آهنگسازی بر اشعاری که به صورت دکلمه اجرا شده‌اند، یکی از همان تجربه‌های خاص فریدون شهبازیان به حساب می‌آید. این کار بزرگ در حوالی سال 1346 با ابتکار و مدیریت احمدرضا احمدی شاعر در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شروع شد و چهره‌های زیادی همکاری کردند و فریدون شهبازیان هم توانست مجموعه‌ای از صدای شاعران معاصر، نوارهای قصه برای کودکان و آوازهای محلی و فولکلوریک را منتشر کند. هدف آنها این بود که جوان‌ها جذب شعر شوند و وقتی با این شعر و موسیقی ارتباط برقرار کردند، وادار شوند سراغ دیوان اشعار بروند و این حرکت به گسترش شعر خیلی کمک کرد. شهبازیان همیشه به نوجویی اهمیت می‌داد و تلاش می‌کرد در یک مسیر جدید حرکت کند. او اواخر دهه چهل و ابتدای دهه پنجاه به ساخت و تنظیم آثار در برنامه «گل‌ها» پرداخت. یکی از کارهای آن دوره‌اش قطعه
«پُر کن پیاله را» با صدای محمدرضا شجریان و شعر فریدون مشیری بود که بسیار محبوب شد و از آن به‌عنوان نخستین قطعاتی نام می‌برند که روی شعر نو ساخته شده است. یک بخش مهم دیگر زندگی هنری‌اش، به ساخت موسیقی فیلم مربوط می‌شود.او اواسط دهه ۵۰ این کار را آغاز کرد اما بیشتر فعالیت‌هایش در این زمینه بعد از انقلاب اتفاق افتاد، چون محدودیت‌های ایجاد‌شده برای برخی از خوانندگان فرصت چندانی برای تولید قطعات باکلام فراهم نمی‌کرد. در همین راستا شهبازیان برای بسیاری از فیلم‌های سینمایی و سریال‌های موفق موسیقی ساخت و جوایز بسیاری را در جشنواره‌های داخلی و خارجی گرفت که از آن میان می‌توان به موسیقی متن فیلم‌های «آوار» به کارگردانی سیروس الوند، «شیر سنگی» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی، «پاییزان» به کارگردانی رسول صدرعاملی، «هیوا» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور و... اشاره کرد. او می‌گفت آنچه برای من اهمیت دارد این است که دوست دارم موسیقی فیلم‌هایی که امضای من پای آنها می‌خورد، در جریان کلی فیلم تاثیر‌گذار باشند و همچنین بتوانند گره‌های دراماتیک یا جزئیات دیگر فیلم را بیان کنند.
فریدون شهبازیان در دهه 70 و بعد از رفع ممنوعیت موسیقی پاپ، در تولید و انتشار بسیاری از آلبوم‌های آن دوره نقش داشت و با این حال به موسیقی سنتی نیز وفادار ماند. «نیلوفرانه» با آهنگسازی عباس خوشدل، صدای علیرضا افتخاری، تنظیم فریدون شهبازیان و شعرهای قیصر امین‌پور یکی از محبوب‌ترین آلبوم‌های موسیقی ایرانی است که در همان دوره منتشر شد و هنوز یکی از رکوردداران فروش در بازار موسیقی ایران به حساب می‌آید. روایت‌هایی وجود دارد که می‌گویند این آلبوم در سال 1374 توانست بیش از 3 میلیون نسخه به فروش برسد.
فریدون شهبازیان ۲۱ خرداد ۱۳۲۱ در خیابان فخر رازی محله دانشگاه تهران متولد شد. با تشویق و راهنمایی پدرش حسین شهبازیان، به موسیقی گرایش پیدا کرد و در هنرستان عالی موسیقی به تحصیل موسیقی و فراگیری ساز ویولن پرداخت. نخستین معلمش عطاءالله خادم میثاق بود که پس از چندی او را به معلم روسی خود سرژ خوتسیف معرفی کرد و تا پایان دوره ابتدایی نزد او آموزش دید. پس از آن فراگیری ویولن را تا اخذ دیپلم نوازندگی این ساز، در کلاس‌های شبانه لوئیجی پاساناری که در آن زمان کنسرت‌مایستر ارکستر سمفونیک تهران بود ادامه داد. شهبازیان در ۱۷سالگی به عضویت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری درآمد و پس از آن همکاری‌اش را با ارکستر گل‌های رادیو را آغاز کرد. در آن هنگام ارکستر گل‌ها به رهبری روح‌الله خالقی و پس از او جواد معروفی فعالیت می‌کرد. او در سال ۱۳۴۵رهبر گروه کر و ارکستر سمفونیک رادیو شد. فریدون شهبازیان از مهرماه ۱۳۹۵ تا فروردین‌ماه ۱۳۹۸رهبری ارکستر ملی ایران را بر عهده داشت و بعد مدت‌ها توانست در ارکستر ملی ایران تحول ایجاد کند و اجراهای متفاوتی روی صحنه ببرد.
اگرچه شهبازیان یکی از مهم‌ترین چهره‌ها در شکل‌گیری موسیقی پاپ بعد از انقلاب بود اما از یک جایی به بعد به منتقد این جریان تبدیل شد و بارها اعتراضش را مطرح کرد. می‌گفت خوانندگانی که به عنوان موسیقی پاپ مطرح هستند، اکثرا صدای خوبی ندارند و مردم ما سال‌هاست گوش موسیقی را از دست داده‌اند.
چند سال پیش در هفتاد و هفتمین زادروز تولد این آهنگساز سرشناس، مراسم بزرگداشتش در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد و چهره‌های فرهنگی بسیاری همچون حسین علیزاده ، صدیق تعریف، محمد اصفهانی، شمس لنگرودی و... در آن حضور پیدا کردند.
در آن مراسم استاد حسین علیزاده، آهنگساز و نوازنده مشهور، گفت: فریدون شهبازیان از نخستین تجربههایم در رادیو تا امروز همواره همراه و پشتیبانم بوده و برایم همچون یک استاد و معلم بزرگ است و احساس غرور میکنیم که او را در کنار خود داریم.
صدیق تعریف خواننده موسیقی سنتی هم گفته بود: شهبازیان به گردن موسیقی ایران حق بسیار زیادی دارد و تقریبا با تمام هنرمندان همدلی دارد.
محمدرضا چراغعلی، آهنگساز، هم گفته بود: شهبازیان فراتر از ذهن عمل میکند و علاوه بر آثار بزرگی که ساخته اخلاقیات و منش بی‌نظیری دارد. رفتار هنری او برای من همواره ارزشمند بوده است.
