همه گیری کرونا نیاز اساسی به امنیت افراد بیشماری در سراسر جهان را تضعیف کرد. پس از دهه‌ها هشدار، فجایع زیست‌محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی عادی شده‌اند و بر تعداد و شدت آنها افزوده می‌شود. در بسیاری از کشورها، شکاف اقتصادی بین «دارا ها» و «ندار ها» در حال افزایش است.
به گزارش خبرآنلاین، ناآرامی‌های سیاسی در حال افزایش است و ما در حال حاضر شاهد بیشترین تعداد درگیری‌های جهانی از زمان جنگ جهانی دوم هستیم. در این زمانه پر اضطراب که تهدیدها رایج‌تر و شدیدتر هستند، آیا ممکن است شیفتگی عمومی به روانشناسی مثبت‌گرا و شکوفایی انسان تحت‌الشعاع نیازهای اساسی‌تری قرار گیرد که ارزش بقای فوری‌تری دارند؟
درک متناسب از وضعیت انسان مستلزم پذیرش موارد منفی است. برخی از محققان بر این باورند که تفکر و احساس منفی نه تنها مفید، بلکه ضروری است. مثلا زمانی که هیچ غذایی نداشته باشید یا سیل و جنگ خانه شما را ویران کرده است، به سختی می‌توان تفکرات مثبت‌گرا را پذیرفت.
اگر شرایطی که شامل فراوانی و امنیت است، زمینه را برای شکوفایی روانشناسی مثبت‌گرا فراهم کند، آیا شرایطی که شامل کمبود و تهدید می‌شوند، محیطی را ایجاد می‌کند که در آن علاقه به روانشناسی مثبت‌گرا کاهش می‌یابد و نگرانی‌های به ظاهر اساسی‌تر برای بقا جایگزین می‌شوند؟
روانشناسی مثبت‌گرا هم حوزه تحقیق و هم یک جنبش است. به عنوان یک حوزه تحقیق، از بین نمی‌رود، زیرا هرگز غایب نبوده است. علاقه به زندگی خوب به مدت طولانی قبل از معرفی روانشناسی مثبت‌گرا توسط سلیگمن وجود داشته است.
با این حال، به عنوان یک جنبش، روانشناسی مثبت‌گرا ممکن است لحظه غروب خود را سپری کند. با توجه به اینکه مردم بیشتر و بیشتر مشغول تامین سرپناه، یافتن غذای مقرون به صرفه برای خوردن و محافظت از خود در برابر خطرات متعدد می‌شوند، جنبش روانشناسی مثبت‌گرا ممکن است به عنوان یک امر تجملی عجیب و غریب، یادگاری از دوران راحت گذشته که افراد ثروتمند توانستند به جای تمرکز بر ضرورت‌های اساسی تلاش برای بقا، خود را با پرسش‌های فلسفی مشغول کنند. اگر روانشناسی مثبت‌گرا را به عنوان یک جنبش در نظر بگیریم، ممکن است به زودی شاهد پایان آن باشیم.
منبع: psychologytoday
