به گزارش رکنا، خواب رفتگی دست و پا یا همان بیحسی موقتی، که معمولاً همراه با احساس گزگز یا سوزش است، میتواند دلایل مختلفی داشته باشد.
برخی از علل رایج خواب رفتن دست و پا عبارتند از:
فشرده شدن عصب: یکی از شایعترین علل خواب رفتن موقت دست و پا فشرده شدن عصبها در اثر فشار زیاد بر روی عصبها است. مثلاً در هنگام خوابیدن در وضعیتی خاص که فشاری به بازو یا پا وارد میشود، ممکن است این حالت رخ دهد.
مشکلات گردش خون: کاهش یا اختلال در جریان خون به دستها یا پاها نیز میتواند باعث خواب رفتن شود. این مشکل ممکن است در اثر نشستن یا ایستادن طولانیمدت در یک موقعیت ثابت ایجاد شود.
فشار زیاد بر روی اعصاب: مانند فشاری که به عصبهای ستون فقرات یا اعصاب اندامها وارد میشود، مثلاً در اثر گردن درد یا دیسک کمر.
بیماریهای عصبی: برخی از بیماریهای عصبی مانند بیماری دیابت، اماس (مولتیپل اسکلروزیس)، و نوروپاتی محیطی میتوانند باعث خواب رفتن یا بیحسی در دستها و پاها شوند.
کمبود ویتامینها و مواد معدنی: کمبود ویتامینهایی مانند ویتامین B12 یا مواد معدنی مانند منیزیم میتواند به مشکلات عصبی منجر شود که باعث بیحسی و خواب رفتن اعضای بدن شود.
اضطراب یا استرس: استرس و اضطراب میتوانند باعث بروز علائم جسمی مانند خواب رفتن دست و پا شوند.
اگر این مشکل به صورت مکرر یا طولانیمدت رخ دهد، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا علل اصلی آن شناسایی شده و درمان مناسب انجام شود.
خواب رفتن دست و پا، یا بیحسی و گزگز، به وضعیتی گفته میشود که در آن احساسات طبیعی در پوست یا عضلات ناحیهای از بدن، به خصوص در دستها یا پاها، مختل میشود. این حالت معمولاً به طور موقت و به دلیل فشاری که به اعصاب یا رگهای خونی وارد میشود، ایجاد میشود. با این حال، برخی علل میتوانند موجب خواب رفتن مداوم یا تکراری این نواحی شوند. در ادامه به توضیحات بیشتر در مورد علل مختلف خواب رفتن دست و پا پرداخته میشود.
1. فشرده شدن اعصاب (پریودهای موقت خواب رفتن)
یکی از دلایل رایج خواب رفتن موقت دست و پا، فشرده شدن یا فشار آوردن به اعصاب است. این وضعیت ممکن است به دلایل زیر رخ دهد:
نشستن یا ایستادن در یک وضعیت ثابت: زمانی که شما برای مدت طولانی در یک وضعیت خاص مینشینید یا میایستید، ممکن است فشار بر روی اعصاب ایجاد شود. مثلاً زمانی که به صورت خمیده یا با دست زیر سر میخوابید، ممکن است احساس خواب رفتن در دستها یا پاها ایجاد شود.
فشار در حین خواب: خوابیدن در وضعیتی که به یکی از دستها یا پاها فشار میآید، مانند خوابیدن بر روی بازو یا پای خود، ممکن است موجب خواب رفتن موقت شود.
2. مشکلات گردش خون
یکی از دلایل دیگر خواب رفتن، کاهش یا اختلال در جریان خون به اندامها است. این امر معمولاً به دلایل زیر رخ میدهد:
فشردگی رگها: زمانی که رگهای خونی تحت فشار قرار میگیرند، خون نمیتواند به درستی به دستها و پاها برسد. به عنوان مثال، در صورتی که پاها را به طور طولانی در وضعیت تنگ و محدود نگه دارید، ممکن است احساس بیحسی و خواب رفتن در آنها ایجاد شود.
بیماریهای قلبی یا عروقی: مشکلات مانند تصلب شرایین (سخت شدن دیواره شریانها) میتواند جریان خون را مختل کرده و منجر به خواب رفتن دستها و پاها شود.
