مسعود کوثری، عضو هیأت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در نشست «از فریاد تا سکوت» گفت: جنبشها باید فکری برای فردای خودشان کنند. چه جنبش موفق شود و چه موفق نشود، یک عده آسیب میبینند و وارد یک دوره عدم تعادل روانی میشویم و باید راهی برای آن پیدا کرد.
همیشه در این شرایط فرد رادیکالترین حرکت را نسبت به خودش انجام میدهد؛ یعنی چیزی که از مسیر زندگی ما خارج است. به هر حال رفتارهای رادیکال جاهایی که ناکامی رخ میدهد، زیاد است.
در جنبشها حقیقت و مجاز وجود دارد؛ حقیقت وجود دارد و نمایش هم وجود دارد؛ آسیب روانی و مسائل بعد از خودش هم دارد.
بنابراین فکر میکنم یک دورهای در دانشگاههای ایران راجع به این موضوع صحبت کنیم و آدمها بتوانند راهحلهایی پیدا کنند.