به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، در سال‌های اخیر، اقتصاد ایران با فراز و نشیب‌های بسیاری مواجه شده است. دولت یازدهم در شرایطی به قدرت رسید که کشور تحت تحریم‌های شدید بین‌المللی قرار داشت. با این حال، این دولت با شعار رفع تحریم‌ها و آغاز مذاکرات بین‌المللی، امیدواری‌هایی را در جامعه ایجاد کرد. این امیدواری‌ها همراه با سیاست‌های اقتصادی جدید، منجر به کاهش قابل توجه نرخ تورم در سال‌های اولیه فعالیت این دولت شد.
از تابستان سال ۱۳۹۲، نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه روندی نزولی را آغاز کرد. این کاهش تورم تا حدی بود که تا آبان همان سال، نرخ تورم به کمتر از ۴۰ درصد رسید و در ادامه، این روند کاهشی ادامه یافت تا جایی که در آبان ۱۳۹۴، تورم نقطه‌به‌نقطه به ۱۰.۵ درصد کاهش یافت.
این کاهش تورم تا حد زیادی ناشی از انتظارات مثبت جامعه و سیاست‌های اقتصادی وزارت اقتصاد دولت یازدهم بود. با امضای توافق برجام در سال ۱۳۹۴، این انتظارات مثبت تقویت شد و به دنبال آن، ایران شاهد طولانی‌ترین دوره تورم تک‌رقمی در تاریخ خود بود. از آذر ۱۳۹۴ تا اردیبهشت ۱۳۹۷، نرخ تورم نقطه‌به‌نقطه همواره زیر ۱۰ درصد باقی ماند و حتی در برخی ماه‌ها به کمترین سطح خود، یعنی ۵.۷ درصد در آذر ۱۳۹۵، رسید.
بنابراین، کم‌تورم‌ترین سال‌های اقتصاد ایران از ابتدای دهه 90 تا کنون، سال‌های 95 و 96 بوده‌اند. اگر تورم تا به امروز با همان سرعتی ادامه می‌یافت که در این دو سال جریان داشت، اکنون قیمت‌ها چند برابر شده بودند؟
مشروح این گزارش را در اکوایران با عنوان «اگر تورم تک‌رقمی می‌ماند؛ رویای از دست‌رفته ایرانیان» بخوانید.
