محمدحسین واحدی؛ زندان هولناک صیدنایا در سوریه واقعیت زندان‌های مصر، پرونده‌های فراموش‌شده‌های پشت میله‌های زندان و سرنوشت قربانیان شکنجه و ناپدید شدن اجباری در دوران حکومت عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور کنونی مصر را مورد توجه قرار داده است. هزاران خانواده مصری با توجه به ادامه بازداشت مخالفان سیاسی السیسی از جمله کودکان، زنان، بیماران و افراد مسن از زمان کودتای ژوئیه ۲۰۱۳، از تکرار فاجعه صیدنایا بیم دارند. حبس پس از محاکمه‌هایی صورت می‌گیرد که سازمان‌های حقوق بشر می‌گویند فاقد استاندارد‌های بین المللی عدالت و صداقت هستند.
«ما نمی‌خواهیم مانند سوریه باشیم.» یکی از ابتکارات حقوق بشر مصر گفت. این بیانگر ترس‌هایی است که خانواده‌های زندانیان را آزار می‌دهد و در عین حال سوالاتی را مطرح می‌کند: آیا زندان‌های زیرزمینی مصر وجود دارد؟ قربانیان ناپدید شده به اجبار کجا هستند؟ چند نفر شکنجه شده‌اند یا با سهل انگاری پزشکی مواجه شده‌اند؟ چرا مصر زندان‌های خود را به روی بازرسی‌های بین المللی باز نمی‌کند؟ آیا مصر زندان صیدنایا خود را دارد؟ آیا زندان‌های مصر از نظر حقوق بشر استاندارد‌های بین المللی را رعایت می‌کنند؟
سازمان غیردولتی حقوق بشر مصر مستقر در لندن با عنوان «صیدنایا مصر... قبرستان زندگان» نقشه‌ای از زندان‌های بدنام این کشور از جمله بدر، العبادیه، العزولی، برج العرب، ابوزعبل، ترسیم کرد. وادی النترون، زندان اسیوط و دره جدید. از مقامات قاهره خواست تا زندان‌های مصر را از زندانیان سیاسی خالی کنند و جلوی تخلفات انجام شده علیه مخالفان رژیم را در این زندان‌ها بگیرند.۷۸ زندان اصلی در سراسر مصر گسترده شده است، علاوه بر صد‌ها بازداشتگاه و سلول‌های مخفی متعلق به آژانس امنیت ملی، که سابقاً امنیت دولتی (یک سازمان اطلاعات داخلی) بود.
این سلول‌ها را می‌توان در داخل ایستگاه‌های پلیس یا در داخل مقر آژانس در استان‌های مصر قرار داد.۷۸ زندان اصلی در سراسر مصر گسترده شده است، علاوه بر صد‌ها بازداشتگاه و سلول‌های مخفی متعلق به آژانس امنیت ملی، که سابقاً امنیت دولتی (یک سازمان اطلاعات داخلی) بود. این سلول‌ها را می‌توان در داخل ایستگاه‌های پلیس یا در داخل مقر آژانس در استان‌های مصر قرار داد.۷۸ زندان اصلی در سراسر مصر گسترده شده است، علاوه بر صد‌ها بازداشتگاه و سلول‌های مخفی متعلق به آژانس امنیت ملی، که سابقاً امنیت دولتی (یک سازمان اطلاعات داخلی) بود. این سلول‌ها را می‌توان در داخل ایستگاه‌های پلیس یا در داخل مقر آژانس در استان‌های مصر قرار داد.
شبکه عربی اطلاعات حقوق بشر (ANHRI) در سال ۲۰۲۱ تعداد زندانیان سیاسی در مصر را حدود ۶۵۰۰۰ نفر تخمین زد. به گفته سازمان غیردولتی جبهه مصر برای حقوق بشر، زندانیان سیاسی از تعدادی تخلف رنج می‌برند که مهم‌ترین آنها سلول انفرادی در اتاق‌های انضباطی است. ضرب و شتم یا آنچه به عنوان «تشریفه» آیین استقبال از زندانیان جدید که با چوب و باتوم مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند معروف است. قطع آب و برق؛ محرومیت از غذا، دارو، ملاقات و ورزش؛ استفاده از چراغ قوه‌های روشن در شب برای جلوگیری از خواب آنها؛ نظارت شبانه روزی؛ انتقال به زندان‌های دور؛ و بازیافت پرونده‌ها یعنی ادامه بازداشت پس از انقضای مدت قانونی بازداشت موقت.
