به گزارش همشهری آنلاین، محمد عبده‌زاده؛ عضو هیأت‌مدیره فدراسیون اقتصاد سلامت در روزنامه همشهری نوشت، ۹۸/۵ درصد داروها تولید داخل هستند و کمتر از ۱/۵درصد آنها از طریق واردات تامین می‌شود. سرمایه‌گذاری‌های زیادی طی سال‌های گذشته در صنعت دارو صورت گرفته و بسیاری از داروها چند تولیدکننده هم دارند. این عدد در برخی داروها به ۳۰تولیدکننده هم می‌رسد که قدرت صنعت دارویی ایران را نشان می‌دهد. اما یک نکته مهم هم وجود دارد؛ اگر چالشی در این حوزه رقم بخورد، قطعا مشکلات بیشتری متحمل خواهیم شد.

شرکت‌های داروسازی طی سال‌های اخیر با مشکل مهمی مثل قیمت‌های غیرواقعی به حیات خود ادامه داده‌اند، اما اکنون در شرایط سختی قرار گرفته‌اند. بسیاری از داروها با ضررهای ۲۰۰تا ۳۰۰درصدی در حال تولید هستند. اکنون خود سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت به این نتیجه رسیده‌اند که برای بخش قابل‌توجهی از اقلام دارویی با این همه زیان امکان ادامه تولید وجود ندارد و باید اصلاح قیمت صورت بگیرد. درحالی‌که طی سال‌های اخیر از سوی کمیسیون قیمت‌گذاری، بی‌انصافی‌هایی در این‌باره صورت‌گرفته که نتیجه آن ‌کمبودهای دارویی است.

قیمت دارو نیازمند اصلاح و واقعی‌شدن است و حساسیتی که نسبت به این مسئله وجود دارد، توجیه‌پذیر نیست. این اصلاح قیمت باید رخ دهد که کارخانه‌ها به حیات خود ادامه دهند. ستون فقرات سیستم دارویی کشور تولید داخل است و واردات، جزئی از آن است. تولید داخل به مشکل خورده و این بسیار جدی است و خطر تعطیلی این حوزه را تهدید می‌کند.اگر قیمت دارو اصلاح نشود، بی‌شک این وضعیت بدتر هم خواهد شد.

مردم باید بدانند که افزایش قیمت دارو ناشی از سودجویی و درآمد بیشتر نیست، بلکه تداوم حیات یک ثروت و فرصت مهم در کشور است. اما مسئله مهم این است که سازمان‌های بیمه‌گر متقاضی بودجه از دولت باشند و مابه‌التفاوت را پرداخت کنند که مردم با افزایش پرداخت از جیب مواجه نشوند. عجیب اینکه در اصلاح قیمت دارو از ۱۰هزار تومان به ۱۹هزار تومان همه حساس می‌شوند اما زمانی که ‌همین داروی ارزان را با قیمت ۹۰ تا ۲۹۰هزار تومانی وارد می‌کنیم، برای هیچ‌کسی سؤال پیش نمی‌آید. تولیدکنندگان دارو در کشورهای دیگر حمایت می‌شوند؛ مثل همین همسایه‌های خودمان‌ ترکیه و عراق که دولت تولیدات شرکت‌های داروسازی را به اندازه قیمت برند اصلی خریداری می‌کند، اما زمانی که در ایران می‌خواهیم ۱۰درصد قیمت برند اصلی را به تولیدکننده بدهیم، همه واکنش دارند.

با این شرایط صنعت چطور می‌تواند سرپا بماند، رقابت کند و رشد داشته باشد؟ نکته مهم اینکه صنعت دارو، تمام توانش را گذاشته‌ که کالای سلامت‌محور به‌ دست مردم برسد، پس این حمایت هم ضرورت دارد. در این‌باره چند پیشنهاد هم مطرح است که می‌تواند بازار و صنعت دارویی کشور را از مشکلات فعلی نجات دهد.

بیمه‌ها باید متناسب با بودجه‌ای که دارند برای خودشان تعهد ایجاد کنند. نباید همه‌چیز در تعهد آنها باشد و در عین حال هیچ پولی پرداخت نکنند.

صنعت دارو از یک‌سو از دولت طلبکار و از سوی دیگر برای ثبت سفارش بدهکار است. بهترین راهکار این است که از همین مطالبات، دولت به بانک مرکزی اعلام کند با ۱۰درصد، گشایش اعتبار انجام دهد و ۹۰درصد را هم زمانی بگیرد که صنعت از دولت پول خودش را گرفته باشد.

قیمت‌گذاری براساس تورم صورت بگیرد. ابتدای سال حقوق، دستمزد، آب و برق و... هر میزان ابلاغ شد، نیمی از تورم را به تجهیزات پزشکی و دارو قیمت بدهند.واقعی‌شدن بودجه دارو و تجهیزات در بودجه کشور هم ضرورت دارد که شامل بیمه‌ها و طرح دارویار هم هست.

تفکیک حساب‌های دارو و تجهیزات بیمارستانی از محل درآمدهای عمومی، همچنین افزایش بهره‌وری صنایع تولیدی از طریق بازسازی و نوسازی و اصلاح فرآیندها در وزارت بهداشت هم صورت بگیرد.