3. بیماریهای عصبی و نورولوژیک
خواب رفتن مداوم و تکراری ممکن است به دلیل مشکلات عصبی ایجاد شود. برخی از این بیماریها عبارتند از:
دیابت: افراد مبتلا به دیابت ممکن است دچار نوروپاتی دیابتی شوند، که نوعی آسیب به اعصاب است و باعث خواب رفتن دستها و پاها میشود.
مولتیپل اسکلروزیس (MS): این بیماری عصبی که موجب تخریب میلین (غلاف محافظ اعصاب) میشود، میتواند منجر به بیحسی، خواب رفتن، و ضعف در اندامها شود.
سندروم تونل کارپال: فشرده شدن عصب میانه در ناحیه مچ دست، که در افرادی که ساعات طولانی با کامپیوتر یا در شرایط خاص کار میکنند، میتواند موجب خواب رفتن یا بیحسی در دستها شود.
آسیب به عصب سیاتیک: عصب سیاتیک که از کمر به سمت پاها امتداد دارد، ممکن است تحت فشار قرار گیرد و موجب درد و خواب رفتن در پاها شود.
4. کمبود ویتامینها و مواد معدنی
کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی نیز میتواند به مشکلات عصبی منجر شود که یکی از عوارض آن خواب رفتن یا بیحسی در دستها و پاها است:
کمبود ویتامین B12: این ویتامین برای سلامت اعصاب ضروری است و کمبود آن میتواند به آسیب عصبی منجر شود که یکی از علائم آن خواب رفتن دست و پا است.
کمبود منیزیم: منیزیم نقش مهمی در انتقال سیگنالهای عصبی ایفا میکند و کمبود آن ممکن است به مشکلات عصبی و خواب رفتن منجر شود.
5. استرس و اضطراب
استرس و اضطراب میتوانند باعث بروز علائم جسمی مختلفی از جمله خواب رفتن دست و پا شوند. این حالت ممکن است به دلیل تحریک سیستم عصبی خودمختار (که به تنظیم فعالیتهای بدن مانند ضربان قلب و فشار خون کمک میکند) ایجاد شود. در مواقع استرس، بدن به طور طبیعی به یک "حالت جنگ یا گریز" میرود و این میتواند منجر به اختلالات موقتی در عملکرد عصبها و احساس خواب رفتن شود.
6. سایر علل
اختلالات هورمونی: در دوران بارداری یا مشکلات هورمونی دیگر، خواب رفتن دستها و پاها ممکن است رخ دهد.
آسیبهای جسمی یا جراحی: پس از آسیبهای فیزیکی یا عملهای جراحی، ممکن است به دلیل آسیب به عصبها یا بافتها، خواب رفتن موقت یا دائمی ایجاد شود.
اگر خواب رفتن دست و پا به صورت مکرر یا طولانیمدت رخ دهد، یا همراه با علائمی مانند درد شدید، ضعف، بیحسی پیشرونده، یا مشکلات تعادل باشد، باید به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشاندهنده یک مشکل جدیتر مانند بیماری عصبی، اختلالات گردش خون، یا دیابت باشد.
پزشک ممکن است آزمایشهایی مانند آزمایش خون، تصویربرداری (MRI یا سیتیاسکن)، و ارزیابی عصبی برای شناسایی علت اصلی خواب رفتن تجویز کند.
