به گزارش خبرآنلاین، زباله‌های الکترونیکی به معنای واقعی کلمه، معادن عظیمی از طلا هستند: طبق برآوردهای انجام‌شده، میزان طلای موجود در یک تن زباله الکترونیکی حداقل ۱۰ برابر بیشتر از یک تن سنگ معدنی که از آن طلا استخراج می‌شود، است. در شرایطی که پیش‌بینی می‌شود که میزان زباله‌های الکترونیکی تا سال ۲۰۳۰ به ۸۰ میلیون تن برسد، یافتن راه‌هایی برای بازیابی این فلز گران‌بها بسیار مهم‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.

روش‌های سنتی بازیابی طلا از زباله‌های الکترونیکی، شامل استفاده از مواد شیمیایی خشنی از جمله سیانید است که خطرات زیست‌محیطی متعددی را به همراه دارد. روش زاده‌نظری بدون بهره‌گیری از مواد شیمیایی خطرناک و با استفاده از جذب شیمیایی (چسبندگی ذرات به سطح) انجام می‌پذیرد.

درباره این روش در «دانشمندان ایرانی زباله‌ را تبدیل به طلا کردند» بیشتر بخوانید.

امین زاده‌نظری، محقق فوق دکتری در آزمایشگاه علیرضا عباسپور راد، استاد شیمی مواد غذایی و تکنولوژی مواد تشکیل‌دهنده، به این نکته اشاره کرده که این روش می‌تواند استفاده پایداری برای حدود ۵۰ میلیون تن زباله الکترونیکی که سالانه دور ریخته می‌شود را فراهم کند. این درحالی است که در حال حاضر تنها ۲۰ درصد آن‌ها بازیافت می‌شوند.

۵۸۵۸