورت وقوع جنگ هسته‌ای از آنچه بسیاری تصور می‌کنند، بیشتر باشد، به‌نظر من پیامدهای آن نیز از تصور عموم مردم هولناک‌تر خواهد بود. جنگ هسته‌ای، تغییرات بنیادینی در شیوه‌ی زندگی ما ایجاد خواهد کرد که پیامدهای عمیقی به دنبال خواهد داشت.»