در جدول زیر، دلایل خواب رفتن دست و پا به طور جداگانه مقایسه شدهاند:
علت | خواب رفتن دست | خواب رفتن پا |
---|---|---|
فشردگی عصب | - فشار روی عصب در ناحیه گردن یا بازو (مثل فشردگی عصب در گردن) | - فشار روی عصب در ناحیه کمر (مثل فشردگی عصب سیاتیک) |
اختلالات گردش خون | - فشار بر رگهای خونی در بازو یا مچ دست | - فشار بر رگهای خونی در پاها یا ران |
بیماریهای عصبی | - نوروپاتی محیطی (مثل دیابت) یا آسیب عصبی در دستها | - آسیب عصبی (مثل دیسک کمر یا نوروپاتی دیابتی در پاها) |
کمبود ویتامینها و مواد معدنی | - کمبود ویتامین B12 یا منیزیم در اعصاب دستها | - کمبود ویتامین B12 یا منیزیم در اعصاب پاها |
فشار فیزیکی یا وضعیت بدنی | - خوابیدن با فشار روی بازو یا استفاده طولانی از دست | - نشستن یا ایستادن در وضعیت ثابت یا فشاری روی پاها |
استرس و اضطراب | - پاسخ بدن به استرس میتواند موجب بیحسی دستها شود | - استرس میتواند بر پاها نیز تاثیر بگذارد، به ویژه در شرایط اضطراب یا حمله پانیک |
بیماریهای خاص عصبی | - مشکلاتی مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) که روی دستها تاثیر میگذارد | - آسیبهای مشابه در پاها به ویژه در بیماریهایی مانند MS |
اختلالات هورمونی | - تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا یائسگی | - اختلالات هورمونی که باعث فشار روی رگها یا اعصاب پاها میشود |
آسیبهای جسمی | - آسیبهای جسمی یا جراحی در ناحیه دست | - آسیبهای جسمی یا جراحی در ناحیه پا |
این جدول نشان میدهد که بسیاری از دلایل خواب رفتن دست و پا مشابه هستند، اما ممکن است با توجه به محل و نوع آسیب، تفاوتهایی در علل و تاثیرات آنها وجود داشته باشد.
در اینجا روشهای درمانی برای خواب رفتن دست و خواب رفتن پا را بر اساس علل مختلف هر کدام توضیح دادهایم:
1. فشردگی عصب
خواب رفتن دست:
استراحت و تغییر وضعیت: اگر دست تحت فشار است، تغییر وضعیت و استراحت به آن کمک میکند.
فیزیوتراپی: برای درمان فشردگی عصب در ناحیه گردن یا بازو، فیزیوتراپی میتواند مفید باشد.
استفاده از بریس یا گچ: در برخی موارد، ممکن است استفاده از بریس برای کاهش فشار روی عصب ضروری باشد.
خواب رفتن پا:
استراحت و تغییر وضعیت: مانند خواب رفتن دست، تغییر وضعیت و استراحت میتواند به تسکین فشار روی عصب کمک کند.
فیزیوتراپی و تمرینات کششی: برای کاهش فشار روی عصب سیاتیک یا دیگر اعصاب پا، تمرینات فیزیوتراپی مفید است.
2. اختلالات گردش خون
خواب رفتن دست:
تحرک و تغییر وضعیت: حرکت دادن دستها و تغییر وضعیت بدن به بهبود جریان خون کمک میکند.
ماساژ: ماساژ دادن دستها میتواند به بازگشت جریان خون کمک کند.
خواب رفتن پا:
تحرک و ورزش: پیادهروی و تمرینات هوازی میتوانند به بهبود گردش خون در پاها کمک کنند.
رفع فشار: اگر در حالت نشسته یا ایستاده به مدت طولانی هستید، بهتر است از وضعیت ثابت خارج شوید و پاها را بلند کنید.
3. بیماریهای عصبی
خواب رفتن دست:
داروهای ضد درد و ضد التهاب: اگر مشکل عصبی مانند نوروپاتی وجود داشته باشد، داروهایی مانند مسکنها و ضد التهابها ممکن است تجویز شوند.
فیزیوتراپی و درمانهای تخصصی: در صورت آسیب به عصبها، فیزیوتراپی و درمانهای خاص مانند تحریک عصبی میتوانند مفید باشند.
خواب رفتن پا:
داروهای تخصصی: در صورتی که خواب رفتن ناشی از دیابت یا نوروپاتی دیابتی باشد، کنترل قند خون و استفاده از داروهای مخصوص برای محافظت از اعصاب توصیه میشود.
فیزیوتراپی و تحریک عصبی: برای تسکین مشکلات عصبی و بهبود عملکرد اعصاب پاها، فیزیوتراپی و درمانهای تخصصی میتواند کمککننده باشد.
