به گزارش همشهری‌آنلاین، باشگاه پرسپولیس برای ادامه فصل در پی یافتن یک سرمربی خارجی است و جز این هم چاره‌ای به‌نظر نمی‌رسد. در حال‌حاضر گزینه مطلوب داخلی در دسترس نیست و شاید فقط روی یحیی گل‌محمدی اجماع نسبی وجود داشت که او هم امروز تحت قرارداد فولاد است. در عین حال هواداران هم خواهان حضور مربی کارنامه‌دار خارجی هستند و کریم باقری نیز همین خواسته را از باشگاه داشته است. این یعنی ضرورت موضوع کاملا روشن است، اما باشگاه باید خیلی دقت کند که یک مربی مفید و جریان‌ساز جذب شود. خبر بد این است که دست‌کم مرور اتفاقات نشان می‌دهد خیلی از مربیان خارجی پرسپولیس، چندان موفق نبوده‌اند.
فهرست بلندبالای ناکام‌ها
در تاریخ لیگ برتر ۱۱سرمربی خارجی هدایت پرسپولیس را برعهده داشته‌اند. اگر ملاک موفقیت تنها فتح جام باشد، باید گفت از این بین فقط ۲نفر کامیاب بوده‌اند. وینکو بگوویچ کروات در لیگ سوم با پرسپولیس کهکشانی به جایی نرسید، هرچند در آن زمان رد پای کارشکنی‌های علی پروین و گروهش در پرسپولیس کاملا روشن بود. سال بعدش راینر سوبل آلمانی به ایران آمد. این بار پروین مدیرفنی بود و باز هم تا می‌توانست چوب لای چرخ سرمربی فرنگی گذاشت؛ ساده‌ترین مثالش، ترجمه‌های غلط داماد او برای سوبل که موضوع تازه اواخر فصل لو رفت! آری هان هلندی یک دوره کوتاه در لیگ پنجم سر کار بود، تیمش خوب بازی می‌کرد و نتایج هم بد نبود، اما خودش تا می‌توانست بی‌نظمی کرد و آخرش هم رفت و نیامد. مصطفی دنیزلی که در لیگ ششم روی نیمکت پرسپولیس نشست، یکی از محبوب‌ترین مربیان تاریخ باشگاه است که تیمش هم فوتبال محشری بازی می‌کرد، اما در نهایت موفق به کسب قهرمانی نشد. او در بازگشت به پرسپولیس در لیگ یازدهم هم توفیقی نداشت و تنها همان دربی معروف ایمون زاید را به جا گذاشت. در این فاصله نلو وینگادا، زلاتکو کرانچار و مانوئل ژوزه هم در لیگ‌های هشتم، دهم و دوازدهم به جایی نرسیدند. اواخر لیگ چهاردهم عصر درخشان برانکو آغاز شد و پس از او هم از بین کالدرون، اوسمار ویرا و گاریدو فقط اوسمار توانست جام بگیرد.
آبروداری برانکو
اگرچه اوسمار ویرا هم با پرسپولیس قهرمان لیگ برتر شد، اما منصفانه شاید یک نیم‌فصل برای پی‌بردن به عیار واقعی یک مربی خارجی کافی نباشد. اگر او را مستثنی کنیم، باید گفت فقط برانکو ایوانکویچ به‌معنای واقعی کلمه در پرسپولیس آبروداری کرد و نشان داد جذب درست یک مربی خارجی چه ارزش‌هایی می‌تواند داشته باشد. مرد کروات غیر از اینکه ۷جام معتبر با پرسپولیس گرفت و با سرخپوشان تا فینال لیگ قهرمانان آسیا نیز پیش رفت، امضای خودش را به تمام معنا پای تیم انداخت؛ از سبک بازی تا مخصوصا مقابله با بازیکن‌سالاری و احیای ارزش پیراهن.
طلسم ۶ماهه
نکته منفی دیگر اینکه هیچ‌یک از ۳سرمربی خارجی آخر پرسپولیس بیش از یک نیم‌فصل در این تیم نماندند؛ اوسمار خودش رفت، کالدرون با کارشکنی‌های تاریخی مدیران وقت باشگاه ناچار به ترک ایران شد و قصه گاریدو در همین فصل هم تازه‌تر از آن است که نیازی به بازگویی داشته باشد. مخلص کلام؛ مربی خارجی خیلی به درد می‌خورد و جنس خوبش می‌تواند امروز و فردای باشگاه را متحول کند، به شرط اینکه با دقت انتخاب شود، دور از شتاب‌زدگی و دلال‌بازی.