4. کمبود ویتامینها و مواد معدنی
خواب رفتن دست:
مکملهای ویتامینی: برای درمان کمبود ویتامین B12 یا منیزیم، مصرف مکملهای مربوطه توصیه میشود.
رژیم غذایی مناسب: افزایش مصرف غذاهای غنی از ویتامین B12 (مانند گوشت، ماهی، تخم مرغ) و منیزیم (مانند بادام، سبزیجات برگدار) میتواند مفید باشد.
خواب رفتن پا:
مکملهای ویتامینی: مصرف مکملهای B12 و منیزیم برای درمان خواب رفتن ناشی از کمبود این مواد معدنی در پاها مفید است.
رژیم غذایی مناسب: مصرف مواد غذایی غنی از این ویتامینها و مواد معدنی برای پیشگیری از خواب رفتن پاها مفید است.
5. فشار فیزیکی یا وضعیت بدنی
خواب رفتن دست:
تغییر وضعیت خواب: از خوابیدن در وضعیتی که فشار روی بازو یا دست وارد میشود، اجتناب کنید.
استراحت و حرکات کششی: پس از مدت طولانی نشستن یا خوابیدن در یک وضعیت، دستها را کشش دهید و حرکت دهید.
خواب رفتن پا:
تغییر وضعیت ایستادن یا نشستن: برای کاهش فشار بر روی پاها، وضعیت ایستاده یا نشسته را تغییر دهید.
استراحت و حرکات کششی: پاها را بلند کنید و چند دقیقه استراحت کنید تا جریان خون بهبود یابد.
6. استرس و اضطراب
خواب رفتن دست:
مدیتیشن و تمرینات تنفسی: تمرینهای آرامشبخش و تنفسی مانند یوگا و مدیتیشن میتواند به کاهش استرس و بهبود علائم خواب رفتن دست کمک کند.
داروهای ضد اضطراب: در صورت شدید بودن استرس یا اضطراب، پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب تجویز کند.
خواب رفتن پا:
مدیتیشن و تمرینات آرامشبخش: مانند دستها، تمرینات آرامشبخش برای کاهش استرس میتواند به خواب رفتن پاها کمک کند.
مشاوره روانشناسی: در صورتی که اضطراب شدید باشد، مشاوره و درمانهای روانشناختی میتوانند موثر باشند.
7. آسیبهای جسمی
خواب رفتن دست:
استراحت و درمان پزشکی: اگر دست دچار آسیب شده باشد، ممکن است به استراحت، کمپرس یخ و داروهای ضد التهاب نیاز باشد.
فیزیوتراپی: برای درمان آسیب به عصبها یا عضلات دست، فیزیوتراپی میتواند مفید باشد.
خواب رفتن پا:
استراحت و درمان پزشکی: پس از آسیب به پاها، استراحت، استفاده از یخ و داروهای ضد التهاب ضروری است.
فیزیوتراپی و تمرینات بازتوانی: فیزیوتراپی برای بهبود آسیبهای جسمی پاها کمک میکند.
8. اختلالات هورمونی
خواب رفتن دست:
مراقبتهای هورمونی: در صورتی که خواب رفتن دست به دلیل تغییرات هورمونی باشد (مانند یائسگی یا بارداری)، درمانهای هورمونی ممکن است مفید باشند.
مشاوره پزشکی: پزشک ممکن است داروهایی برای تنظیم سطح هورمونها تجویز کند.
خواب رفتن پا:
مراقبتهای هورمونی: درمان هورمونی برای تنظیم سطح هورمونها و کاهش علائم مرتبط با خواب رفتن پا توصیه میشود.
مراجعه به پزشک: در صورت بارداری یا یائسگی، مراجعه به پزشک برای درمان اختلالات هورمونی مهم است.
نتیجه گیری:
درمان خواب رفتن دست و پا بسته به علت آن متفاوت است. در صورتی که خواب رفتن به طور مداوم یا تکراری اتفاق بیفتد، مشاوره با پزشک و انجام تستهای لازم برای شناسایی علت اصلی و درمان صحیح بسیار مهم است.